COMPENDIUM THEOLOGICAE IN SEPTEM LIBROS DIGESTUM.

 .

 LIBER I. DE NATURA DEITATIS.

 CAPUT I. Quod Deus est.

 CAPUT II. Quod unus Deus est.

 CAPUT III. Quod unum solum principium est,

 CAPUT IV. Quod Pater est.

 CAPUT V. Quod Filius est.

 CAPUT VI. Filius est imago Patris.

 CAPUT VII. Quod Spiritus sanctus est.

 CAPUT VIII. Spiritus sanctus amor Patris et Filii est.

 CAPUT IX. Spiritus sanctus charitas, et donum sanctorum est.

 CAPUT X. In Trinitate personarum unitas essentiae est.

 CAPUT XI. Multiplex trinitas est.

 CAPUT XII. aequalitas personarum est.

 CAPUT XIII. Inter essentiam et personam differentia est.

 CAPUT XIV. De immensitate Dei.

 CAPUT XV. De infinitate Dei.

 CAPUT XVI. De incomprehensibilitate De.

 CAPUT XVII. De incircumscriptibilitate Dei.

 CAPUT XVIII. De aeternitate Dei.

 CAPUT XIX. De incommutabilitate Dei.

 CAPUT XX. De simplicitate Dei,

 CAPUT XXI. De excellentia Dei,

 CAPUT XXII. De notionibus Dei.

 CAPUT XXIII. De nominibus divinis.

 CAPUT XXIV. Deus est ineffabilis.

 CAPUT XXV. De ideis, et libro vitae.

 CAPUT XXVI. De appropriatis divinis personis.

 CAPUT XXVII. De potentia Dei.

 CAPUT XXVIII. De virtute miraculorum.

 CAPUT XXIX . De scientia Dei.

 CAPUT XXX. De praedestinatione.

 CAPUT XXXII. De voluntate Dei.

 CAPUT XXXIII. De justitia Dei,

 CAPUT XXXIV. De misericordia Dei.

 LIBER II. DE OPERIBUS CONDITORIS.

 CAPUT I. De ipsa rerum creatione.

 CAPUT II. De distinctione creaturarum in generali.

 CAPUT III. De distinctione orbium tam caelestium quam elementorum

 CAPUT IV. De natura caelorum et superiorum corporum.

 CAPUT VI. De luce.

 CAPUT VII. De planetis in specie.

 CAPUT VIII. De quatuor elementis.

 CAPUT IX. De impressionibus aeris.

 CAPUT X. De tempore.

 CAPUT XL De Angelis in communi.

 CAPUT XII. De distinctione caelestium hierarchiarum.

 CAPUT XIII. De proprietatibus Angelorum.

 CAPUT XIV. De proprietatibus, et officiis singulorum ordinum.

 CAPUT XV. De cognitione et motu Angelorum,

 CAPUT XVI. De praelatione Angelorum.

 CAPUT XVII. De confirmatione Angelorum.

 CAPUT XVIII. De custodia Angelorum.

 CAPUT XIX. De locutione Angelorum.

 CAPUT XX. De specialibus nominibus Angelorum.

 CAPUT XXI. De casu Angeli.

 CAPUT XXII. De spirituali casu daemonis.

 CAPUT XXIII. De locali casu diaboli.

 CAPUT XXIV. De restauratione ruinae Angelorum.

 CAPUT XXV, Cur peccatum diaboli sit irremissibile ?

 CAPUT XXVI. De proprietatibus daemonum.

 CAPUT XXVII. De malitia diaboli.

 CAPUT XXVIII. De Lucifero.

 CAPUT XXIX. Quid sit anima secundum diffinitionem 1

 CAPUT XXX. Quid sit anima secundum rem ?

 CAPUT XXXI. Quid sit anima secundum nomen ?

 CAPUT XXXII. De triplici anima.

 CAPUT XXXIII. De potentia animae vegetativae.

 CAPUT XXXIV. De potentiis apprehensivis animae sensibilis.

 CAPUT XXXV. De sensibus particularibus.

