COMPENDIUM THEOLOGICAE IN SEPTEM LIBROS DIGESTUM.

 .

 LIBER I. DE NATURA DEITATIS.

 CAPUT I. Quod Deus est.

 CAPUT II. Quod unus Deus est.

 CAPUT III. Quod unum solum principium est,

 CAPUT IV. Quod Pater est.

 CAPUT V. Quod Filius est.

 CAPUT VI. Filius est imago Patris.

 CAPUT VII. Quod Spiritus sanctus est.

 CAPUT VIII. Spiritus sanctus amor Patris et Filii est.

 CAPUT IX. Spiritus sanctus charitas, et donum sanctorum est.

 CAPUT X. In Trinitate personarum unitas essentiae est.

 CAPUT XI. Multiplex trinitas est.

 CAPUT XII. aequalitas personarum est.

 CAPUT XIII. Inter essentiam et personam differentia est.

 CAPUT XIV. De immensitate Dei.

 CAPUT XV. De infinitate Dei.

 CAPUT XVI. De incomprehensibilitate De.

 CAPUT XVII. De incircumscriptibilitate Dei.

 CAPUT XVIII. De aeternitate Dei.

 CAPUT XIX. De incommutabilitate Dei.

 CAPUT XX. De simplicitate Dei,

 CAPUT XXI. De excellentia Dei,

 CAPUT XXII. De notionibus Dei.

 CAPUT XXIII. De nominibus divinis.

 CAPUT XXIV. Deus est ineffabilis.

 CAPUT XXV. De ideis, et libro vitae.

 CAPUT XXVI. De appropriatis divinis personis.

 CAPUT XXVII. De potentia Dei.

 CAPUT XXVIII. De virtute miraculorum.

 CAPUT XXIX . De scientia Dei.

 CAPUT XXX. De praedestinatione.

 CAPUT XXXII. De voluntate Dei.

 CAPUT XXXIII. De justitia Dei,

 CAPUT XXXIV. De misericordia Dei.

 LIBER II. DE OPERIBUS CONDITORIS.

 CAPUT I. De ipsa rerum creatione.

 CAPUT II. De distinctione creaturarum in generali.

 CAPUT III. De distinctione orbium tam caelestium quam elementorum

 CAPUT IV. De natura caelorum et superiorum corporum.

 CAPUT VI. De luce.

 CAPUT VII. De planetis in specie.

 CAPUT VIII. De quatuor elementis.

 CAPUT IX. De impressionibus aeris.

 CAPUT X. De tempore.

 CAPUT XL De Angelis in communi.

 CAPUT XII. De distinctione caelestium hierarchiarum.

 CAPUT XIII. De proprietatibus Angelorum.

 CAPUT XIV. De proprietatibus, et officiis singulorum ordinum.

 CAPUT XV. De cognitione et motu Angelorum,

 CAPUT XVI. De praelatione Angelorum.

 CAPUT XVII. De confirmatione Angelorum.

 CAPUT XVIII. De custodia Angelorum.

 CAPUT XIX. De locutione Angelorum.

 CAPUT XX. De specialibus nominibus Angelorum.

 CAPUT XXI. De casu Angeli.

 CAPUT XXII. De spirituali casu daemonis.

 CAPUT XXIII. De locali casu diaboli.

 CAPUT XXIV. De restauratione ruinae Angelorum.

 CAPUT XXV, Cur peccatum diaboli sit irremissibile ?

 CAPUT XXVI. De proprietatibus daemonum.

 CAPUT XXVII. De malitia diaboli.

 CAPUT XXVIII. De Lucifero.

 CAPUT XXIX. Quid sit anima secundum diffinitionem 1

 CAPUT XXX. Quid sit anima secundum rem ?

 CAPUT XXXI. Quid sit anima secundum nomen ?

 CAPUT XXXII. De triplici anima.

 CAPUT XXXIII. De potentia animae vegetativae.

 CAPUT XXXIV. De potentiis apprehensivis animae sensibilis.

 CAPUT XXXV. De sensibus particularibus.

