Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale642
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale644
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale646
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale648
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale650
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale652
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale654
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale656
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale658
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale660
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale662
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale664
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale666
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale668
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale670
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale672
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale674
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale676
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale678
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale680
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale682
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale684
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale686
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale688
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale690
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale692
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale694
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale696
quaestiones sociales, oeconomicas, politicas, culturales et religiosas quas
omnibus Nationibus totius orbis. Quid sibi vult vocabulum «dignum» operi
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale700
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale702
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale704
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale706
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale708
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale710
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale712
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale714
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale716
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale718
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale720
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale722
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale724
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale726
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale728
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale730
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale732
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale734
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale736
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale738
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale740
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale742
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale744
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale746
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale748
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale750
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale752
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale754
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale756
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale684
interrogare debent de certa efficacitate suorum grapheocratiae et administra-
tionis apparatuum, qui saepe sunt nimis impendiosi. Nonnumquam evenit ut
auxilii receptor aptus fiat auxilianti atque pauperes prosint impendiosis gra-
pheocraticis institutis servandis, quae suae conservationi nimis magnam tri-
buunt partem illarum opum quae econtra progressioni sunt destinandae. Hoc
rerum in prospectu optandum est ut omnia Consilia internationalia et Instituta
non gubernativa plena perspicuitate se gerant, certiores facientes datores et
populum circa centesimas partes, quae propositis cooperationis destinantur,
circa veram eorum materiam ac denique circa compositionem expensarum
ipsius institutionis.
48. Progressionis argumentum hodie etiam cum obligationibus arte socia-
tur quae oriuntur ex vinculo hominis cum rerum natura. Haec a Deo omnibus
data est, eiusque usus erga pauperes, futuras generationes universamque huma-
nitatem responsales nos efficit. Si natura, in primis homo, considerantur veluti
fructus casus vel evolutivi determinismi, responsalitatis conscientia minuitur
nostris in mentibus. In natura credens mirabilem agnoscit exitum divinae crea-
tivae interventionis, qua homo scienter uti potest ad legitimas - materiales et
immateriales - necessitates explendas, dummodo intrinseca aequilibria ipsius
creationis observet. Si visio haec deficit, fit ut homo aut naturam veluti rem
vitandam reputet aut econtra eadem abutatur. Uterque agendi modus christia-
nae visioni naturae non congruit, quae fructus est divinae creationis.
Natura consilium exprimit amoris et veritatis. Ipsa nos praecedit nobisque
data est a Deo tamquam ambitus vitae. Loquitur nobis de Creatore (cfr Rom 1,
20) deque eius amore erga humanum genus: cuius destinatio in eo est ut omnia
« instaurentur » in Christo in novissimis diebus (cfr Eph 1, 9-10; Col 1, 19-20).
Ipsa ergo est etiam quaedam «vocatio ».115 Natura in promptu est nobis non
tamquam « cumulus sordium casu dispersarum »,116 sed potius veluti donum
Creatoris qui eius signavit intrinsecas ordinationes ut homo ex iis percipiat
debitas normas ad eam « custodiendam colendamque » (cfr Gn 2, 15). Sed opor-
tet quoque in lucem proferatur contrarium esse verae progressioni naturam
pluris aestimare quam ipsam personam humanam. Assertio haec ad habitus
inducit neopaganos vel neopantheisticos: nam ex sola natura, intellecta sensu
mere naturalistico, hominis salus provenire nequit. Ceterum est recusanda
115 Cfr Ioannes Paulus II, Nuntius ob diem paci fovendae anno MCMXC dicatum, 6: AAS 82
(1990), 150. 116 Heraclitus ex Epheso (c. 535 a.Ch.n. - c. 475 a.Ch.n.), Fragmentum 22B124, in H. Diels
- W. Kranz, Die Fragmente der Vorsokratiker, Weidmann, Berlin 19526.