 CAPUT XXXVI. De sensu communi.

 CAPUT XXXVII. De vi imaginativa.

 CAPUT XXXVIII. De vi aestimativa.

 CAPUT XXXIX. De phantasia.

 CAPUT XL. De memoria.

 CAPUT XLI. De vi sensibili ei rrotioa.

 CAPUT XLII. De potentiis animae rationalis.

 CAPUT XLIII. De divisione potentiarum animae.

 CAPUT XLIV. De potentiis cognitivis.

 CAPUT XLVI. De intellectu agente et possibili.

 CAPUT XLVII. De intellectu speculativo et practico.

 CAPUT XLVIII. De ratione et partibus ejus.

 CAPUT XLIX. De potentiis animae motivis.

 CAPUT L. De voluntate.

 CAPUT LI. De synderesi

 CAPUT LII. De conscientia.

 CAPUT LII1. De operationibus animae.

 CAPUT LIV. De quantitate animae.

 CAPUT LV. De immortalitate animae.

 CAPUT LVI. De libero arbitrio.

 CAPUT LVII. De natura corporis humani.

 CAPUT LVIII. De physiognomia hominis.

 CAPUT LIX. De regulis generalis physiognomiae.

 CAPUT LX. De toto homine.

 CAPUT LXI. De proprietatibus hominis.

 CAPUT LXII. De primis parentibus.

 CAPUT LXIII. De praeceptis Adae datis.

 CAPUT LXIV. De paradiso.

 CAPUT LXV. De casu primi hominis.

 CAPUT LXVI. De ordine tentationis in nobis.

 LIBER III. DE CORRUPTELA PECCATI.

 CAPUT I. De malo in genere..

 CAPUT II. De peccati diffinitione.

 CAPUT III. Quid sit peccatum secundum rem ?

 CAPUT IV. Quid sit peccatum secundum nomen ?

 CAPUT V. De origine peccati.

 CAPUT VI. De divisione peccati.

 CAPUT VII. De effectu peccati.

 CAPUT VIII. De peccato originali secundum rem.

 CAPUT IX. De peccato originali secundum nomen.

 CAPUT X. De primis motibus.

 CAPUT XI. De morosa delectatione, et consensu in peccatum,

 CAPUT XII. De peccato veniali.

 CAPUT XIII. De effectu peccati venialis.

 CAPUT XVI. De septem vitiis capitalibus in specie.

 CAPUT XV. De superbia.

 CAPUT XVI. De invidia.

 CAPUT XVII. De ira.

 CAPUT XVIII. De acedia.

 CAPUT XIX. De avaritia.

 CAPUT XX. De gula.

 CAPUT XXI. De luxuria.

 CAPUT XXII. Quomodo superbia sit mortale vel veniale ?

 CAPUT XXIII. Quomodo invidia sit mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXIV. Quomodo ira sit peccatum mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXV. Quomodo acedia sit mortale, vel veniale.

 CAPUT XXVI. Quomodo avaritia sit mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXVII. Quomodo gula sit mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXVIII. Quomodo luxuria, sit mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXIX. De peccato in Spiritum sanctum.

 CAPUT XXX. De peccatis cordis.

 CAPUT XXXI. De peccatis oris.

 CAPUT XXXII. De peccatis operis.

 CAPUT XXXIII. De peccatis omissionis.

 LIBER IV. DE CHRISTI HUMANITATE.

 CAPUT I. De incarnatione Christi.

 CAPUT II. De salutatione Angelica.

 CAPUT III. De responsione virginea.

 CAPUT IV. De sanctificatione materna.

 CAPUT V. De conceptione dominica.

 CAPUT VI. De rationibus Incarnationis,

 CAPUT VII. De modo Incarnationis.

 CAPUT VIII. De unione et natura assumpta.

 CAPUT IX. De utilitate Incarnationis.

 CAPUT X. De mirabilibus circa Incarnationem Domini,

 CAPUT XI. De nativitate Christi.

 CAPUT XII. De circumcisione Domini.

 CAPUT XIII. De baptismo Christi.

