100

[···]···ν ὠνόμασεν διὰ τὸν ἐνοικοῦντα, καθὰ καὶ Ἠσαΐας [προ]- φητεύων ποτε μὲν ἀπὸ τοῦ ἰδίου προσώπου ὡς ἔχων το`̣ [πνευματι]κὸν ἐν ἑαυτῷ λαλεῖ, ποτὲ δὲ ὡς τὸ Θεοῦ προφέρων πρό[σω]πον, μὴ προειπὼν δὲ "6λέγει Κύριος"6 ὡς ὅταν λέγῃ· "6Ἐγὼ ἐ[ποί]ησα γῆν καὶ ἄνθρωπον ἐπ' αὐτῆς"6, ἀπὸ δὲ τοῦ Κυρίου ἀπαγγέλ<λ>ει ·[·]τ·ν φαινε··· ··· ··· γη· "6Ἄκουε, οὐρανέ, καὶ ἐνωτίζου, γῆ, [ὅτ]ι Κύριος ἐλάλησεν"6. Τοῦτό φαμεν ὡς οὐ πάντων τῶ[ν] λόγων δι' αὐτοῦ προφερομένων ἀλλ' ὡς μετουσίας [χ]αριζομένης καὶ αὐθεντίαν καὶ διὰ τὴν ἐνοίκησιν τοῦ [Θεοῦ] θεῶν ὀνομαζομένων τῶν μετεχόντων. Ἀμέλε[ι γο]ῦν καὶ Μωσεῖ λαλῶν ἄγγελος ἐρρέθη· <***> γάρ· "6Καὶ ἐκάλεσε[ν] 248 α̣ὐτὸν ἄγγελος Κυρίου καὶ εἶπεν· Ἐγὼ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ Θεὸς Ἰακώβ"6. Ὡς πρὸς τὸ διακονεῖνοὖν ἀγγέλων εἰσὶν λόγοι, ὡς δὲ πρὸς τὴν δύναμι̣ν Θεοῦ. Καὶ αὕτη μὲν ἡ πρώτη ἀπόδοσι̣ς̣ ···· ··· ··· ἔστιν δὲ καὶ ἄλλη εἰσαγωγικῷ το̣ι̣α̣ύτη· ε̣ι᾿̣σ̣ι`̣ θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοὶ ἐν τῷ οὐρανῷ κ̣αὶ ἐπὶ τῆς γῆς, θεοὶ δὲ οὐ τὰ εἴδωλα ἢ δαίμονε̣ς̣ α᾿̣λλ' ε᾿̣κεῖνο̣ι̣ πρ̣ο`̣ς οὓς γέγονεν ὁ θεοποιή[σα]ς αὐτούς. Ἐὰν̣ πρὸς ἀν[θρώπου]ς̣ γ̣ε´̣ν̣η̣ται ὁ τοῦ Θεοῦ λόγος, οἱ ἄνθρωποι [θ]ε̣ο̣ποιοῦνται ε··· ··· ··· ·· ην ὅτε̣ ὁ Θεοῦ λόγος ο̣ραγ̣[·]··· ··εσ̣τ̣ιν. Λέγετα̣ι γοῦν θεῶν ··· ·· κατὰ τὸ "6Θεὸς [θ]εῶν Κύριος ἐλάλησεν"6, δηλονότι τῶν κατὰ μετουσία[ν ·]··· τῶν π̣οι̣ησάντων ··· · Θεοῦ λόγον κατὰ τουτο·ς [···]·νομένων. Καὶ ὁ ὀφθεὶς ··α··· ·· ὁ Κύριος ὠνομάσθη ·[··]···ει̣ μὴ κ̣αὶ διὰ τουτ····ει ··· ··· ··· ὁ Θεὸς ἀλλὰ "6 Σὺ ὁ Θεὸ[ς ὁ ἐ]πιδών με"6 ε·· ε··· ··· ··· ····· ·· θεο-ποιουμένων [····] Καὶ ··· ·· δὲ τὸ εἰλικρινε`̣ς τῆς ὀπτασίας ἐπήγαγεν· "6 Καὶ γ[ὰρ ἐ]νώπιον εἶν ὀφθέντα μοι"6, δῆλον δὲ ὡς οὐ σαρκὸς ὄμμ̣[ασι]ν α᾿̣λλὰ δια̣ν̣οίας καθὸ εἴρηται· "6 Μακά-ριοι οἱ καθαροὶ τῇ κα[ρδ]ίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται"6· ἐμφανίζεται γὰρ τοῖς μὴ [ἀ]πιστοῦσιν αὐτῷ. Ἀγαθότητ̣ι̣ γὰρ ο῾̣ Θ̣εὸς ἑαυτὸν εἰς καταν[όη]σιν παρέχει, ἀδυνάτου οὐ´̣σ̣η̣ς τῆς γενητῆς φύσεως ἰδεῖν [μὴ] αὐτοῦ ἑαυτὸν ἐπιδιδόντος εἰς θεωρίαν πρὸς