Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale642
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale644
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale646
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale648
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale650
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale652
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale654
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale656
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale658
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale660
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale662
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale664
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale666
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale668
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale670
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale672
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale674
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale676
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale678
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale680
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale682
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale684
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale686
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale688
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale690
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale692
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale694
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale696
quaestiones sociales, oeconomicas, politicas, culturales et religiosas quas
omnibus Nationibus totius orbis. Quid sibi vult vocabulum «dignum» operi
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale700
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale702
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale704
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale706
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale708
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale710
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale712
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale714
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale716
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale718
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale720
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale722
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale724
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale726
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale728
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale730
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale732
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale734
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale736
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale738
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale740
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale742
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale744
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale746
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale748
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale750
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale752
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale754
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale756
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale708
saeculi » (Mt 28, 20). Latissimum opus gerendum respicientes, fide Dei praesen-
tiae sustinemur una cum iis qui Eius nomine congregantur et in iustitiae bene-
ficium operantur. Paulus VI per Litteras encyclicas Populorum progressio mo-
nuit hominem solum suum profectum moderari non posse, quippe qui verum
humanismum per se ipse condere non valeat. Si cogitamus tantum nos ut
singulos itemque ut communitatem ad Dei familiam veluti filios communican-
dam vocari, novas cogitationes novasque vires elicere poterimus, ad vero inte-
groque humanismo inserviendum. Ad progressionem iuvandam maxima ideo
est vis christianus humanismus,157 qui caritatem erigat atque veritate regatur,
dum utraque suscipitur sicut continuatum Dei donum. Erga Deum propensio in
fratres propensionem expedit necnon erga vitam quandam, quae solidalis laeta-
que comprehenditur. Sed contra ideologica Dei detrectatio atque indifferentiae
atheismus, quae Creatorem obliviscuntur atque periculum adeunt ne bona quo-
que humana obliviscantur, hodiernis temporibus inter maxima progressionis
impedimenta annumerantur. Humanismus qui Deum aufert inhumanus est
humanismus. Humanismus tantummodo Absoluto patens ad promovenda
efficiendaque socialis civilisque vitae genera nos perducere potest - in structurae,
institutionum, culturae, ethous provinciis - a periculo nos prohibens ne consue-
tudinum fiamus ipsius aevi obsides. Quod indissolubilis Dei Amoris sumus
conscii, ad laboriosum efferensque iustitiae populorumque progressionis munus
tuendum sustentamur, inter prosperos improsperosque exitus, rectis rerum
humanarum normis continenter ob oculos habitis. Dei amor nos ad deserendum
quod terminatum est et non definitum vocat; nobis addit animum operandi ac boni
omnium inquisitionem producendi, etsi extemplo non efficitur, tametsi ea quae
facimus nos et politicae potestates et oeconomici operatores minora sunt quam
ea quae optamus.158 Nobis pugnandi ac patiendi propter boni communis amorem
suppeditat vires Deus, quandoquidem est nobis Totum, summa nostra spes.
79. Christianis indiget progressio, brachiis precantibus ad Deum sublatis, qui
christiani conscientia moventur: amor veritatis plenus, caritas in veritate, ex qua
germanus profectus procedit, non a nobis efficitur sed nobis donatur. Quaprop-
ter in difficilioribus implicatioribusque temporibus, praeter quam quod conscii
agere debemus, ad Eius amorem nos referamus oportet. Progressio spiritalem
vitam observandam, certam Dei fiduciae retentae necnon spiritalis in Christo
fraternitatis, Providentiae divinaeque Misericordiae sese committendi, amoris
157 Cfr n. 42: l.m., 278. 158 Cfr Benedictus XVI, Litt. enc. Spe salvi, 35: l.m., 1013-1014.