Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale642
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale644
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale646
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale648
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale650
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale652
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale654
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale656
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale658
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale660
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale662
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale664
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale666
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale668
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale670
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale672
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale674
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale676
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale678
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale680
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale682
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale684
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale686
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale688
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale690
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale692
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale694
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale696
quaestiones sociales, oeconomicas, politicas, culturales et religiosas quas
omnibus Nationibus totius orbis. Quid sibi vult vocabulum «dignum» operi
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale700
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale702
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale704
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale706
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale708
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale710
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale712
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale714
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale716
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale718
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale720
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale722
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale724
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale726
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale728
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale730
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale732
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale734
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale736
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale738
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale740
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale742
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale744
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale746
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale748
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale750
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale752
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale754
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale756
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale670
non gignitur, semper autem reperitur seu, quo melius dicamus, excipitur. Ipsa,
veluti amor, « non ex cogitatione nascitur neque ex sola voluntate verum quo-
dam modo homini imponitur ».89
Cum sit donum ab omnibus receptum, caritas in veritate vis quaedam est
quae communitatem constituit, homines coniungit iuxta formas in quibus nec
fines nec valles inveniuntur. Communitas hominum constitui potest a nobismet
ipsis, attamen nullo umquam tempore esse communitas prorsus fraterna, nec
ultra confines provehi, hoc est suis tantum viribus effici poterit communitas
vere universalis: unitas generis humani, communio fraterna quamlibet repellens
divisionem, oritur ex convocatione Verbi Dei-Amoris. In hac decretoria quaes-
tione statuenda, declaretur oportet, una ex parte, logicam doni non excludere
iustitiam, nec ad eam admoveri in altero temporis puncto et ex exteris; et altera
ex parte, oeconomicam, socialem et politicam progressionem, si optatur ut sit
authentice humana, indigere facultate spatium tribuendi principio gratuitatis
veluti signo fraternitatis.
35. Mercatus, si adsit mutua et pervulgata fiducia, est institutio oecono-
mica quae conventui favet hominum, quatenus sunt operatores oeconomici qui
utuntur contractu uti suarum necessitudinum norma et qui permutant bona et
servitia inter se fungibilia ad proprias necessitates et desideria exsequenda.
Mercatus obnoxius est principiis sic dictae iustitiae commutativae, quae tempe-
rat necessitudines dandi et recipiendi inter homines pari numero constitutos.
Sed doctrina socialis Ecclesiae numquam destitit in lucem proferre momentum
iustitiae distributivae et iustitiae socialis pro ipsa oeconomia mercatus, non so-
lum quia immittitur in reticula amplioris contextus socialis et politici, sed etiam
ob complexionem relationum in quibus peragitur. Etenim mercatus, relictus
soli principio peraequationis valoris bonorum permutatorum, haud idoneus
est ad creandam illam socialem cohaesionem, quae requiritur ad recte operan-
dum. Absque internis formis solidarietatis et mutuae fiduciae, mercatus proprium
munus oeconomicum plene exsequi nequit. Et hodie ipsa haec fiducia deest in
ambitu internationali, et amissio fiduciae gravis est amissio.
Quapropter Paulus VI in Litteris encyclicis Populorum progressio luculenter
affirmabat nempe quod eadem methodus oeconomica commodum caperet ex
diffusis iustitiae actionibus, quatenus primi beneficiis gaudentes ex progressu
populorum pauperum essent populi locupletes.90 Iuxta mentem Pontificis, non
89 Benedictus XVI, Litt. enc. Deus caritas est, 3: l.m., 219. 90 Cfr n. 49: l.m., 281.