Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.
Elenchus Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.
Dissertatio Prima Ad Sancti Cypriani Epistolam Octavam, Auctore Dodwello, De Visionibus, Utque Visionum Suarum Fidem Comprobarint Veteres, Etc.
Dissertatio Secunda Ad Sancti Cypriani Epistolam Quartam Vigesimam, Auctore Dodwello. De Presbyteris Doctoribus, Doctore Audientium Et Legationibus Ec
Dissertatio Tertia De Secundo Martyrii Baptismo, Auctore Dodwello.
Dissertatio Tertia De Secundo Martyrii Baptismo, Auctore Dodwello.
De Sixto II. Rom. Pontifice XXIII, Notitia Historica.
De Sixto II. Rom. Pontifice XXIII, Notitia Historica.
Sixti Papae II Epistolae Dubiae.
Sixti Papae II Epistolae Dubiae.
Ex Gratiano (2 q. 6 et 3 q. 6).
Ex Eodem Ut Supra. Super appellatione, alterius provinciae judices audire non oportet.
Epistolae Quae Ad Sixtum II, Papam Et Martyrem Attinent.
Epistolae Quae Ad Sixtum II, Papam Et Martyrem Attinent.
Epistolae I. Dionysii Alexandrini Episcopi Ad Sixtum Papam Fragmenta.
Et aliquanto post prosequitur Dionysius.
Epistolae II Dionysii Alexandrini Episcopi Ad Philemonem Sixti Presbyterum Fragmenta.
Deinde, inquit Eusebius, nonnulla de omnibus haeresibus interlocutus subdit.
Rursus hac quaestione abunde ventilata subjicit.
Epistolae IV, Dionysii Alexandrini Episcopi Ad Sixtum II. Papam Fragmentum.
Notitia Scriptorum Quorumdam Quae Ad Sixtum Attinent.
Notitia Scriptorum Quorumdam Quae Ad Sixtum Attinent.
De Sancto Dionysio Romano Pontifice Prolegomena.
De Sancto Dionysio Romano Pontifice Prolegomena.
Articulus Primus. Ejus vitae historia.
Articulus III. Doctrina S. Dionysii Romani Pontificis.
§ I.— De sanctissima Trinitate.
§ II.— De Consubstantialitate Verbi.
Epistolae I, Seu Operis Dionysii Papae Adversus Sabellianos Fragmentum.
Epistolae I, Seu Operis Dionysii Papae Adversus Sabellianos Fragmentum.
Monitum In Subjecta Fragmenta.
Monitum In Subjecta Fragmenta.
Epistolae II Dionysii Alexandrini Episcopi Ad Dionysium Romanum, Seu Operis quod Elenchus et Apologia inscribebatur, fragmenta.
De opere ipso haec retulit S. Athanasius.
Epistolae
Concilium Romanum In Causa Dionysii Alexandrini, De Sabellianismo Accusati. Habitum Anno CCLXIII, Tempore Dionysii Papae .
Alexandrinae Synodi Dionysii Ex Libello Synodico.
De S. Felice Romano Pontifice, Notitia Historica.
De S. Felice Romano Pontifice, Notitia Historica.
Fragmentum
S. Felicis Papae I Et Martyris Epistolae Dubiae Quatuor.
S. Felicis Papae I Et Martyris Epistolae Dubiae Quatuor.
Epistola I. Ad Paternum Episcopum. De judiciis et accusationibus et defensionibus sacrorum ordinum.
Epistola II. De Auctoritate Judicis Sedis Apostolicae, Et De Episcopis Accusatis .
Epistola III. Ad Benignum Episcopum.
Epistola IV . Ad Maximum Episcopum Et Clericos De Christi divinitate et humanitate fragmentum.
De Sancto Eutychiano Papa Notitia Historica.
De Sancto Eutychiano Papa Notitia Historica.
De Decretis Eutychiano Adscriptis. (Ex D. Coustantio desumpt.)
