203. De sancto Herculano.

1 a. Bone praesul, Herculane,
Tu infirmae factae sanae
Impetrasti gratiam;

1 b. Quae mamilla torquebatur,
Tanto patre lactabatur,
Dum fugat nequitiam.

2 a. Aeger quidam laborabat,
Morbus eum nam vexabat,
Ut se ferret manibus ;

2b. Dum ad ostium accedit,
Macula procul recedit
Praesulis pro precibus.

3 a. Huius meritis diversa
Fugat Deus et adversa
Humanorum iacula,

3 b. Corporum atque impendit
Sanitates, qui rependit
Fugando piacula.

4 a. Hoc ostendit caput sancti
Corpori unitum tanti,
Quod abiectum fuerat,

4 b. Quod hic praesul sanctus fuit,
Ibi quod sit, unde ruit
Hostis atque fugerat.

5 a. Hoc Gregorius testatur
Libro suo, protestatur
Verbis evidentibus ;

5b. In dialogo ostendit

Ipsum sanctum, qui defendit
Perusinos precibus.

6 a. Rogent eum nati gregis,
Rexit quem pro morte regis
Bene ac fideliter,

6 b. Ut pro eis roget Deum,
Ut accedant non ad eum,
Qui vexat crudeliter.

7 a. Ergo sciant ipsum Deum
Convertantur et ad eum,
Quod salutem habeant;

7 b. Extra quam non invenitur,
Qua quis bene praefulcitur,
Ergo fidem teneant.