 CAPUT XIV. De plenitudine gratiae Christi.

 CAPUT XV. De plenitudine sapientiae Christi.

 CAPUT XVI. De merito Christi.

 CAPUT XVII. De voluntate Christi.

 CAPUT XVIII. De defectibus quos Christus assumpsit.

 CAPUT XIX. De passione Christi,

 CAPUT XX. De effectu passionis Christi.

 CAPUT XXI. De cruce Domini.

 CAPUT XXII. De descensu Christi ad inferos.

 CAPUT XXIII. De resurrectione Christi.

 CAPUT XXIV. De Ascensione Christi.

 CAPUT XXV. De consessu Christi ad dexteram.

 LIBER V. DE GRATIARUM SANCTIFICATIONE.

 CAPUT I. De virtutibus et origine gratiae.

 CAPUT II. De origine virtutum et gratiae.

 CAPUT III. De distinctione gratiarum.

 CAPUT IV. De effectu gratiae.

 CAPUT V. De virtutibus, et primo quid sit virtus ?

 CAPUT VI. De perfectione virtutum.

 CAPUT VII. De aequalitate virtutum.

 CAPUT VIII. De connexione virtutum.

 CAPUT IX, De commendatione virtutum.

 CAPUT X. De effectu virtutum.

 CAPUT XI. De meritis virtutum.

 CAPUT XII. De habilitate virtutum.

 CAPUT XIII. De operibus meritoriis.

 CAPUT XIV. De fine actionis.

 CAPUT XV. Quid mereamur bonis operibus.

 CAPUT XVI. De diffinitionibus et differentiis virtutum.

 CAPUT XVII. De differentia virtutum cardinalium et theologicarum.

 CAPUT XVIII. De virtutibus theologicis in genere.

 CAPUT XIX. De fidei utilitate.

 CAPUT XX. De effectu fidei.

 CAPUT XXI. De articulis fidei.

 CAPUT XXII. De spe.

 CAPUT XXIII. De charitate.

 CAPUT XXIV. De differentia inter charitatem et alios amores.

 CAPUT XXV. De effectu charitatis.

 CAPUT XXVI. Quibus rebus charitas assimiletur ?

 CAPUT XXVII. De excellentia charitatis.

 CAPUT XXVIII. De signis dilectionis.

 CAPUT XXIX. De gradibus amoris.

 CAPUT XXX. De ordine charitatis.

 CAPUT XXXI. De dilectione proximi.

 CAPUT XXXII. De dilectione inimicorum,.

 CAPUT XXXIII. De virtutibus cardinalibus in genere.

 CAPUT XXXIV. De prudentia.

 CAPUT XXXV. De temperantia.

 CAPUT XXXVI. De fortitudine.

 CAPUT XXXVII. De justitia politica.

 CAPUT XXXVIII. De donis in communi.

 CAPUT XXXIX. De timore in communi.

 CAPUT XL. De timore servili.

 CAPUT XLI. De timore initiali.

 CAPUT XLII. De timore filiali.

 CAPUT XLIII. De dono pietatis.

 CAPUT XLIV. De dono scientiae.

 CAPUT XLV. De dono consilii.

 CAPUT XLVI. De dono sapientiae et intellectus.

 CAPUT XLVII. De beatitudinibus in genere.

 CAPUT XLVIII. De prima beatitudine.

 CAPUT XLIX. De secunda beatitudine.

 CAPUT L. De tertia beatitudine.

 CAPUT LI. De quarta beatitudine.

 CAPUT LII. De quinta beatitudine.

 CAPUT LIII. De sexta beatitudine.

 CAPUT LIV. De septima beatitudine.

 CAPUT LV. De octava beatitudine.

 CAPUT LVI. De sensibus spiritualibus.

 CAPUT LVII. De fructibus spiritualibus.

 CAPUT LVIII. De dulia, et latria.

 CAPUT LIX. De praeceptis in genere.

 CAPUT LX. De primo praecepto.

 CAPUT LXI. De secundo praecepto.

 CAPUT LXII. De tertio praecepto.

 CAPUT LXIII. De quarto praecepto.