 CAPUT XXXVI. De sensu communi.

 CAPUT XXXVII. De vi imaginativa.

 CAPUT XXXVIII. De vi aestimativa.

 CAPUT XXXIX. De phantasia.

 CAPUT XL. De memoria.

 CAPUT XLI. De vi sensibili ei rrotioa.

 CAPUT XLII. De potentiis animae rationalis.

 CAPUT XLIII. De divisione potentiarum animae.

 CAPUT XLIV. De potentiis cognitivis.

 CAPUT XLVI. De intellectu agente et possibili.

 CAPUT XLVII. De intellectu speculativo et practico.

 CAPUT XLVIII. De ratione et partibus ejus.

 CAPUT XLIX. De potentiis animae motivis.

 CAPUT L. De voluntate.

 CAPUT LI. De synderesi

 CAPUT LII. De conscientia.

 CAPUT LII1. De operationibus animae.

 CAPUT LIV. De quantitate animae.

 CAPUT LV. De immortalitate animae.

 CAPUT LVI. De libero arbitrio.

 CAPUT LVII. De natura corporis humani.

 CAPUT LVIII. De physiognomia hominis.

 CAPUT LIX. De regulis generalis physiognomiae.

 CAPUT LX. De toto homine.

 CAPUT LXI. De proprietatibus hominis.

 CAPUT LXII. De primis parentibus.

 CAPUT LXIII. De praeceptis Adae datis.

 CAPUT LXIV. De paradiso.

 CAPUT LXV. De casu primi hominis.

 CAPUT LXVI. De ordine tentationis in nobis.

 LIBER III. DE CORRUPTELA PECCATI.

 CAPUT I. De malo in genere..

 CAPUT II. De peccati diffinitione.

 CAPUT III. Quid sit peccatum secundum rem ?

 CAPUT IV. Quid sit peccatum secundum nomen ?

 CAPUT V. De origine peccati.

 CAPUT VI. De divisione peccati.

 CAPUT VII. De effectu peccati.

 CAPUT VIII. De peccato originali secundum rem.

 CAPUT IX. De peccato originali secundum nomen.

 CAPUT X. De primis motibus.

 CAPUT XI. De morosa delectatione, et consensu in peccatum,

 CAPUT XII. De peccato veniali.

 CAPUT XIII. De effectu peccati venialis.

 CAPUT XVI. De septem vitiis capitalibus in specie.

 CAPUT XV. De superbia.

 CAPUT XVI. De invidia.

 CAPUT XVII. De ira.

 CAPUT XVIII. De acedia.

 CAPUT XIX. De avaritia.

 CAPUT XX. De gula.

 CAPUT XXI. De luxuria.

 CAPUT XXII. Quomodo superbia sit mortale vel veniale ?

 CAPUT XXIII. Quomodo invidia sit mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXIV. Quomodo ira sit peccatum mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXV. Quomodo acedia sit mortale, vel veniale.

 CAPUT XXVI. Quomodo avaritia sit mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXVII. Quomodo gula sit mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXVIII. Quomodo luxuria, sit mortale, vel veniale ?

 CAPUT XXIX. De peccato in Spiritum sanctum.

 CAPUT XXX. De peccatis cordis.

 CAPUT XXXI. De peccatis oris.

 CAPUT XXXII. De peccatis operis.

 CAPUT XXXIII. De peccatis omissionis.

 LIBER IV. DE CHRISTI HUMANITATE.

 CAPUT I. De incarnatione Christi.

 CAPUT II. De salutatione Angelica.

 CAPUT III. De responsione virginea.

 CAPUT IV. De sanctificatione materna.

 CAPUT V. De conceptione dominica.

 CAPUT VI. De rationibus Incarnationis,

 CAPUT VII. De modo Incarnationis.

 CAPUT VIII. De unione et natura assumpta.

 CAPUT IX. De utilitate Incarnationis.

 CAPUT X. De mirabilibus circa Incarnationem Domini,

 CAPUT XI. De nativitate Christi.

 CAPUT XII. De circumcisione Domini.

