99. De Omnibus Sanctis.

1 a. Ad honorem salvatoris,
Intus corde, voce foris
Concinat baec contio.

1b. Dulcis erit harmonia,
Si concordent ista tria:
Cor, os, operatio.

2 a. Admirandus est in sanctis
Suis Deus; sed, cum tantis
Tandem bonis satiat,

2 b. Cur, dum spirant in hac vita,
Vix respirant, eos ita
Flagellat et cruciat?

3 a. Numquid, Christe pie, odis,
Quos diversis poenae mudis
Dignum ducis affici

3 b. Et attritos in tormentis
Saepe sinis et consentis
Dirae neci subici?

4 a. Sed non odit, sed explorat,
Quo affectu quis laborat
In eius obsequio.

4b. Amat cunctos, probat tamen
Per sudorem et certamen,
Quanta sit devotio.

5 a. Certant enim contra mundum,
Hostem nequam etiramundum,
Carnis quoque vitia;

5 b. Hac imprimis confessores
Martyresque formant mores
Virili constantia.

6 a. Est certamen speciale,

Quod confligit capitale

Martyri supplicium;

6 b. Sed interdum confessori
Litor deest in litori
Carnis optans gaudium.

7 a. Ob amorem ergo Christi
Certant il[li, certant] isti,
Tam mares quam feminae.

7 b. Qui plus sudat in agone,
Plus mercedis et coronae
Refert pro certamine.

8 a. Omnes Deo sunt electi;
Velit Deus horum flecti,
Meritis et precibus,

8 b. Ut cum dies erit dira,
Non nos sua subdat ira
Tartari tortoribus,

9. Sed hunc nostra laudet lyra
Cum caelorum civibus.