Acta Benedicti Pp. XVI 675

sponsalitate societatis disputationem dirigunt, non omnes accipi possunt secun-

dum Ecclesiae doctrinae socialis mentem, magis magisque diffunditur persua-

sio, cuius ope societatis moderatio non potest respicere utilitates solummodo earum

possessorum, sed onus etiam suscipere omnium aliorum ordinum hominum qui

societati provehendae operam dant, uti sunt operarii, clientes, praebitores variae

industriae rerum, communitas pecuniaria praestantior. Novissimis annis incre-

mentum conspicitur novae classis cosmopolitae procuratorum, qui saepe respon-

dent solum iudiciis praestantiorum detentorum pecuniariarum actionum qui

plerumque depositis constituuntur anonymis quae reapse statuunt ipsorum

retributiones. Hodie tamen plures sunt susceptores qui provido examine magis

magisque intellegunt cum loco vel illis locis ubi operantur suam artius usque

copulari societatem. Decessor Noster Paulus VI hortabatur ad serio aestiman-

dum damnum quod opes capitales, in exteras Nationes translatae ad solam

personalem utilitatem, in propriam Nationem inferre possunt.95 Et Ioannes

Paulus II docuit pecuniam collocatam, praeter oeconomicam, semper etiam sig-

nificationem moralem implicare.96 Haec omnia - quod confirmetur oportet -

vim sortiuntur etiam hodie, licet mercatus opum capitalium perquam liberalis

factus sit et recens technologica mens illud inferre possit, pecuniam collocatam

solum esse actum technicum, non etiam humanum vel ethicum. Nulla est ratio

negandi quasdam opes capitales bonum facere posse, in exteris Nationibus

collocatas potius quam in patria. Servanda sunt tamen vincula iustitiae, ratione

habita quomodo hae opes capitales constituantur atque quaenam damna affe-

rantur personis, quae secum feret privatio collocationis in locis unde exoritur.97

Vitandum est ne causa collocationis opum nummariarum sit speculativa et an-

sam det solum lucrum ad breve tempus requirendi, et non vero societatem diu

sustinendi, oeconomiae reali tempestivum subsidium et sollicitudinem de oeco-

nomicis inceptis aeque et opportune promovendis quoque apud Nationes quae

progressione indigent. Neque ratio quidem exstat negandi delocalizationem,

cum secum fert pecuniarum collocationes institutionemque, bonum afferre pos-

se gentibus illis ubi haec excipitur. Opera et cognitio technica necessitatem

constituunt universalem. Attamen non licet delocalizare solummodo ad fruen-

dum peculiaribus condicionibus favoris, vel, quod peius est, lucri causa, cum

illius loci societati verum emolumentum non afferat, unde firmum institutum

95 Cfr ibid. 24: l.m., 269. 96 Cfr Litt. enc. Centesimus annus, 36: l.m., 838-840. 97 Cfr Paulus VI, Litt. enc. Populorum progressio, 24: l.m., 269.