Caput IX.

Nam de ministerio, quod fit in sanctos, ex abundanti est mihi scribere vobis. Scio enim promptum animum vestrum, pro quo de vobis glorior apud Macedones. Mutare videtur, sanctos, hic sensum: et ideo quidam dicunt eum superius de laicis dixisse: 0794D hic vero de sacerdotibus sanctis. Alii vero aiunt eum de eleemosynis hucusque tractasse, modo autem de ministerio verbi commonere: quod sanctificatis per baptismum exhibetur. Hic vero duo sensus usque ad finem causae diligenter utrique sunt colligendi.

Quoniam et Achaia parata est ab anno praeterito. Tota provincia, cujus caput estis, per nos ad hoc ministerium provocata est.

Et vestra aemulatio provocavit plurimos. Hic aemulatio pro imitatione ponitur.

Misimus autem fratres, ut ne quod gloriamur de vobis, evacuetur in hac parte. Superius memoratur: Qui vos commoneant ne aliter inveniant: in parte doctrinae, sive ministerii, quam putabam.

0795A Ut quemadmodum dixi: Parati sitis: ne cum venerint Macedones mecum, et invenerint vos imparatos, erubescamus nos, ut non dicamus vos, in hac substantia. Si nos erubuerimus, quasi falso gloriantes: quanto magis vos et pro vestra negligentia, et pro nostro rubore? Multa enim confusio est, si quis pro eo, qui eum diligit, erubescat.

Necessarium ergo existimavi rogare fratres, ut praeveniant ad vos, et praeparent repromissam benedictionem hanc paratam esse. Sive a benedicendo, sive quia per humanitatem eorum benedictio nascitur Dei.

Sic quasi benedictionem, non quasi avaritiam. Hoc autem dico: Qui parce seminat, parce et metet. Et qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet. Unusquisque prout destinavit in corde suo, non ex tristitia, 0795B aut necessitate. Benedictio erit si grato animo tribuatur.

Hilarem enim datorem diligit Deus. Avarus autem hilariter dare non novit. In scientia autem avarus est, qui sensum non vult implere, quem coepit. Unde Dominus neminem in via salutare praecepit: hoc est, nulli transitorie verbum annuntiare salutis. Hoc est autem, qui parce seminat, parce et metet. Contra Jovinianum etiam hic locus facit, ubi meritorum gradus esse monstrantur. Et qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet. Econtrario ergo in maledictione seminans, inde et metet: sicut scriptum est: Non semines mala in sulcis injuriae, et non metes ea septuplum. Unusquisque prout destinavit in corde suo, id est, voluntarius, 0795C non coactus: non ex tristitia, aut ex necessitate: hilarem enim datorem diligit Deus, secundum sapientiam Salomonis: Et in omni dato, hilarem fac vultum tuum. Si autem de scientia intelligitur, hilarem in labore suo vult esse doctorem: sicut de se alibi dicit. Si enim volens hoc ago, mercedem habeo, et reliqua.

Potens est autem Deus. Sive ne inopiam formidarent, sive gratuitum donum sapientiae.

Omnem gratiam abundare facere in vobis. Gratiam nascentiae, quia exinde per opera vestra Deo gratiae referuntur. A fructu enim frumenti, vini et olei sui, multiplicati sunt.

Ut in omnibus semper omnem sufficientiam habentes, abundetis in omne opus bonum, sicut scriptum est. 0795D Ita ut tam carnalium misericordiam, quam spiritualium, id est, doctrinarum opus bonum possitis implere, sicut scriptum est:

Dispersit, dedit pauperibus. Sive sensus pauperibus, sive substantia: sicut superius ait, Illorum abundantia vestrae inopiae sit supplementum.

Justitia ejus manet in aeternum. Rebus temporalibus aeterna justitia comparatur.

Qui autem administrat semen seminanti, et panem ad manducandum praestabit. Hoc ait: Quod Deus qui velle eis praestitit, etiam facere perficiat in vobis. Hoc est, Deus qui tibi dedit unde dispenses, esurientem minime patietur. Si autem ad semen verbi 0796A referas: Qui dedit officium docendi, praestabit et escam tibi: modo ad hoc solum vacare velis.

Et multiplicabit semen vestrum. Humilitatis, vel sermonis.

Et augebit incrementa frugum justitiae vestrae. Fruges justitiae sunt facultates, cum de eis fit justitia. Cum vero aut inique congregantur, aut ad avaritiam, vel superbiam possidentur, fruges iniquitatis fiunt. Pretio enim gravans triticum, in populo maledicitur: sive fruges justitiae sermones sunt Dei. De fructu enim labiorum suorum satiabitur sapiens.

Ut in omnibus locupletati abundetis in omnem simplicitatem, quae operatur per nos gratiarum actionem Deo. Ut sine discretione omnibus simpliciter indigentibus tribuatis. Non quaerentes, cui, sed quare 0796B detis.

Quoniam ministerium hujus officii non solum supplet ea, quae desunt sanctis, sed etiam abundat, per multas gratiarum actiones in Domino. Duplicem potestis habere mercedem: et perfectionem sanctorum, et gratiarum in Domino actiones. Aliter: Non solum docet sanctos, sed Domino gratias agit, qui nos tanta sapientia erudivit.

Per probationem ministerii hujus, glorificantes Deum in obedientia confessionis vestrae, in Evangelio Christi. Per hoc ministerium esse probamini Christiani, magnificantes Deum, per operum confessionem, sicut econtrario alii factis negare dicuntur. Aliter, perfecte docetis, et ostenditis divinum esse, in quo Deum per obedientiam magnificatis.

0796C Et simplicitate communicationis vestrae in illos, et in omnes, et in ipsorum obsecratione pro vobis. In omnes simpliciter tribuentes, sive docentes bona, quae communicatis potius quam donatis, certi vos cum multiplici ea fenore recepturos. Haec omnia operatur administratio hujus officii, quae etiam in hoc abundat.

Desiderantium vos, propter eminentem gratiam Dei in vobis. Quis autem non desiderat talem propter gratiam, sive scientiae, sive misericordiae, caeteris eminentem.

Gratias ago Deo super inenarrabili dono ejus. Qui tantam nobis gratiam pietate sua conferre dignatus est. De armis carnalibus et spiritualibus, et de Apostoli potestate, et de his qui seipsos commendare conantur.