Monitum In Epistolam Sequentem.

Auctor circa annum trecentesimum septuagesimum octavum scribebat, quod manifestum ex his debet esse 0182A sub finem epistolae: Necdum annus completus est, quo principem Gratianum, prodente exercitu suo, ante foeda captivitas, dehinc miserabilior oppressit interitus. Visus autem est doctis criticis, et cum primis Erasmo, Hieronymi stylum aemulatus, ut pote qui ex hujus epistolis ad Heliodorum ac caeteros, sententias quasdam et verba sublegerit. Mihi non imitatus modo, aut anxio, quod fieri amat, Hieronymum vestigio secutus, sed ipsum ferme videtur Hieronymianum ingenium, ac salivam tota orationis serie, contextuque sententiarum referre. Verum hoc est ipsum, quod me magis movet; si enim recte temporum rationes inimus, nondum erat anno 378, ex Hieronymianis scriptionibus tam bene conformando stylo exemplum, neque adeo ipsa dudum laudata epistola ad Heliodorum satis erat, qua cum si praesentem ad praesidium componas, magis argumenti similitudine, et Scriptoris ingenio perspicies convenire, quam sublectis ex illa verbis aut sententiis: quarum etiam splendidiores nonnullae in ea aeque atque ista ex Tertulliani libro ad 0182B Martyres videri possunt delibatae. Porro autem ex aliis Hieronymi scriptis, quae posteriorum sunt temporum, noster quae paria habet, mutuo tamen accepisse non potest. Ejusmodi est, ut unum atque alterum expresse laudem, quod ait Hieronymus epist. 29, ad Marcellam, quae anni est 384, ut si quid forte nescimus sine teste, sine judice in fida aure moriatur: quod noster sub finem cap. I. totidem fere verbis habet. Tum illud illustrius epist. 128, ad Gaudentium, post annos trigintaquinque, seu 413 data: In Domini sacrificiis mel non offertur, ceraque contempta, quae mellis hospitium est, oleum accenditur in templo Dei, quod de amaritudine exprimitur olivarum: quae, ut alia multa quae praetermittimus, ita noster expressit, ut cum certum sit ex iis locis desumi non potuisse, duae unius ejusdemque auctoris epistolae, si ex hoc licet uno argumento judicare, videantur.

At non ideo genuinum hunc quoque esse Hieronymi fetum pronuntio: dicam hac de re latius in praefatione: 0182C Scias interim ab his verbis: Pelicani cum suos a serpente filios occisos, etc., quae interposito spatio sejunximus, non ut Erasmus putabat ab illis, itaque Placentiam te remitto, alterius auctoris, qui de naturis animantium scripserit, esse ἀποσπασμάτιον, sane nec doctum, nec ad rem quidquam pertinens, et quod videtur errore eorum, qui concinnant codicum paginas, ut alias usuvenit, temere subjunctum.