De Decretis Eutychiano Adscriptis. (Ex D. Coustantio desumpt.)
Eutychiani Papae Exhortatio Ad Presbyteros Ex Antiquo Codice Vaticano.
Eutychiani Papae Exhortatio Ad Presbyteros Ex Antiquo Codice Vaticano.
Sancti Eutychiani Papae Et Martyris Epistola Et Decreta Dubia.
Sancti Eutychiani Papae Et Martyris Epistola Et Decreta Dubia.
Epistola I . Ad Joannem Et Ad Omnes Episcopos Beoticae Provinciae. De fide Incarnationis Domini.
Epistola II. Ad Episcopos Per Siciliam Constitutos.
Decreta Eutychiani Papae, Si In Ipso Eutychiani Nomine Error Non Est, Quae Non Habentur In Prioribus, A Labbeo Desumpta Ex Gratiano Et Ivone Et Aliis.
Primum. Non est obediendum episcopo, qui pro haereticis missam canere jubet.
Secundum. Abbatissa praesumens velare virginem, vel viduam, excommunicetur.
Tertium. Fidelium consortio careat, qui poenitentiam perjurii agere noluerit.
Quartum. Membra detruncans, domos incendens, absque judiciali auctoritate excommunicetur.
Quintum. In potestate fidelis sit, post baptismum recipere uxorem quam ante dimiserat.
Sextum. Fidelis infidelem discedentem sequi non cogitur.
Septimum. Synodale juramentum.
Nonum. (Ex eodem, capite tertio.) Quod episcopi et Dei ministri ebrietate non debeant gravari.
Decimum. (Ex eodem, capite decimo.) Quales personae sacerdotum epulis interesse debeant.
Synodus Mesopotamica Archelai.
Synodus Mesopotamica Archelai.
De S. Caio Romano Pontifice Notitia Historica.
De S. Caio Romano Pontifice Notitia Historica.
De Decreto Unico Quod Caio Adscribitur, Circa Ordinandos.
De Decreto Unico Quod Caio Adscribitur, Circa Ordinandos.
Epistola Caii Papae Ad Felicem Episcopum. Quod Pagani Non Possint Christianos Accusare: De Accusatione Episcopi, Ejusque Accusatoribus, De Expoliation
De Commodiano Gazaeo, Origine Afro, Prolegomena.
De Commodiano Gazaeo, Origine Afro, Prolegomena.
Articulus I. Ejus Vitae Synopsis.
Articulus II. De libello quem Commodianus composuit.
Articulus III. De Commodiani editionibus.
Articulus IV De Antonio Carminis adversus gentes auctore.
Commodiani Instructiones Adversus Gentium Deos Pro Christiana Disciplina: Per Litteras Versuum Primas.
VII.—De Septizonio Et Stellis.
XI.—Apollo Sortilegus, Falsus.
XVIII.—De Ammudate Et Deo Magno.
XXIV.—Inter Utrumque Viventibus.
XXV.—Qui Timent, Et Non Credent.
XXVI.—Repugnantibus Adversus Legem Christi Dei Vivi.
XXVII.—Stulte Non Permoreris Deo.
XXXIV.—Item Gentilibus Ignaris.
XXXV.—De Ligno Vitae Et Mortis.
XXXVII.—Qui Judaeidiant Fanatici.
XLII.—De Populo Absconso Sancto Omnipotentis Christi Dei Vivi.
XLIII.—De Saeculi Istius Fine.
LVII.—Saecularia In Totum Fugienda.
LVIII.—Christianum Talem Esse.
LIX.—Matronis Eeclesiae Dei Vivi.
LXI.—In Ecclesia, Omni Populo Dei.
LXIV.—De Zelo Concupiscentiae.
LXXVI.—De Fabulosis Et Silentio.
Antonii. Carmen Adversus Gentes.
Antonii. Carmen Adversus Gentes.
De Sancto Victorino Episcopo Petavionensi Et Martyre Prolegomena.
De Sancto Victorino Episcopo Petavionensi Et Martyre Prolegomena.
