39. De Christo Domino.

1. Dulcissime Iesu,

qui de caelo descendisti
et vitam mundo contulisti,

2 a. Legam de te,
scribam de te,
quaeram te,

cantem de te, laudem te,
Iesu, puer dulcissime.

2 b. Nam suavis
es et mitis,
humilis

plenusque virtutibus,
fili Dei altissime.

3 a. Multum dimittis
multum amanti
nec postea
te deserenti ;

3 b. Qui te reliquit,
heu, quid hic facit?
qui te invenit,
eia, quid habet?

4 a. Illum profecto tenet et habet,
qui caelum, terram
ut Deus regit,
ut homo miro modo
praesaepe
quasi pauper praeelegit.

4b. O venerabile praesaepium,
in quo servatur
mundi pretium !
Nunc latet, nunc tacet;
tunc scietur,
cum pro multis expendetur.

5 a. Haec sunt deliciae
fidelis animae
saepe mente recolere
humilia tua,
Iesu Christe ;

5 b. Haec sunt reliquiae
piae memoriae,
quas devote recolere
in absentia tua
vis, Domine.

6a. Iam oportet me gaudere,
nam damnatus pro scelere
eram et clausus
taetro carcere,
sed Iesus venit
cum claro lumine.

6 b. Nudus eram nec sciebam,
claudicabam et languebam
et ad me dignatus
es descendere,
Iesu clemens et
caelestis medice.

7 a. Bone pastor, multum nos
amasti,

quibus, Iesu, praeparasti
ab aestibus umbraculum.

7 b. O Iesu, clarissimum
speculum,

splendens per totum saeculum,
tu nostrum es remedium.

8 a. Quidni ego dolerem,
Iesu bone,

si non venisses et aegrotum
visitasses.

8 b. Nunc vero et gaudebo
in te, Iesu,

meo Deo, et servus tuus
semper ero.

9. Laus tibi, Iesu benigne,
et amoris tui igne
accende me,
ut semper amem te.