154. De sancto Blasio.

1 a. Lyra laudis formet sonum,
Laudet Blasium patronum,
Nec obstet desidia.

1 b. Pater, verbum, pneuma sanctum
Praesit laudi, ducat cantum,
Conferat praesidia.

2 a. Hic ab aevo iuventutis
Se a naevo spe salutis
Alium exhibuit.

2b. Fretus arte medicinae

Tam hac parte quam divine
Multis opem tribuit.

3 a. Ad honorem praesulatus
Iuxta morem sui status
Sublimari meruit.

3b. Mentis sanae, vitae rectae
Mox profanae locum sectae
Fugiens deseruit.

4 a. Mons Argei
Virum Dei
Intra specum
Celat secum

Nec sine solacio.

4b. Adest isti
Cura Christi;
Ne desperet,
Huic haeret,

Spes est confortatio.

5 a. Sanctus orat et ieiunat,
Christo semper se adunat
Sacro vacans ritui.

5 b. Dum in bono se assuescit,
Carnem domat et compescit
Et subdit spiritui.

6 a, Praeses vocat hunc inventum,
Et, dum vadit ad tormentum,
Larga fit curatio.

6 b. Os a fauce devulsatur,
Porcus redit et salvatur
Victus sustentatio.

7 a. Vir suspensus laniatur,
Ut offensus compellatur
Ferre sacrificium.

7 b. Hostis furit et rebelli,
Qui a fide nequit pelli,
Minitat supplicium.

8a. Sicco pede supra mare
Sanctum videt ambulare
Nec cedit malitiae.

8 b. Sicut lapis capit fundum,
Mersi cadunt in profundum
Comites stultitiae.

9 a. Sic pro fide decollatur
Nec a fide segregatur
Supernorum civium.

9b. Fides sapit tunc profectum,
Quando capit iter rectum
Et concludit trivium.

10 a. Iesu bone, tu nos dita
Tuis donis tam in vita
Quam perenni gloria;

10 b. Ne damnemur ut confusi,
Salva nos, qui sumus usi
Blasii memoria.