Articulus I. Ejus vitae Synopsis.
Articulus II. De scriptis S. Victorini Episcopi et Martyris sinceris.
Articulus III. De sancti Victorini operibus aut dubiis aut suppositiis.
Articulus IV. Observationes theologicae in genuina S. Victorini opuscula et editionum recensio.
S. Victorini Martyris, Petavionensis Episcopi, Qui Vergente Ad Finem Saeculo Tertio Floruit, Fragmentum.
Incipit Tractatus Victorini, De Fabrica Mundi.
Explicit Tractatus Victorini De Fabrica Mundi.
Primus ex codice Lambethano edidit Gul. Cavius in
Sancti Victorini Episcopi Petavionensis Et Martyris Scholia In Apocalypsin Beati Joannis .
Sancti Victorini Episcopi Petavionensis Et Martyris Scholia In Apocalypsin Beati Joannis .
De Magnete Presbytero Notitia Historica, Cum Fragmento, Ex D. Lumper Desumpta.
De Magnete Presbytero Notitia Historica, Cum Fragmento, Ex D. Lumper Desumpta.
Articulus Primus. Ejus Vitae Synopsis.
De Arnobio Afro Notitia Historica.
De Arnobio Afro Notitia Historica.
Dissertatio Praevia In septem Arnobii disputationum Adversus Gentes Libros. (Auctore Dom Le Nourry.)
Dissertatio Praevia In septem Arnobii disputationum Adversus Gentes Libros. (Auctore Dom Le Nourry.)
Caput Primum. Analysis horum librorum.
Articulus Primus. Analysis libri primi.
Articulus II. Analysis libri secundi.
Articulus III. Analysis libri tertii.
Articulus IV. Analysis libri quarti.
Articulus V. Analysis libri quinti.
Articulus VI. Analysis libri sexti.
Articulus VII. Analysis libri septimi.
Caput Secundum. De auctore et aetate horum librorum, ac qua ratione ab illo compositi.
Articulus IV. De quibusdam erroribus Arnobio adscriptis.
Articulus V. De variis horum librorum codicibus manuscriptis et editionibus.
Articulus VI. De variorum in hos libros notis et observationibus.
Caput IV. Examinantur alia Arnobii argumenta, quibus christianae religionis veritatem demonstrat.
Caput V. Ethnicorum adversus christianae religionis veritatem argumenta examinantur.
Caput VII. Examinantur asserta ab Arnobio christianae religionis documenta ac primum de Deo.
Articulus III. Utrum sana sit Arnobii de ira Dei sententia.
Articulus IV. Utrum Arnobius crediderit Deum esse omnium cum poenae tum culpae malorum auctorem.
Caput VIII. De summa Christi divinitate et incarnationis ejus mysterio.
Articulus Primus. Quam validis argumentis Arnobius supremam Christi divinitatem asserat et vindicet.
Articulus II. Quam luculenter Arnobius docuerit Christum tam verum Deum fuisse, quam hominem.
Articulus III. De christianorum precibus pro mortuis.
Caput XI. Examinantur priora Arnobii argumenta, quibus ethnicorum religionem falsam esse demonstrat.
Caput XXI. De templis gentilium.
Caput XXII. De Deorum simulacris et imaginibus.
Caput XXIII. De gentilium sacrificiis.
Caput XXV. Quam exigua et exilis sit hominum scientia.
Articulus IV. De verbis barbaris, obsoletis, inusitatis, aut obscuris, quibus Arnobius usus est.
Arnobii Afri Disputationum Adversus Gentes Libri Septem.
Arnobii Afri Disputationum Adversus Gentes Libri Septem.
Appendix Ad Arnobii Afri Disputationum Adversus Gentes Libros Septem, Auctore J. Conrado Orellio.
Appendix Ad Arnobii Afri Disputationum Adversus Gentes Libros Septem, Auctore J. Conrado Orellio.
Index Primus Scriptorum Qui Ab Arnobio Citantur.
