Caput XII.

0802C Si gloriari oportet, non expedit quidem. Non mihi expedit, qui necessitate compellor.

Veniam autem ad visiones et revelationes Domini. Sibi infirmitates, Domino visiones ascribit.

Scio hominem in Christo. Sive humilitatis causa de se in alterius persona loquitur: sive de alio: verum potest utrumque constare.

Ante annos quatuordecim: sive in corpore, sive extra corpus, nescio, Deus scit, raptum hujuscemodi usque ad tertium coelum. Quia iterum repetit, ostendit aliam fuisse visionem. Vide quanta necessitas fuit, ut quod annis quatuordecim celaverat, prodere cogeretur.

Et scio hujuscemodi hominem, sive in corpore, sive extra corpus, nescio: Deus scit: quoniam raptus est 0802D in paradisum. Iterando Apostolus hunc talem hominem, ostendit secundo esse raptum: semel usque ad tertium coelum, ubi vidit visiones: et semel in paradisum, ubi revelata sunt ei ineffabilia verba.

Et audivit arcana verba, quae non licet homini loqui. Sive quae nulli dicere fas est, sive, quae impossibile est humanam enarrare naturam. Hoc contra Arianos.

Pro hujuscemodi gloriabor: pro me autem nihil. Visione, vel homine: pro me autem non gloriabor in mea virtute: quia non est revelatio mea, sed Dei.

Nisi in infirmitatibus meis. Nam et si voluero gloriari, non ero insipiens: veritatem enim dicam. Hic videtur ostendere, cum de alio dicat, etiamsi dicat, causam gloriandi habere nolle.

0803A Parco autem, ne quis me existimet supra id quod videt in me, aut audit aliquid ex me. Sufficiunt manifesta, etiamsi celentur occulta.

Et ne magnitudo revelationum extollat me, datus est mihi stimulus carnis meae, angelus Satanae. Quanta putatis esse, quae celo, ut merito mihi, esset stimulus necessarius, qui me hominem esse semper mihi demonstraret. Stimulum carnis, angelum Satanae, tentationes persecutionum, Apostolus se sustinuisse significat.

Qui me colaphizet. Aut tribulationes suscitando, aut dolores. Quidam enim dicunt eum frequenter dolore capitis laborasse.

Propter quod ter Dominum rogavi, ut discederet a me. Et dixit mihi: Sufficit tibi gratia mea: nam virtus 0803B in infirmitate perficitur. Hic intelligimus etiam sanctos ignoranter nonnumquam aliqua inimpetrabilia postulasse: simul etiam discimus, quod importuna petitio, vel responsum mereatur, si non meretur effectum.

Libenter igitur gloriabor in infirmitatibus meis: ut inhabitet in me virtus Christi. Postquam cognovi prodesse, quod nocere putabam.

Propter quod placeo mihi in infirmitatibus meis, in contumeliis. Non in honoribus.

In necessitatibus. Non in otio, non in divitiis.

In persecutionibus, in angustiis pro Christo. Non pro crimine: unde Salvator docuit, ut sola causa justitiae patiamur, Petro similiter id attestante.

Cum enim infirmor, tunc potens sum. Maxima potentia 0803C est infirmari pro Christo, et magnae divitiae, indigere.

Factus sum insipiens. Insipientem esse dicit, aliquem se in laboribus jactare, vel virtutibus.

Vos me coegistis. Ego enim a vobis debui commendari. Nihil enim minus feci ab his, qui sunt supra modum Apostoli. Sed hoc vos coegistis, qui cum aliis de me satisfacere deberetis, quod nihil minus fuerim a magnis Apostolis: iterum opus habetis, ut vos denuo commendemus.

Tametsi nihil sum: signa tamen apostolatus mei facta sunt super vos in omni patientia, in signis, et prodigiis, et virtutibus. Ego quidem nihil sum ut homo: sed apostolatus sua in vobis signa monstravit. hoc est, patientiam in moribus, et prodigia in signis.

0803D Quid est enim, quod minus habuistis prae caeteris Ecclesiis, nisi quod ego ipse non gravavi vos? Donate mihi hanc injuriam. Quibus alii Apostoli praedicaverunt. De integritate Apostoli et severitate acceptae potestatis a Domino, in eos qui poenitentiam negarunt, agit.

Ecce tertio hoc paratus sum venire ad vos: et non ero gravis vobis. Non enim quaero quae vestra sunt, sed vos. Salutem vestram desidero, non munera.

Nec enim debent filii parentibus thesaurizare, sed parentes filiis. Ego magis si haberem, vobis dare deberem.

Ego autem libentissime impendam, et superimpendar ego ipse pro animabus vestris abundantius: licet plus 0804A vos diligens, minus diligar. Quod habeo labore nimio, impendo, et plusquam possum impendam. Perfecta enim dilectio non solum totum, quod habet, gratis impendit, sed etiam ipsa libenter superimpenditur si necesse est.

Sed esto. Ego vos non gravavi, sed cum essem astutus, dolo vos cepi. Numquid per aliquem eorum quos misi ad vos, circumveni vos? Per omnia se purgat, ipsorum semper conscientiam testem invocans: simul et quomodo se ab illis possint cavere demonstrans.

Rogavi Titum, et misi cum illo fratrem. Numquid Titus vos circumvenit? Numquid aliquid vobis abstulit ad me perferendum?

Nonne eodem spiritu ambulavimus? Nonne eisdem 0804B vestigiis? Nonne uno spiritu omnia gerimus?

Olim putatis, quod excusemus nos apud vos. Non sicut superius dixi, placemus nobis; sed ne nobis cum venerimus necesse sit acrius vindicare.

Coram Deo in Christo loquimur. Omnia autem, charissimi, propter aedificationem vestram. Quem fallere impossibile est.

Timeo enim ne forte cum venero, non quales volo inveniam vos: et ego inveniar a vobis qualem non vultis. Timeo si vos non invenero justos, et ego vobis severus inveniar. Blandimentis minas jungit.

Ne forte contentiones, aemulationes, animositates, dissensiones, detractiones, susurrationes, inflationes, seditiones sint inter vos. Ne iterum cum venero humiliet me Deus apud vos. Propter haec se dicebat severissime 0804C vindicare. Quid faceret si nostris temporibus adinveniret, quibus ad comparationem aliorum criminum, ista ne putantur quidem esse peccata?

Et lugeam multos ex his, qui ante peccaverunt, et non egerunt poenitentiam. Hoc est contra Novatianos poenitentiae negatores: si enim luget poenitentiam non agentes, utique de agentibus gaudet.

Super immunditia et fornicatione, et impudicitia, quam gesserunt. Impudicitia gravior est fornicatione, quasi monstruosa turpitudo: sicut ille fecit, qui uxorem patris accepit.