112. De sancto Alexio.

1 a. Phaleratus vitiis

Hostis, praegnans exitiis,

Prostratus est supinus,
Dum stupor mirificus
Deificus

Mundum cupivit minus.

1b. Linquens patris palatium
Sponsae fugit solacium,

Spretum amictum sumens
Mendicando pascitur,
Qui noscitur

Ut princeps gazis tumens.

2 a. Adoptati
Lucis nati,

[Hunc] canite psallendo ;
Trabea carnis latuit,
Altissimo quo placuit

Angelice vivendo.

2 b. Navem mari
Scandens lari

Dulci renuntiavit,
Civitatem in Edissam
Venit vestem portans scissam ;

Se foribus aptavit

3 a. Virginis basilicae

Mariae, matris piae,

Victum quaerens mendice,

Deifice,

Cum annis ibi decem septem,
Marcebat ut despectus.

3 b. Sanctus tandem proditus
Venerabatur die,

Aufugebat concitus

Ut profugus,

Laodiceam sibi navem
Captabat allectus.

4 a. Tarsum volens Ciliciae
Freto remigare
Nutu Dei Romanieae
Flatu ventorum
urbi propinquare
Coepit, patrem contuens

Matremque, sponsam piam,
Quos vir Dei pertransiens
Ad patriae

caelestis tendens viam.

4 b. Patrem propter Alexium
Rogans, suum natum,
Largiri sibi ferculum,
Ut faciat hunc
Dominus beatum.
Gemens pater recipi

Mox iussit peregrinum
Ipsumque digne refici
Sibi mittens

cottidie catinum.

5 a. Servi tamen

peccato servientes,
A vetitis

cavere non valentes
Coquinae squaloribus,
Iniuriis, doloribus
Omnigenis

sanctum lacessarunt.
Qui patienter sustinens,
Grates Deo referens,
Quod pati pro eo

dignus fuit,
Qui mortis saevae

crucem non effugit,
His se tradens,
Qui fel, acetum
sibi propinarunt.

5 b. Demum labo-
ris bravium instabat,
Incognitus

annis qui latitabat
Decem atque septenis
Afflictus diversis poenis
In aula

patris Eufemiani,
Vitae totius seriem
Scribens et maneriem,
Cartulam [in] manu

sua claudens,
Fallentem mundum

deserendo gaudens,
Christo reddens
Spiritum, fraudes
vincens hostis vani.

6 a. Plangite gaudentes,
Gaudete plangentes,
Mira miranda

mente revolventes!
Venit de caelo

vox in sanctuario
"Sanctum" dicens

"quaerite in solario
Eufemiani,

pro vobis ut oret" ;
Qui inventus

vultu ut rosa floret.
Currant ad hoc spectaculum

Papa cum Innocentio
imperatores,
Mortis cernentes iaculum
Angelica sub forma latitare,
Cornscare
Mortuum ut paradisi flores.

6 b. Cartulam cernentes
Vulgus et parentes
Extrahere de

manu non potentes,
Nisi Romanus

pontifex devotus,
Qui flens legens

palam ; sic patri notus,
Matri, sponsae

primum fit tunc Alexius.
Heu, cordibus

eorum nil perplexius
Imprimitur; insaniunt,

Pilos evellunt, scindunt,
rumpunt, vestimenta,
Carnem discerpunt, laniunt,
Incitantes astantes ad ploratum,
Ululatum.
Morborum aufugiunt tormenta.

7 a. Ad templum Bonifatii
Imperatores divi,
Arcadius, Honorius,
Ac praesul Innocentius
Umeris, palmis propriis
Cum hymnis et canticis
Sanctum corpus
devotius portarunt,
Odor de quo

fragrabat dulcissimus.
Piissimus
Confessor Alexius

pro nobis sit precator.

7 b. Cui culmen palatii,
Ubi de fonte rivi
Emanant purissimi,
Qui Christus est, dulcissimi,
Post hoc Vae fac, ut scandamus,
Barathri ne nos hamus
Mergat, sed qui

canere non cessarunt
"Sanctus, Sanctus ,

nos laetos suscipiant,
Alliciant,

In aevum ubi trinus (et unus)
regnat orbis plasmator.