 CAPUT XIII. De baptismo Christi.

 CAPUT XIV. De plenitudine gratiae Christi.

 CAPUT XV. De plenitudine sapientiae Christi.

 CAPUT XVI. De merito Christi.

 CAPUT XVII. De voluntate Christi.

 CAPUT XVIII. De defectibus quos Christus assumpsit.

 CAPUT XIX. De passione Christi,

 CAPUT XX. De effectu passionis Christi.

 CAPUT XXI. De cruce Domini.

 CAPUT XXII. De descensu Christi ad inferos.

 CAPUT XXIII. De resurrectione Christi.

 CAPUT XXIV. De Ascensione Christi.

 CAPUT XXV. De consessu Christi ad dexteram.

 LIBER V. DE GRATIARUM SANCTIFICATIONE.

 CAPUT I. De virtutibus et origine gratiae.

 CAPUT II. De origine virtutum et gratiae.

 CAPUT III. De distinctione gratiarum.

 CAPUT IV. De effectu gratiae.

 CAPUT V. De virtutibus, et primo quid sit virtus ?

 CAPUT VI. De perfectione virtutum.

 CAPUT VII. De aequalitate virtutum.

 CAPUT VIII. De connexione virtutum.

 CAPUT IX, De commendatione virtutum.

 CAPUT X. De effectu virtutum.

 CAPUT XI. De meritis virtutum.

 CAPUT XII. De habilitate virtutum.

 CAPUT XIII. De operibus meritoriis.

 CAPUT XIV. De fine actionis.

 CAPUT XV. Quid mereamur bonis operibus.

 CAPUT XVI. De diffinitionibus et differentiis virtutum.

 CAPUT XVII. De differentia virtutum cardinalium et theologicarum.

 CAPUT XVIII. De virtutibus theologicis in genere.

 CAPUT XIX. De fidei utilitate.

 CAPUT XX. De effectu fidei.

 CAPUT XXI. De articulis fidei.

 CAPUT XXII. De spe.

 CAPUT XXIII. De charitate.

 CAPUT XXIV. De differentia inter charitatem et alios amores.

 CAPUT XXV. De effectu charitatis.

 CAPUT XXVI. Quibus rebus charitas assimiletur ?

 CAPUT XXVII. De excellentia charitatis.

 CAPUT XXVIII. De signis dilectionis.

 CAPUT XXIX. De gradibus amoris.

 CAPUT XXX. De ordine charitatis.

 CAPUT XXXI. De dilectione proximi.

 CAPUT XXXII. De dilectione inimicorum,.

 CAPUT XXXIII. De virtutibus cardinalibus in genere.

 CAPUT XXXIV. De prudentia.

 CAPUT XXXV. De temperantia.

 CAPUT XXXVI. De fortitudine.

 CAPUT XXXVII. De justitia politica.

 CAPUT XXXVIII. De donis in communi.

 CAPUT XXXIX. De timore in communi.

 CAPUT XL. De timore servili.

 CAPUT XLI. De timore initiali.

 CAPUT XLII. De timore filiali.

 CAPUT XLIII. De dono pietatis.

 CAPUT XLIV. De dono scientiae.

 CAPUT XLV. De dono consilii.

 CAPUT XLVI. De dono sapientiae et intellectus.

 CAPUT XLVII. De beatitudinibus in genere.

 CAPUT XLVIII. De prima beatitudine.

 CAPUT XLIX. De secunda beatitudine.

 CAPUT L. De tertia beatitudine.

 CAPUT LI. De quarta beatitudine.

 CAPUT LII. De quinta beatitudine.

 CAPUT LIII. De sexta beatitudine.

 CAPUT LIV. De septima beatitudine.

 CAPUT LV. De octava beatitudine.

 CAPUT LVI. De sensibus spiritualibus.

 CAPUT LVII. De fructibus spiritualibus.

 CAPUT LVIII. De dulia, et latria.

 CAPUT LIX. De praeceptis in genere.

 CAPUT LX. De primo praecepto.