τὴν ἑκάστο[υ τ]ῆς πίστεως ἀναλογίαν. Φρέαρ τ· δὲ καὶ τὸ συγγραφικὸν π[νεῦμα] ···· λέγειν· "6Ἕνεκεν τούτου ἐκάλεσεν τὸ φρέαρ Φρέαρ οὗ ἐ[νώ]πιον εἶδον"6· φρέαρ γὰρ αν··· ··· ἐστιν ἡ τῶν πρεπόντω[ν] κατανόησις· τὸ γὰρ ὄνομα ··· ··· τ̣ῶν πολλάκις ἐπὶ νοητω῀̣[ν λαμ]βάνεται· "6 Πίνε ὕδατα ἀπὸ σῶν 249 ἀγγείων καὶ ἀπὸ σῶν φρεάτων πηγῆς"6. Ἡ μὲν ἀρχὴν τοῦ ··· · του·· να··· ··· ··· ··· ··· ··· ··α τ̣ὴν ἀρχὴν γινομ··· · θεωρήματ̣α̣ ῥαίνοντα τὰ φρέατά ἐστιν τῆς πηγῆς, ἥτις ἡ περὶ Θεοῦ ὀρθὴ κατάληψις, τῶν φρεάτων ὄντων τῶν θείων λόγων. Εὖ δὲ καὶ τὸ "6ἀνὰ μέσον Καδὴς καὶ ἀνὰ μέσον Βάραδ"6 τεθεᾶσθα̣ι̣ τὴν ὀπτασίαν τ̣ο̣υ῀̣ <δι>δασκαλικοῦ λ̣ο´̣γ̣ο̣υ̣· ἑρμηνεύεται μὲν γὰρ Καδὴςἁγία, Βάραδ δὲ ἀστραπή. Ἐμμ[έσ]ῳ οὖν τούτων τοῦ τε ἁγίου, οὗπερ μ̣η`̣ν ὑπάρχει θ··· ··· ···[··], καὶ ἐμμέσῳ ἀστραπῆς, φωτεινῆς κατα-στάσεως, ἡ παίδευσι[ς] η῾̣ θεία γίνεται· "6Ἔφαναν γὰρ αἱ ἀστραπαί σου τῇ οἰκουμένῃ"6. χῃι, 15-16. Καὶ ἔτεκεν Ἁγὰρ τῷ Ἀβρὰμ υἱὸν καὶ ἐκάλεσεν Ἀβρὰμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ὃν ἔτεκεν Ἁγὰρ Ἰσμαήλ. Ἀβρὰμ δὲ ἦν ὀγδοήκοντα ἓξ ἐτῶν ἡνίκα ἔτεκεν Ἁγὰρ τὸν Ἰσμαὴλ τῷ Ἀβράμ. Πιθανὸν μὲν ἂν λέγοιτο ὅτι πρὸς κατάστασιν σεμνότητος καὶ γνησιότητος κεῖται μετὰ παρατηρήσεως τὸ "6ἔτεκεν <Ἁγὰρ τῷ> Ἀβρὰμ υἱόν"6, σαφῆ δὲ πρὸς τὸ ῥητὸν τὰ ἑξῆς· ἴδωμεν δὲ καὶ τὰ πρὸς ἀναγωγήν. Ὁ προκόπτων ὅτε πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦ διδασκάλου τίκτει, οὐκ εὐκα-ταφρόνητόν ἐστι τὸ τικτόμενον. Τὸ κατάλληλον οὖν παρί-σ<τα>ται τὸ λόγιον τοῦ γεννήματος πρὸς τὸν ὀρθῶς παιδεύοντα καὶ σπείροντα τὸ ὠφελοῦν ··· εἶπ̣εν "6ἔτεκεν Ἁγὰρ τῷ Ἀβράμ"6. Ὅτι δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει ···· παρέσχον τῆς γραφῆς λεγούσης, ἐπιφέρεται· "6 Καὶ ἐκάλεσεν Ἀβρὰμ τὸ ὄνομα <τοῦ υἱοῦ> αὐτοῦ"6, καὶ ἐπάγει "6ὃν ἔτεκεν αὐτῷ"6· εἰ γὰρ μὴ ἔννοιαν, ἣν ἀποδε···α ··· εἶχεν το··υτ··, ἠρκεῖτο τῷ "6καὶ ἐκάλεσεν Ἀβρὰμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ"6, οὐ προσθεὶς τὸ "6ὃν ἔτεκεν αὐτῷ"6. Καὶ ταῦτα μὲν ἐπ̣ι`̣ τοσοῦτον· ἴδωμεν δὲ καὶ το`̣ περὶ τ̣ῶν ἀριθμῶν τῶν ἐτῶν τοῦ πατριάρχου· εἴρηται γάρ· "6Ἀβρὰμ δὲ ἦν