 CAPUT LXIV. De quinto praecepto.

 CAPUT LXV. De sexto praecepto.

 CAPUT LXVI. De septimo praecepto.

 CAPUT LXVII. De octavo praecepto.

 CAPUT LXVIII De nono praecepto ei decimo.

 CAPUT LXIX. De consiliis in genere.

 CAPUT LXX. De consiliis Evangelicis.

 LIBER VI. DE SACRAMENTORUM VIRTUTE.

 CAPUT I. De medicina Sacramentorum.

 CAPUT II. De diffinitionibus sacramenti.

 CAPUT III. De sacramentis novae legis seu gratiae.

 CAPUT IV. De effectu sacramentorum novae legis.

 CAPUT VI. De potestate dispensationis sacramentorum.

 CAPUT VII. De triplici statu fidelium.

 CAPUT VIII. De institutione sacramentorum.

 CAPUT IX. De sacramento baptismi.

 CAPUT X. De catechismo et exorcismo.

 CAPUT XL De confirmatione.

 CAPUT XII. De sacramento Eucharistiae.

 CAPUT XIII. De dignitate et excellentia sacramenti Eucharistiae.

 CAPUT XIV. De mirabilibus, quae sunt in Eucharistia.

 CAPUT XVI. De effecta in suscipientibus corpus Christi.

 CAPUT XVI. De modo sumendi Eucharistiam.

 CAPUT XVII. De abstinentia a communione.

 CAPUT XVIII. De officio Missae.

 CAPUT XIX. De negligentiis quae fiunt in Missa.

 CAPUT XL. De sacramento paenitentiae.

 CAPUT XXI. De qualitate paenitentiae.

 CAPUT XXII. De effectu paenitentiae.

 CAPUT XXIII. De partibus paenitentiae.

 CAPUT XXIV. De contritione.

 Caput XXV. De confessione.

 CAPUT XXVI. De qualitate ei effectu confessionis.

 CAPUT XXVII, Cui debeat fieri confessio?

 CAPUT XXVIII. De sigillo confessionis.

 CAPUT XXIX. De satisfactione.

 CAPUT XXX. De singulis partibus satisfactionis in communi.

 CAPUT XXXI. De singulis partibus satisfactionis.

 CAPUT XXXII. De justificatione impii.

 CAPUT XXXIII. De paenitentia venialium.

 CAPUT XXXIV. Propter quid dimittatur peccatum veniale ?

 CAPUT XXXV. De extrema unctione.

 CAPUT XXXVI. De sacramento Ordinis.

 CAPUT XXXVII. De qualitate ordinandorum.

 CAPUT XXXVIII. De sacramento matrimonii.

 LIBER VII. DE ULTIMIS TEMPORIBUS.

 CAPUT I. De fine mundi.

 CAPUT II. De Purgatorio.

 CAPUT III. De acerbitate paenae purgatorii.

 CAPUT IV. De suffragiis Ecclesiae.

 CAPUT V. Quorum suffragia prosint, et quibus ?

 CAPUT VI. Utrum indulgentiae prosint defunctis ?

 CAPUT VII. De adventu Antichristi.

 CAPUT VIII. De vita Antichristi.

 CAPUT IX. De quatuor modis quibus decipiet.

 CAPUT X. De sequentibus Antichristum.

 CAPUT XI. De Gog et Magog.

 CAPUT XII. De Elia et Henoch.

 CAPUT XIII. De duratione hujus persecutionis.

 CAPUT XIV. De morte Antichristi.

 CAPUT XV. De conflagratione mundi.

 CAPUT XVI. De resurrectione generali.

 CAPUT XVII. De judicio extremo.

 CAPUT XVIII. De judicantibus.

 CAPUT XIX. De judicandis.

 CAPUT XX. De innovatione mundi.

 CAPUT XXI. De paenis inferni.

 CAPUT XXII. De diversitate paenarum.

 CAPUT XXIII. De gloria sanctorum.

 CAPUT XXIV. De dotibus in communi.

 CAPUT XXV. De dotibus animae in generali.