 CAPUT LXI. De secundo praecepto.

 CAPUT LXII. De tertio praecepto.

 CAPUT LXIII. De quarto praecepto.

 CAPUT LXIV. De quinto praecepto.

 CAPUT LXV. De sexto praecepto.

 CAPUT LXVI. De septimo praecepto.

 CAPUT LXVII. De octavo praecepto.

 CAPUT LXVIII De nono praecepto ei decimo.

 CAPUT LXIX. De consiliis in genere.

 CAPUT LXX. De consiliis Evangelicis.

 LIBER VI. DE SACRAMENTORUM VIRTUTE.

 CAPUT I. De medicina Sacramentorum.

 CAPUT II. De diffinitionibus sacramenti.

 CAPUT III. De sacramentis novae legis seu gratiae.

 CAPUT IV. De effectu sacramentorum novae legis.

 CAPUT VI. De potestate dispensationis sacramentorum.

 CAPUT VII. De triplici statu fidelium.

 CAPUT VIII. De institutione sacramentorum.

 CAPUT IX. De sacramento baptismi.

 CAPUT X. De catechismo et exorcismo.

 CAPUT XL De confirmatione.

 CAPUT XII. De sacramento Eucharistiae.

 CAPUT XIII. De dignitate et excellentia sacramenti Eucharistiae.

 CAPUT XIV. De mirabilibus, quae sunt in Eucharistia.

 CAPUT XVI. De effecta in suscipientibus corpus Christi.

 CAPUT XVI. De modo sumendi Eucharistiam.

 CAPUT XVII. De abstinentia a communione.

 CAPUT XVIII. De officio Missae.

 CAPUT XIX. De negligentiis quae fiunt in Missa.

 CAPUT XL. De sacramento paenitentiae.

 CAPUT XXI. De qualitate paenitentiae.

 CAPUT XXII. De effectu paenitentiae.

 CAPUT XXIII. De partibus paenitentiae.

 CAPUT XXIV. De contritione.

 Caput XXV. De confessione.

 CAPUT XXVI. De qualitate ei effectu confessionis.

 CAPUT XXVII, Cui debeat fieri confessio?

 CAPUT XXVIII. De sigillo confessionis.

 CAPUT XXIX. De satisfactione.

 CAPUT XXX. De singulis partibus satisfactionis in communi.

 CAPUT XXXI. De singulis partibus satisfactionis.

 CAPUT XXXII. De justificatione impii.

 CAPUT XXXIII. De paenitentia venialium.

 CAPUT XXXIV. Propter quid dimittatur peccatum veniale ?

 CAPUT XXXV. De extrema unctione.

 CAPUT XXXVI. De sacramento Ordinis.

 CAPUT XXXVII. De qualitate ordinandorum.

 CAPUT XXXVIII. De sacramento matrimonii.

 LIBER VII. DE ULTIMIS TEMPORIBUS.

 CAPUT I. De fine mundi.

 CAPUT II. De Purgatorio.

 CAPUT III. De acerbitate paenae purgatorii.

 CAPUT IV. De suffragiis Ecclesiae.

 CAPUT V. Quorum suffragia prosint, et quibus ?

 CAPUT VI. Utrum indulgentiae prosint defunctis ?

 CAPUT VII. De adventu Antichristi.

 CAPUT VIII. De vita Antichristi.

 CAPUT IX. De quatuor modis quibus decipiet.

 CAPUT X. De sequentibus Antichristum.

 CAPUT XI. De Gog et Magog.

 CAPUT XII. De Elia et Henoch.

 CAPUT XIII. De duratione hujus persecutionis.

 CAPUT XIV. De morte Antichristi.

 CAPUT XV. De conflagratione mundi.

 CAPUT XVI. De resurrectione generali.

 CAPUT XVII. De judicio extremo.

 CAPUT XVIII. De judicantibus.

 CAPUT XIX. De judicandis.

 CAPUT XX. De innovatione mundi.

 CAPUT XXI. De paenis inferni.

 CAPUT XXII. De diversitate paenarum.