Index Primus Scriptorum Qui Ab Arnobio Citantur.
Index II Rerum.
Index III Vocum Ac Locutionum Praecipuarum.
Index III Vocum Ac Locutionum Praecipuarum.
Praefatio.
Segmentum. Quod codex ms. Regius Arnobianus, ex eoque romana editio adtextum habet ad initium capitis 41, libri VII, nostrae editionis post verba:
Supplementum Adnotationum In Arnobii Afri Libros VII Adversus Gentes.
Supplementum Adnotationum In Arnobii Afri Libros VII Adversus Gentes.
Syllabus Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Incipit Tractatus Victorini, De Fabrica Mundi.
0301B
Cogitanti mihi, una cum animo meo conferenti, de fabrica mundi istius, in quo clausi tenemur, etiam velocitas fabricae istius haec est; sicut in libro Moysis 0302B continetur, quem de conditione ipsius scripsit, qui Genesis appellatur. Totam molem istam, Deus sex diebus in ornamento majestatis suae expressit, septimo quibus benedictione . . . consecravit. Idcirco igitur, quoniam septenario numero dierum et 0303A coelestia et terrestria reguntur, principii loco, de hac septimam ad omnium septimanarium rigionum metibor, et prout potuero, virtutis diem in eam consummationem conabor exprimere.
In principio fecit Deus lucem, eamque duodenario mero horarum, die noctuque, divisit, idcirco videlicet, ut laboribus hominum requies locum noctem dies superduceret, rursus dies supervinceret; hac se alterna vice labor quetis refoveretur, quies exercitatione rursus diei temperaretur. Quarto die fecit duo luminaria in coelo, majus et minus, ut alterum praeesset diei, alterum nocti (Genes., I, 16, 17) , solis et lunae; caeteraque sidera posuit in coelo, ut lucerent super terram, et discernerent tempora et annos et menses et dies et horas per stationes.
Nunc ratio veritatis ostenditur, quare dies Iiii, tetras 0303B nuncupatur ; quare usque ad horam nonam jejunamus 0304A , usque ad vesperam, aut superpositio usque in alterum diem fiat. Mundus itaque iste ex quatuor elementis constat, igne, aqua, coelo, terra. Haec igitur quator elementa temporum tetradem faciunt. Sol quoque et luna per anni spatium quatuor tempora efficiunt, veris, aestatis, autumni, hyemis; et haec tempora tetradem faciunt. Et ut ex ea re longius enarrem, ecce quatuor animalia ante thronum Dei (Apoc., IV, 6) . quatuor evangelia, quatuor flumina in paradiso fluentia (Gen., II, 10) , quatuor generationes populorum, ab Adam usque ad Noe, a Noe usque ad Abraham, ab Abraham usque ad Moysem, a Moyse usque ad Christum Dominum, Filium Dei; et quatuor animalia (Apoc., IV, 7) hominis, vituli, leonis, aquilae; et quatuor flumina (Gen., II, 11) , Fyson, Geon, Tygris, Euphrates. Homo Christus Jesus auctor eorum, quae 0304B supra memoravimus, tetrade ab impiis comprehensus 0305A est. Itaque ob captivitatem ejus tetradem ob majestatem operum suorum, et tempora humanitatis salubria, frugibus laeta, tempestatibus tranquilla, decurrant, ideo aut superpositionem facimus.
