Caput X.

Et inde exsurgens venit in fines Judaeae ultra Jordanem: et conveniunt iterum turbae ad eum: et sicut 0618C consueverat, iterum docebat illos. Et accedentes pharisaei interrogabant eum: si licet viro uxorem dimittere, tentantes eum. At ille respondens dixit eis: Quid vobis praecepit Moses? Qui dixerunt: Moses permisit libellum repudii scribere, et dimittere. Quibus respondens Jesus, ait: Ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptum istud: Ab initio autem creaturae masculum et feminam fecit eos Deus. Propter hoc relinquet homo patrem suum et matrem, et adhaerebit ad uxorem suam: et erunt duo in carne una. Itaque jam non sunt duo, sed una caro. Quod ergo Deus conjunxit, homo non separet. Pharisaei interrogabant eum: si licet viro dimittere uxorem suam, tentantes eum. Item post aliquanta:

Et in domo iterum discipuli ejus de eodem interrogaverunt 0618D eum. Et ait illis: Quicumque dimiserit uxorem suam et aliam duxerit, adulterium committit super eam. Et si uxor dimiserit virum suum et alii nupserit, moechatur. Et offerebant illi parvulos ut tangeret eos. Discipuli autem comminabantur offerentibus. Quos cum videret, Jesus, indigne tulit, et ait illis: Sinite parvulos venire ad me, et ne prohibueritis eos: talium est enim regnum coelorum. Amen dico vobis, quisquis non receperit regnum Dei velut parvulus, non intrabit in illud. Et complexans eos, et imponens manus super illos, benedicebat eos: Et cum egressus esset in viam, procurrens quidam genuflexo ante eum, rogabat eum, dicens: Magister bone, quid faciam, ut vitam aeternam percipiam? Jesus autem dixit ei: Quid me dicis bonum? 0619A Nemo bonus nisi unus Deus. Praecepta nostis. Ne adultereris, ne occidas, ne fureris, ne falsum testimonium dixeris, ne fraudem feceris, honora patrem tuum et matrem. At ille respondens, ait illi: Magister, haec omnia observavi a juventute mea. Jesus autem intuitus eum, dilexit eum, et dixit ei: Unum tibi deest: vade, quaecumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in coelo: et veni, sequere me. Qui contristatus in verbo, abiit moerens. Erat enim habens multas possessiones. Et circumspiciens Jesus, ait discipulis suis: Quam difficile qui pecunias habent, in regnum Dei introibunt! Discipuli autem obstupescebant in verbis ejus. At Jesus rursus respondens, ait illis: Filioli, quam difficile est confidentes in pecuniis in regnum Dei introire! Facilius est camelum per foramen acus transire, 0619B quam divitem intrare in regnum Dei. Qui magis admirabantur, dicentes ad semetipsos: Et quis potest salvus fieri? Et intuens illos Jesus, ait: Apud homines impossibile est, sed non apud Deum; omnia enim possibilia sunt apud Deum. Et coepit ei Petrus dicere: Ecce nos dimisimus omnia, et secuti sumus te. Respondens Jesus ait: Amen dico vobis, nemo est qui reliquerit domum, aut fratres, aut sorores, aut patrem, aut matrem, aut filios, aut agros propter me, et propter Evangelium, qui non accipiet centies tantum nunc in tempore hoc, domos, et fratres, et sorores, et matres, et filios, et agros cum persecutionibus, et in saeculo futuro vitam aeternam. Multi autem erunt primi novissimi, et novissimi primi. Erant autem in via ascendentes Jerosolymam, et praecedebat illos Jesus: et stupebant, 0619C et sequentes timebant. Et assumens iterum duodecim, coepit illis dicere quae essent ei ventura. Quia ecce ascendimus Jerosolymam, et filius hominis tradetur principibus sacerdotum, et scribis, et senioribus: et damnabunt eum morte: et tradent eum gentibus, et illudent ei, et conspuent eum, et flagellabunt eum, et interficient eum: et tertia die resurget. Et accedunt ad eum Jacobus et Joannes filii Zebedaei, dicentes: Magister, volumus, ut quodcumque petierimus, facias nobis. At ille dixit eis: Quid vultis ut faciam vobis? Et dixerunt: Da nobis ut unus ad dexteram tuam, et alius ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua. Jesus autem ait eis: Nescitis quid petatis: potestis bibere calicem quem ego bibo: aut baptismo, quo ego baptizor, baptizari? At illi dixerunt ei: Possumus. Jesus autem ait eis: 0619D Calicem quidem, quem ego bibo, bibetis: et baptismo, quo ego baptizor, baptizabimini: sedere autem ad dexteram meam, vel ad sinistram, non est meum dare vobis, sed quibus paratum est. Et audientes decem, coeperunt indignari de Jacobo et Joanne. Jesus autem vocans eos, ait illis: Scitis, quia hi qui videntur principari gentibus, dominantur eis, et principes eorum potestatem habent ipsorum. Non ita est autem in vobis: sed quicumque voluerit fieri major, erit vester minister, et quicumque voluerit in vobis primus esse, erit omnium servus. Nam et filius hominis non venit, ut ministraretur ei, sed ut ministraret, et daret animam suam redemptionem pro multis. Id est, de conjugii statu: sicut sequens capitulum indicat. Et dicit illis: Quicumque 0620A dimiserit uxorem suam, et reliqua. Sed quod dicit Marcus: Iterum discipuli ejus interrogaverunt eum: non discipuli interrogaverunt prius, sed pharisaei. Sed secunda interrogatio ab aliis, id est, ab apostolis, iterum dicta est de eadem re, de qua pharisaei eum interrogaverunt.

