Praefatio.

0589A Omnis scriba doctus in regno coelorum, similis est homini patrifamilias, qui profert de thesauro suo nova et vetera. Ego vero similis pauperculae viduae, duo minuta in gazophylacium mittenti, discentibus meis pauperculis, ac de paupere paupera sperantibus alimenta: has de mensa divitum mitto micas, quas catuli mei avide cum Syrophoenissa flagitant. Porro anxiata, aurum et argentum, lapides pretiosos minime habens: pelles scilicet hyacinthinas 0589B de coelestibus, non de terrestribus offeram: si potuero de naturis, id est, de Marci Evangelistae historia, vel mystico intellectu, ut majores mei tradiderunt, Deo adjuvante, intimare curabo. Quem ideo Evangelistam tractantes intactum, ut puto, praetereunt: quia eadem pene, quae Matthaeus narrat: licet in propriis quibusdam sint distincti testimoniis; ut ala alterius, alam alterius tangat animalis: et rota rotam eadem sequatur via: et ut versis invicem vultibus, sese sancta contueantur animalia. In primo canone Marcus, cum Matthaeo, Lucaque comitatur et Joanne. In secundo, cum Matthaeo et Luca. In quarto, cum Matthaeo et Joanne. In sexto canone velut in vecte duo annuli, Matthaeus semper conjungitur, et Marcus: id est, in quadraginta et septem 0589C capitulis. In octavo canone cum Luca comitatur, id est, in tredecim capitulis. In propriis vero, quae maxime utcumque explanare dispono, decem et octo incedit speciatim capitulis: quae simul omnia ducenta et triginta quinque sunt capitula. Marcus Evangelista Dei, Petri discipulus, Leviticus genere, et sacerdos, in Italia hoc scripsit Evangelium. Qui initium Evangelii sui de vocibus prophetarum praesumens: Praecursorem Christi Joannem, Malachiae, id est, angeli testimonio comprobans: Verbum caro factum, voce Isaiae designans: principium evangelicae praedicationis instituit: et invenit in verbo vocis, quod in consonantibus: id est, in genealogiis Dei et hominis perdiderat. Unde totus in primis a perfectione Christi aetatis praedicare inchoat: nec laborat 0589D in nativitate infantuli, qui loquitur de perfectione filii Dei. Sed et jejunium numeri legalis, repulsam diaboli, ministerium angelorum proferens, magna in brevi comprehendit. Qui primus Alexandriae fuit episcopus: cujus per singula opus fuit scire, et Evangelii in se dicta disponere, et disciplinam in se legis cognoscere, et divinam in carne Domini intelligere naturam. Qui seminat post Matthaeum; 0590A qui fremit, ut leo; qui volat, ut aquila; qui dicit, ut homo; qui immolat, ut sacerdos; qui irrigat, ut flumen; qui florescit, ut ager; qui fervet, ut vinum: Christus etenim de quo loquitur, homo nascendo, vitulus moriendo, leo surgendo, aquila est ascendendo. Quatuor sunt qualitates, de quibus sancta Evangelia contexuntur: praecepta, mandata, testimonia, exempla. In praeceptis justitia: in mandatis charitas: in testimoniis fides: in exemplis perfectio 0590B consistit. Ut sunt haec praecepta: Tunc Jesus praecepit discipulis suis duodecim: In viam gentium ne abieritis, et reliqua: hoc est, divertere a malo. Mandata autem haec sunt, quibus dicitur: Mandatum novum do vobis, ut diligatis invicem: hoc est, facere bonum, et charitatem implere. Testimonia sunt, quae in ore duorum, vel trium testium stant. Ut est illud: Joannes testimonium perhibet de me, sed habeo testimonium majus Joanne. Pater ipse, qui in me manet, testimonium perhibet de me. Et ipsa opera, quae ego facio, testimonium perhibent de me: et ego testimonium perhibeo veritati. Exempla vero sunt, quibus Jesum imitantur, dicentem: Discite a me, quia mitis sum, et reliqua. Et: Estote perfecti, id est, misericordes, sicut et Pater vester coelestis 0590C perfectus est. Et alibi: Exemplum enim dedi vobis, ut et vos ita faciatis. Has quatuor qualitates Psalmographi versus concinunt, dicentes: Praeceptum Domini lucidum illuminans oculos. Historiam maxime praecepta continent. Et alibi: Latum mandatum tuum nimis. Quia qui diligit proximum, totam legem implevit. Item testimonia tua intellexi: non est enim omnium testimonia intelligere. Unde alias dicit: Testimonium Domini fidele. Quia potius fide animi, quam oculis carnis testimonium indiget. Quarto: Judicia dei vera, justificata in semetipsa: id est, ut sic sint judiciorum exempla nostrorum justificata, sicut in judiciis Dei comperta habemus. Unde idem videns alio loco, ait: A judiciis enim tuis timui. In quo enim judicio judicaverimus, judicabitur de nobis. 0590D In his quatuor qualitatibus sunt, timor, fides, spes, charitas. Timore namque incipimus, fide servamus, quod incipimus, spe erigimur, charitate consummamur. Finis enim praecepti, est charitas. Hi sunt quatuor menses quos Christus ante messem praedixit, dicens: Nonne quatuor menses sunt usque ad messem? Ut et nos per praecepta Dei et mandata ac testimonia atque exempla, maturos post judicium 0591A metamus cum gaudio fructus, qui in lacrymis timoris semina poenitentiae jactavimus in terra: nostros portantes charitatis manipulos, cum gaudio metamus in coelo.