Die quinto terra et aqua foetus suos ediderunt. Die sexto creata sunt, quae deerant; ac sic Deus hominem de humo instruxit, dominum omnium rerum, quae super terram et super aquam creavit. Prius tamen angelos atque archangelos creavit, quam hominem finxit, spiritalia terrenis anteponens. Prius enim lux, quam coelum et terram . Hic dies sextus parasceve appellatur, praeparatio scilicet regni; Adam 0306A enim quem ad imaginem et similitudinem suam consummavit. Idcirco autem prius opera sua consummavit, quam angelos creavit, et hominem fabricavit, ne forte adjutores se fuisse falsa dictione asseverant . Hoc quoque die ob passionem Domini Jesu Christi aut stationem Deo, aut jejunium, facimus. Die septimo requievit ab omnibus operibus suis, et benedixit eum et sanctificavit. Hoc die solemus superponere; idcirco, ut die Dominico cum gratiarum actione ad panem exeamus. Et parasceve superpositio fiat, ne quid cum Judaeis sabbatum observare videamur, quod ipse Dominus sabbati Christus per prophetas suos 0307A odisse animam suam dicit (Is., I, 13, 14) ; quod sabbato corpore suo resolvit: prius autem, cum ipse Moysi praeciperet, ne circumcisio diem octavum praeteriret, quae die sabbato plerumque incurrit, sicut in evangelio scriptum legimus (Joan., VII, 22) . Moyses prospiciens duritiam populi illius (Mat., XIX, 8) , idcirco die sabbati legebamus (Ex., XVII, 9, 12; Col., II, 14) , et seipsum crucifixit . Et praelio quae , ab allophylis sabbato (I Mac., II, 31—41) , ut caperentur, et velut 0308A severitatem legis ad devetando disciplinam formarentur.
Et ideo David in Psalmo sexto pro die octavo Domino rogat ne in ira, neque in furore (Ps., VI, 1) , suo arguat eum, aut judicet; hic est enim revera futuri illius judicii dies octavus, qui extra ordinem septimanae dispositionis excessurus est. Jesus quoque Nave, successor Moysis, et ipse sabbatum resolvit, die enim sabbati praecepit filiis Israel (Jos., VI, 3) , ut muros civitatis 0309A Hiericho tubicinibus circuirent, et bellum allophylis indicarent. Matthias (Mathathias. interp. Vulgat.) autem princeps Judae sabbatum resolvit; nam praefectum Antiochi regis Syriae sabbato occidit (I Macc., II, 26, 40, 41) , et allophylos sua persecutione subjecit. Et apud Matthaeum scriptum legimus; Esaias quoque et caeteri collegae ejus sabbatum resolverunt (Mat., XII, 3) . Ut verum illud et justum sabbatum septimo milliario annorum observaretur. Quamobrem septem diebus istis Dominus singula millia annorum adsignavit, sic enim cautum est, In oculis tuis, Domine, mille anni ut dies una (Ps. LXXXIX, 4) . Ergo in oculis Dei singula millia annorum constituta sunt, septem enim habeo oculos Domini (Zach., IV, 10) . Quapropter, ut memoravi, verum illud sabbatum, et 0309B septem millia anni quo Christus cum electis suis 0310A regnaturus est. Septem quoque coeli sunt illis diebus conveniunt; sic enim cautum est; Verbo Domini coeli firmati sunt, et spiritu oris ejus omnis virtus eorum (Ps., XXXII, 6) . Hi septem spiritus. Nomina sunt eorum spiritus, qui supra Christum Dei requieverunt, ut apud Esaiam prophetam cautum est. Et requiescit super eum spiritus sapientiae, et intellectus, spiritus consilii, et virtutis, spiritus sapientiae et pietatis, et replevit illum spiritus timoris Dei (Is., XI, 2, 3) . Summum ergo coelum sapientiae, secundum intellectus, tertium consilii, quartum virtutis, quintum scientiae, sextum pietatis, septimun timoris Dei. Ex hoc ergo, tonitrua mugiunt, flumina extenduntur ignes conglobant, trabes ardentes apparent, sidera radiant, comae horribilis curabitur . Nonnunquam accedit etiam 0310B sol et luna invicem visitantur ; atque illa ultra formibilia, 0311A lumine radiantia in acie aspectu ejus , efficiunt . Auctoritatem totius creaturae justus ; Verbo cognomen est ei, sic enim dicit pater ejus, Eructatum est cor meum verbum bonum (Ps., XLV, 1) . Joannes evangelista sic dicit: In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; hoc erat in principio apud Deum: omnia per ipsum facta sunt, et sine eo factum est nihil (Joan., I. 1, 2, 3) . Ergo primus factus creaturae est, secundus hominis humani generis, ut ait apostolus (I Cor., XV, 45, 47) . Hoc igitur Verbum, cum lucem fecit, sapientia vocatur; cum coelum, intellectus; cum terram et mare, consilium; cum solem et lunam caeteraque clara, virtus; cum terram ac mare excitat, scientia; cum hominem finxit, pietas; cum hominem benedicit et sanctificat, timor , 0311B Dei nomen habet.