 CAPUT XXIII. De gloria sanctorum.

 CAPUT XXIV. De dotibus in communi.

 CAPUT XXV. De dotibus animae in generali.

 CAPUT XXVI. De dotibus animae in speciali.

 CAPUT XXVII. De dotibus corporis in generali.

 CAPUT XXVIII. De dotibus corporis in speciali.

 CAPUT XXIX.. De aureolis in genere.

 CAPUT XXX. De aureolis in specie.

 CAPUT XXXI. Enumeratio caelestium gaudiorum.

 QUAE IN COMPENDIO THEOLOGICAE VERITATIS CONTINENTUR.

 LIBER I. DE NATURA DEITATIS.

 LIBER II. DE OPERIBUS CONDITORIS.

 LIBER III. DE CORRUPTELA PECCATI

 LIBER IV. DE CHRISTI HUMANITATE.

 LIBER V. DE GRATIARUM SANCTIFICATIONE.

 LIBER VI. DE SACRAMENTORUM VIRTUTE.

 LIBER. VII DE ULTIMIS TEMPORIBUS.

 INDEX LOCORUM SACRAE SCRIPTURAE, Qui in

 EX VETERI TESTAMENTO.

 EX NOVO TESTAMENTO.

CAPUT XXIV. De Ascensione Christi.

Differentia est inter ascensionem, et assumptionem, et evolationem : quoniam ascensio pertinet ad Christum, assumptio ad beatam Virginem, evolatio autem ad alios sanctos. Et ratio hujus est, quoniam ascensio fit propria virtute ascendentis, assumptio autem virtute Christi assumentis, qua Filius obsequitur matri : evolatio vero fit ministerio Angelorum. Alia est differentia, quia locus evolantium est distinctio chororum : locus vero assumptae Virginis est super choros Angelorum : locus vero Christi ascendentis est supra vel ultra locum assumptae Virginis .

Circa ascensionem Christi oclo sunt consideranda quae circumstant ascensionem, et colliguntur ex officio de Ascensione. Primum est, quod scilicet elevatus est videntibus omnibus discipulis , ut desiderium veniendi ad ipsum excitaretur in eis. Secundum est, quod nubes suscepit eum ab oculis eorum . Per umbram nubis figuratur, quod in hoc mortali corpore Jesum in alto videre non possumus. Tertium est, quod elevatis manibus ferebatur in caelum . Elevavit autem manus propter duo, scilicet ut suos Patri offerret, et ut inimicos alte retracta manu percuteret Quartum est, quod benedixit eis , ut eos contra hostem muniret, et bonis caelestibus augeret Quintum est, quod ascendit in jubilatione , quod refertur ad vocem jucunditatis redemptorum ascendentium cum ipso, qui prius voce lacrymabili in portis inferni clamaverunt : " Advenisti desiderabilis, quem exspectabamus in tene. hris. " Sextum est, quod ascendit in voce tubae , quod refertur ad sonum praedicationis Apostolorum, qui sonus fuit eis injunctus, dicente Domino, Marc. XVI, 15 : Euntes in mundum, universum, praedicate Evangelium omni creaturae, etc. Ex tunc enim in omnem terram exivit sonus eorum . Septimum est, quod ascendens in altum captivam duxit captivitatem , id est, captivos captivitate inferni, quos secum victor captivos eduxit. Octavum est, quod, dedit dona hominibus : quia omnia bona nostra desursum sunt, quo Christus ascendit. Horum prima duo habentur Ex Actibus, sed tertium et quartum ex fine Evangelii secundum Lucam. Quintum et sextum ex Psalmo. Item septimum et octavum ex Psalmo.

Ascendit Christus regressus ad caelum

multipliciter,scilicet tamquam verus obediens completa obedientia, quoad Patrem : tamquam bonus mediator facta pace et concordia, quoad homines : tamquam strenuus propugnator contra daemones.