 CAPUT XXVI. De dotibus animae in speciali.

 CAPUT XXVII. De dotibus corporis in generali.

 CAPUT XXVIII. De dotibus corporis in speciali.

 CAPUT XXIX.. De aureolis in genere.

 CAPUT XXX. De aureolis in specie.

 CAPUT XXXI. Enumeratio caelestium gaudiorum.

 QUAE IN COMPENDIO THEOLOGICAE VERITATIS CONTINENTUR.

 LIBER I. DE NATURA DEITATIS.

 LIBER II. DE OPERIBUS CONDITORIS.

 LIBER III. DE CORRUPTELA PECCATI

 LIBER IV. DE CHRISTI HUMANITATE.

 LIBER V. DE GRATIARUM SANCTIFICATIONE.

 LIBER VI. DE SACRAMENTORUM VIRTUTE.

 LIBER. VII DE ULTIMIS TEMPORIBUS.

 INDEX LOCORUM SACRAE SCRIPTURAE, Qui in

 EX VETERI TESTAMENTO.

 EX NOVO TESTAMENTO.

CAPUT IX. Spiritus sanctus charitas, et donum sanctorum est.

Cum inveniatur saepe in Scripturis, quod Spiritus sanctus charitas et donum dicitur, diligenter notandum est, qualiter hoc debeat intelligi, et utrum Spiritus sanctus sit charitas, qua nos Deum et proximum diligamus. Unde notandum est, quod amor, sive charitas tribus modis sumitur. Uno modo effective, et sic absque dubio verum est, quod Spiritus sanctus est amor, quo diligimus Deum, quia Spiritus sanctus operatur in nobis habituro et motum charitatis. Alio modo sumitur exemplariter : sic etiam Spiritus sanctus est charitas, qua diligimus Deum et proximum. Charitas enim quae est Spiritus sanctus, est exemplar nostrae charitatis. Tertio modo sumitur charitas formaliter per modum inhaerentiae, et sic charitas dicitur virtutis habitus in anima, quo diligimus Deum et proximum. Et secundum hunc modum Spiritus sanctus non dicitur charitas : nec contrariatur dictum Augustini, quod eadem est charitas, qua nos diligit Deus, et nos ipsum : quia licet verum sit, tamen aliter est, et aliter : nam Deus diligit nos ea formaliter, nos vero ipsum diligimus efficienter, et exemplariter, non formaliter I nam omne esse, et agere est a forma inhaerente agenti, quae est principium agendi, et forma, sicut caliditas igni.

Sciendum est tamen, quod Spiritus sanctus datur, cum datur ejus donum bonum : quia Spiritus sanctus est amor, et primum bonum : posterius autem non datur sine priori.

Praeterea, corpus mysticum est unum per amorem. Cum ergo nihil creatum sit unum in diversis particularibus, oportet quod membra corporis mystici uniantur uno amore increato, qui est Spiritus sanctus.

Praeterea, quia secundum Augustinum, totum malum hominis est, uti fruendis, et frui utendis : constat ergo, quod oppositum est totum bonum ejus, scilicet frui fruendis, et uti utendis. Sed ad fruendum eo quo fruendum est, requiritur praesentia fruibilis, et etiam dispositio debita fruentis, unde requiritur praesentia Spiritus sancti, et ejus donum, scilicet amor, quo inhaereatur ei. Verumtamen cum datur nobis Spiritus sanctus, non incipit esse in loco novo, sed novo modo, per productionem novi effectus, et novi respectus, Ex quo creatura se aliter habet ad Spiritum sanctum, quam prius : propter quod et ipse dicitur aliter esse in creatura, quam prius : quia est in ipsa, ut In cognoscente, et amante ipsum : quod non fuit prius.

Ex jam dictis patet, quod in justificatione duplex charitas nobis datur, scilicet, creata et increata : illa qua diligimus, et illa quae diligimur. Vel datur nobis charitas creata, qua diligimus formaliter, et increata, qua diligimus effective, quia nostrum diligere ipse creat. Ex his colligitur, quod licet Deus sit in omnibus per essentiam, praesentiam, et potentiam, non tamen habetur ab omnibus per gratiam.