Ecce septem cornua agnuli (Apoc., V, 6) , septem oculos Dei (Zach., IV, 10) ; septem oculi (Apoc., V, 6) stagnei septem spiritus (Apoc., IV, 5) ; septem faces ardentes ante thronum Dei (Apoc., IV 5) ; septem candelabra 0312A aurea (Apoc., I, 13) ; septem oviculae (Levit., XXIII, 18) ; septem mulieres apud Esaiam (Is., IV, 1) ; septem ecclesiae apud Paulum, (Act., VI, 3) , septem diacones; septem angeli ( Plus semel Apoc.), septem tubas (Jos., VI, vel Apoc., VIII) ; septem signacula libri (Apoc., V, 1.) septem septimanae, quibus pentecoste concluditur; septem septimanae apud Danielem (Dan., IX, 25) ; item quadraginta tres septimanae apud Danielem; apud Noe septem omnia munda in arca (Gen., VII, 2) ; septem vindictae de Cain (Gen., IV, 15) ; septem anni remittendi debiti (Deut., XV, 1) ; lucerna cum septem orificiis (Zach., IV, 2) ; septem columnae sapientiae in domum Salomonis (Prov., XI, 1) .
Nunc igitur de inerrabili gloria Dei in providentia videas memorari; tamen, ut mens parva poterit, conabor 0312B ostendere. Ut Adam illum per septimanam reformaverit, atque universae suae creaturae subveniret , nativitate filii sui Jesu Christi Domini nostri factum est. Quis itaque lege Dei doctus, quis plenus Spiritu sancto, non respiciat corde, ea die Gabriel 0313A angelum Mariae virgini evangelizasse, qua die draco Evam seduxit; ea die Spiritum sanctum Mariam virginem inundasse, qua lucem fecit; ea die in carne esse conversum, qua terram et aquam fecit; ea die in lacte esse conversum, qua stellas fecit; ea die in sanguine, qua terra et aqua foetus suos ediderunt; ea die in carne esse conversum, qua die hominem de humo instruxit; ea die natum esse Christum, qua hominem finxit; eadem die esse passum, quo Adam cecidit; ea die resurrexit a mortuis, qua lucem fecit. Humanitatem quoque suam septenario numero consummat, nativitatis, infantiae, pueritiae, adolescentiae, juventutis, perfectae aetatis, occasum . Judaeis quoque humanitatem suam etiam his modis ostendi, cum esurit, sitit, cibum potumque dedit, cum ambulat, eas 0313B esse scit , cum super cervicalem dormivit (Marc., IV, 38) ; cum autem freta aut procella pedibus ingreditur, ventis imperat, aegros curat, et claudos reformat, caecos eloquentia instituit videte Dominum se esse nuntiari ejusdem .
Duodenario numero dicere ut supra memoravi, per duodenas horas bifarie divisus est lucis et noctis, per has namque horas, menses et anni et tempora et saecula computantur. Constituta sunt itaque sine dubio autem diei angeli duodecim, noctis angeli duodecim, pro numero scilicet horarum. Hi sunt namque Xxiiii testes dierum et noctium (Apoc., IV, 4) , qui sedent ante thronum Dei, coronas aureas in capitibus suis habentes, quos in Apocalypsis Joannis apostoli et evangelistae seniores vocat, idcirco 0314A quia seniores sunt et aliis angelis et hominibus.