Ascendit Christus pluribus de causis, scilicet ad quiescendum post labores qui bus fatigatus fuit triginta tribus annis nobis serviens. Ad intercedendum pro amicis, pro quibus utiliter laboravit. Bernardus: " Securum accessum habes, o " homo, ad Deum, ubi. habes Filium me-" diatorem, et Matrem interventricem. " Filius ostendit Patri latus, et vulnera : " mater ostendit Filio pectus et ubera. " Ibi nulla potest esse repulsa, ubi tot " concurrunt amoris insignia. "

Christus ergo optimus advocatus est, qui tot habet linguas pro nobis loquentes, quot vulnera pro nobis accepit. Ad conquerendum de inimicis pro quibus vires suas inutiliter expendit. Isa. xlix, 4 : In vacuum laboravi, Item, ascendit Christus, ut nobis locum praepararet Joan. XIV, 2 : Vado parare vobis locum. Ut fiduciam in ipsum sperandi nobis tribueret : ut in corporalem possessionem aeternae haereditatis nos mitteret Joan. XVI, 7 : Si enim non abiero, Paraclitus non veniet ad vos. Ut desiderium nostrum post se traheret. Cantic. I, 3 : Trahe me post te. Ut viam nobis ad caelum ostenderet, quia sicut dicitur, Luc. XXIV, 50, eduxi l Dominus prius discipulos suos foras civitatem in Bethaniam, ut ipsa eductione cognoscerent se hic non. habere manentem civitatem. Quod autem in Bethaniam eduxit eos prius, quae interpretatur domins obedientiae, significat quod per bonum obedientiae transituri essent ad caelestia, Post hoc fecit eos transire in montem Olivarum, ut per montem intelligatur

eminentia spiritus in contemplatione, per olivas autem pinguissimi pectoris devotio. Ulterius vero post ista non restat nisi saltus animae in caelum. Exaltatus autem fuit Christus tripliciter, scilicet in terra per vitae meritum : super terram per crucis suspendium : super caelos per ascensionis jubilum. Ascensio Christi fuit Angelis mirabilis. Isa. lxiii, 1 : Quis est iste qui venit de Edom, tinctis vestibus de Bosra ? Daemonibus terribilis. I Reg. IV, 8 : : Non fuit tanta exsultatio heri et nudius tertius : vae nobis ! Haec sunt verba Philistinorum quando vociferabamur filii Israel dum adduceretur arca foederis in Silo in castra, ut per eam haberent divinum adjutorium in praelio Hominibus salutaris, sicut supra patet de multiplici fructu ascensionis Christi.

Ascendit Christus multipliciter, scilicet potenter : quia elevatis manibus... ferebatur in caelum . Patenter : quia videntibus illis elevatus est . Gaudenter : quia ascendit in jubilatione . Decenter : quia cum duabus turmis regrediebatur, scilicet hominum et Angelorum. Non autem dico, quod ibi. fuerint Angeli in adjutorium necessitatis, sed in obsequium dignitatis. Homines quoque, illos dico quos de inferis liberavit, et qui post resurrectionem usque ad ascensionem mortui sunt de numero salvandorum, nec purgatorio ulterius indigentes. Clementer : quia benedixit eis , Christus non statim post resurrectionem caelum ascendit, triplici ratione. Prima, quia differenda erat ascensio ut multipliciter probaretur resurrectio, ut dicitur, Act. I, 3 : In multis argumentis per dies quadraginta apparens eis. ''Secunda est, ut patientiam nostram informaret, quia mercedem debemus aequanimiter exspectare, sicut agricola non statim post seminationem metit, sed fructuum maturitatem exspectat. Tertia est propter discipulorum consolationem, unde dicit Glossa super Act. I, 3 : " Sicut quadraginta fuerunt horae mortis Christi, ita quadraginta diebus cum eis conversatus est post resurrectionem, quia consolatio divina excedit tristitiam humanam. "

Nota, quod Christo convenit descendere de caelo tantummodo secundum divinam naturam, quia Deus illuc venire dicitur, ubi speciali effectu apparet : sed ascendere proprie ei convenit secundum humanam naturam, quia secundum illam solummodo mutat locum, non secundum divinam naturam.