Admonitio In Subsequentes Commentarios.

Nemo est hominum, qui eruditi audiunt, cui subsequens Commentarius liber in XIII Pauli Epistolas, S. Hieronymo perperam olim attributas, non videatur ille idem, quem S. Augustinus cum alibi, tum lib. III de peccatorum meritis et remissione cap. 1, et Marius Mercator in Commonitorio non semel, Cassiodorus item, atque auctor Praedestinati fuisse a Pelagio elucubratum testantur. Et sane (id quod tantum non evidens in eam rem argumentum est) loca, quae ex illo Pelagii opere, utpote haeretici dogmatis veneno infecta, recitant illi atque impugnant, totidem fere in hoc verbis occurrunt, atque illa cum primis, quae ex cap. V Epistolae ad Romanos desumpta sunt, et ab impressa lectione, vix quantum tribuas amanuensium licentiae, differunt. Ea nos singula ibi diligenter comparavimus, quae huc conferre longum erat. Vera itaque illa sententia est, adeo non habere libros istos auctorem Hieronymum, ut sint immo certis indiciis fetus infensissimi ejus, et catholicae fidei hostis. Sed est tamen assertioni modus adhibendus, ne inde conclusum eas, quod purum putum Pelagium contextus referat. Cum olim bonae frugis, nec passim indoctus Commentarius videretur, ea quae prae caeteris haeresim insinuabant, cavere lectoribus religiosi homines studuerunt: et nonnulla sanioribus verbis interpolarunt, alia penitus exsciderunt. Argumento haec sint, quae descripsit Mercator, nunc vero desiderantur: Hi autem, inquit, qui contra traducem peccati sentiunt, aliter eos, qui defendunt traducem, impugnare conantur. Si peccatum, inquit, Adae etiam non peccantibus nocuit, ergo et Christi justitia non credentibus prodest; quoniam similiter, immo plus dicit Apostolus, per unum liberari, quam per unum ante perierunt. Deinde dicunt, inquit, Si baptismus mundat antiquum illud veternosumque peccatum, qui de duobus baptizatis nati fuerint, debent hoc carere peccato. Non enim potuerunt ad posteros transmittere, quod ipsi minime habuerunt. In hoc addunt, inquit, quoniam 0645 si anima non est ex traduce, sicut nec est, sed sola caro habet traducem peccati, sola et poenam meretur. Injustum est enim, ut hodie nata anima non ex massa Adae, tam antiquum peccatum portet alienum: quia nec rationabile est ut Deus, qui propria peccata dimittit, unum imputet alienum. Haec sunt, inquam, a nostris exemplaribus abrasa, non alia de causa, quam quod in apertam haeresim erumpebant: indicio autem sunt, ejusmodi alia eamdem subiisse fortunam: Caeterum Pelagii esse jam a XIII usque saeculo credebatur: et luculentum ea in re Scriptoris nostri Veronensis testimonium est, Joannis se, diaconi, ut Panvinio dicitur, sive, ut Pastrengico, Joannis presbyteri Mansionarii in Historia nondum edita, quae apud nos est. Vidi, inquit, ego ipse Joannes Commentarium Pelagii praedicti, super Epistolas Pauli, in quo licet multa bene et eleganter exponat, tamen subtiliter infundit venenum haeresis suae. Praefationem porro istam melioris notae mss. ignorant.