Missio autem Spiritus sancti duplex est, sicut et Filii. Una visibilis, sicut apparuit super Christum in columba , et super Apostolos in linguis igneis . Alia invisibilis, qua mittitur in mentem, ad sanctificandam creaturam : et Ista missio fit ad inhabitationem creaturae rationalis : sed prior fit ad inhabitationem demonstrandam aliis.

Eodem modo missio Filii duplex est, una scilicet visibilis, ut incarnatio, et alia invisibilis, ut est interna mentis illuminatio.

Notandum, quod missio Filii et Spiritus sancti inseparabilis est : sed dicitur Filii, quando mens per gratiam illuminatur ad Deum cognoscendum : et dicitur Spiritus sancti, quando affectus accenditur ad. Deum amandum.

Sciendum esi, quod solius Patris est mittere, et non mitti. Cum enim Pater a . nullo procedat, nusquam mitti dicitur : quia vero Filius et producit, et produci tur, ideo mittit, et mittitur. Spiritus vero sanctus, quia producitur aeternaliter, sed non producit, nisi ex tempore, ideo ipsius est proprium mitti, et non mittere, nisi respectu creaturae, ut ad conversionem populi dicuntur Apostoli missi a Spiritu sancto. Nisi forte dicatur mittere hominem assumptum. Sed et Spiritus sanctus mittere dicitur, in quantum cum Patre et Filio idem est in essentia Trinitatis, non in quantum persona. Sic etiam Filius mittit seipsum : unde Augustinus in libro de Trinitate : " Intelli-

" gamus illam incarnationem, et ex Vir-" gine nativitatem, in qua intelligitur " Filius missus, una eademque operare tione Patris et Filii inseparabiliter esse " factam, non separato etiam Spiritu " sancto. "

Ex his patet, quod hae sunt impropriae et exponendae : Spiritus sanctus mittit se, et mittit Filium, et Filius mittit seipsum : nisi intelligatur, in quantum est de Virgine natus : quia Filius Deus mittit se hominem, et secundum

hoc vera est, Haec autem est ratio : quia mittere dicit auctoritatem ratione productionis aeternae.

Quibus autem modis datus sit Spiritus sanctus in signo visibili, sciendum quod in igne apparuit Spiritus sanctus, ut calefaceret frigidos : et in linguis, ut doceret ignaros : et in sono, ut terreret rebelles . Apparuit etiam in aliis tribus signis, scilicet in nube ipsi Moysi, ut ductor ejus in columna nubis esset , sicut legitur, Isa.LXI, 1, et lxiii, 11, 14. Item, in columba super Christum baptizatum ad ostendendam gratiae plenitudinem, quae in ipso erat . Item, in flatu post resurrectionem , ad significandam vivificationem affectus : quia flatus ab interiori procedit. Datus est igitur Spiritus sanctus bis post resurrectionem, scilicet in terra, propter dilectionem proximi, et de caelo, propter dilectionem Dei, Vel datus est in terra,ad relaxanda peccata aliorum. Joan. xx, 22 et 23 : Insufflavit et dixit eis : Accipite. Spiritum sanctum, quorum remiseritis, etc. Datus est de caelo in Pentecoste ad robur, et ad operationem miraculorum . De his duobus, Psal. XXXII, 6. Verbo Domini caeli firmati sunt, quoad primum : et spiritu oris ejus omnis virtus eorum, quoad secundum. Tertia fuit collatio Spiritus sancti Apostolis facta ante passionem, quando fuerunt baptizati. Eorum enim baptismus innuitur ibi : Qui lotus est, non indiget nisi ut pedes lavet , In signuni praedictorum ter inungitur homo ad significandam hanc triplicem Spiritus sancti missionem, scilicet in baptismo, in confirmatione, et in morte.

