Congregatio de Causis Sanctorum 203

difficultates et impedimenta incidit. Vicarius Generalis, presbyteri et

christifideles permulti eius ministerii navitatem in summam aestimationem

semper habuerunt. Gerardus idcirco immanis sollicitudinis sacerdos ab

omnibus census est, in universis Dioecesis pastoralis pro iuvenibus inceptis

efficaciter enisus et in ministerio exercendo se fide vera ac vivida ostendit

suffultum, quam iuvenibus praesertim iucunde propagavit.

Suerdiae autem quoque Servus Dei ob assertiones contra regimen effatas

oppugnatus est: nazistae asseclae, enim, eius ministerio multifariis persecu-

tionis rationibus obstare conati sunt, usque etiam ad Beatae Mariae Virginis

Incoronatae profanandum simulacrum, quod in imo religiosae pietatis sensu

ipsum una et populum Dei admodum offendit.

Nam, tantae post sacrilegae ferociae impietates, mense Iulii anno 1941,

Gerardus homiliam habuit, doctrinas illas catholicae fidei adversas promptius

damnans ac firmiter arguens: « Quisquis Christum a corde iuvenum eripit

criminalis est ».

Adversatorum recusatio repentina fuit: die 1 mensis Augusti anno 1941,

qui tunc temporis catechesi attendebat, Servum Dei arripuerunt et, inanibus

simulatisque causis praeteritis, revera misericordis eius navitatis pro iuveni-

bus causa, cum de funestae nazistarum insanitati eisdem subducendis moli-

retur, in carcerem coniecerunt.

Post detentionis tempus, in quo atrocissimas tulit ac passus est vexatio-

nes, nulla iusta elata sententia, in campum detentionis Dachoviae deportatus

est.

Arduus labor, corporis cruciatus, animi mentisque exceptiones et

inhumana adiuncta, quae Servus Dei illa in captivitate subiit, repentinae

eius valetudinis defectionis praecipuae fuerunt causae. His autem in

miserrimis exprobrandisque angustiis numquam vacillavit Gerardus, qui

patientis persecutionis pro Christo susceptionis testimonium eximium ad

ultimum perhibuit. Saepius orationi intime deditus adeo aequo ac sereno

vultu videbatur, ut multi Servum Dei tormenta pati arridentem didicisse

dicerent.

Inedia consumptus ac gravi typhica febri correptus, nulla ministrata

cura, die 1 mensis Augusti anno 1942 occubuit. Multorum sententia, mira

ac summa abnegatione holocaustum suum vixit.

Hanc ob martyrii famam apud Curiam Monasteriensem a die 19 mensis

Novembris anno 1998 ad diem 22 mensis Martii anno 1999 Processus beati-

ficationis initus est per celebrationem Inquisitionis dioecesanae super marty-