Et veniunt Jericho. Jericho, luna, sive anathema interpretatur: quod congruit passioni appropinquanti. Defectus namque carnis Christi, neomenia est coelestis Jerusalem. Unde Jericho deserentes, Jerosolymae, id est, visioni pacis appropinquant.

Et proficiscente eo de Jericho et discipulis ejus, et plurima multitudine: filius Timaei Bartimaeus caecus sedebat juxta viam mendicans. Quinta decima virtute illuminatur caecus. Caecitas ex parte facta Judaeis 0620B illustrabitur in fine, quando eis mittet Eliam prophetam. Juxta viam mendicans. Qui Scripturam conservat, nec complet, juxta viam mendicans esurit.

Qui cum audisset, quia Jesus Nazarenus esset, coepit clamare et dicere: Fili David Jesu, miserere mei. Per merita patriarcharum, Judaicus illuminatur populus. Cui misericors et miserator Dominus adest: illuminans caecos, erigens elisos, diligens pauperes, custodiens advenas.

Et comminabantur illi multi ut taceret. At ille multo magis clamabat: Fili David, miserere mei. Peccata et daemonia compescunt clamorem pauperis, quem exaudivit Dominus. At ille magis clamabat. Ingravescente bello, manus ad lapidem adjutorii, hoc est, Jesum Nazarenum, cum clamore levandae 0620C sunt.

Et stans Jesus praecepit illum vocari: Et vocant caecum, dicentes ei: Animaequior esto: surge, vocat te: Quam conveniens est ordo salutis: audivimus primo, deinde clamamus, postea vocamur, postremo surgimus. Audimus per prophetas, clamamus per fidem, vocamur per apostolos, surgimus per poenitentiam, exuimur per baptismum, interrogamur per voluntatem. Unde sequitur:

Qui projecto vestimento suo, exsiliens venit ad eum. Et respondens Jesus, dixit illi. Exsilire nudus veteri homine dicitur: ut hinnulus saliens super colles, exsiliens super montes: segnitiam deponens, patriarchas, prophetas, et apostolos in altis considerans, ad superna se extendit.

0620D Quid tibi vis faciam? Considerans Jesus promptam voluntatem, completione desiderii remunerat. Unde et alias dicit: Omne quodcumque petieritis in oratione, credentes, accipietis.

Caecus autem dixit ei: Rabboni, ut videam. Unum petit a Domino: hoc requirit ut videat voluntatem Domini: et inde videns visitet templum ejus. Unde sequitur:

Jesus autem ait illi: Vade, fides tua te salvum fecit. Et confestim vidit, et sequebatur eum in via. In via caecus mendicabat, quae dicit: Ego sum via, veritas et vita. Haec est via angusta, quae ducit ad ardua Jorosolymae, et Bethaniae, ad montem Olivarum, qui est mons luminis, et consolationis.