Quadruplicem effectum consecuti sunt

Apostoli ex praesentia Spiritus sancti : primo, eloquent a m in linguis : secundo, audaciam in tormentis : tertio, efficaciam in miraculis : quarto, protectionem a vitiis, quia post Pentecosten non peccaverunt mortaliter. Accipiunt et modo multi utiliter Spiritum sanctum : peccatores quidem in igne ad purgandum. Matth. III, 11 : Ipse baptizabit vos in Spiritu sancto, et igni. Item, poenitentes ad proficiendum. Psal. cxlii, 10 : Spiritus tuus bonus deducet me. Item, perfecti ad. sanctificandum. II ad Corinth. I, 22 : Qui dedit pignus Spiritus in cordibus nostris, Item, beati ad fruendum, Psal. lxvi, 3 : Renuit consolari anima mea, etc. Item, tribulati ad consolandum. Ad Roman. viii, 15 : Non accepistis Spiritum servitutis iterum in timore, etc. Item, ignorantes ad instruendum. Joan. XIV, 26 : Paraclitus autem Spiritus sanctus, quem mittet Pater, ''etc.

Quo tempore datus sit Spiritus sanctus, attendendum est, quod in die quinquagesima , ut ostendatur auctor esse remissionis : nam annus jubileus serviebat remissioni. Venit etiam in die dominico, ut esset dies renovationis, qui fuit etiam creationis. Datus quoque fuit tertia hora , quia dicitur primus homo hora tertia perdidisse gratiam : unde conveniens fuit, quod eadem hora Apostolis mitteretur. Item, alia ratione datus est hora tertia, scilicet, ut ostenderetur, quod etiam nobis hora tertia datur gratia Dei. Sunt enim tres horae morales, scilicet contritio, confessio, et satisfactio.

De hoc nomine, Spiritus sanctus, sciendum est, quod potest esse circumlocutio unius proprii nominis, et tunc convenit tantum personae tertiae in Trinitate : vel possunt istae dictiones sumi divisim, et sic quaelibet trium personarum est Spiritus saucius.

Spiritus sanctus multa habet nomina. Dicitur enim Spiritus a spirando active, eo quod spiret. Joan. iii, 8 : Spiritus ubi vult, spirat, et secundum hunc modum, hoc nomen, spiritus, commune est omnibus tribus personis, sed Spiritui sancto convenit per appropriationem. Alio modo dicitur Spiritus a spirando passive, eo quod spiretur I et hoc proprium est Spiritui sancto, quia procedit per modum spirationis. Non solum autem dicitur Spiritus sed additur sanctus : quia sanctus idem est quod mundus, vel firmus, vel sine terra. Ista autem non conveniunt ei soli, quoad se, sed etiam in comparatione, quoad nos : nam per gratiam Spiritus sancti a peccatis mundamur, in bonis firmamur, a terrenis separamur. Sanctus ergo non solum est in se, sed quia nos sanctos facit ex sanctitate, de qua dicit Dionysius : " Sanctitas " est ab omni immunditia libera, et per" fecta, et omnino immaculata munditia.)) Praeterea, Spiritus sanctus vocatur nexus, unitas, et amplexus : et hoc prout comparatur ad Patrem et Filium.

Item, Dicitur donum Altissimi : et hoc, prout comparatur ad nos : quia omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, etc. .

item, Dicitur fons vivus : quia septemplici rivo donorum nobis fluit, Isa. XI, 2 et 3 : Spiritus sapientiae et intellectus, spiritus consilii ei fortitudinis, spiritus scientiae et pietatis, ei... spiritus timoris Domini.

Item, Dicitur ignis , quia affectum ascendit ,

Item, Dicitur charitas, non solum quia est amor Patris et Filii, sed quia nos amantes facit.

omnes tribulationes mundanas suaves facit, et jucundas, secundum illud. : " In labore requies, in aestu temperies, etc. " Item, Dicitur dexterae Det digitus, quia sicut corporales res digito demonstrantur, ita per Spiritum sanctum ostenduntur res spirituales oculo spirituali.

Item, Dicitur Paracletus , quia consolationes caelestes mentibus instillat. Item, magistrorum optimus, quia intellectum ad Dei cognitionem et sui ipsius illuminat.