54. In Annuntiatione BMV.

1. Ave, praeclara,
virgo pura,
quam Deus elegit,
Maria, gratia replevit,

2 a. Parituram natam,
quem nasciturum
oracula vatum
olim mundo praedixerunt,
ejusque adventum
desideraverunt,

2b. Caelos ut inclinans,
ima visitans
liberet captivos
in umbra mortis detentos
et ad superna
ducat redemptos.

3 a. Hanc novitatem
Gabriel nuntiaturus,
missus a summo Deo,
intrat civitatem
nomine Nazareth ;

3 b. Virginem divam,

viro Ioseph desponsatam,
at virile thorum
nunquam cognituram,
benigne salutat.

4 a. Ave, Maria,

plena, inquit, gratia,
benedicta tu in mulieribus,
salutem namque paries
credentibus.

4 b. Haec cum audisset
virgo prudentissima,
ex alloquio angeli turbatur,
sed ab angelo blande
consolatur.

5 a. Ne timeas,

inquit, o Maria
quia invenisti gratiam ;
en, concipies
prolem deicam
in tuo utero
et paries,

vocabisque nomen eius Iesus,
quia salutem allaturus
est humano generi.

5 b. Hic erit magnus
namque et potens
diceturque altissimi proles,
dabitque illi
Dominus Deus
sedem David patris (eius),
et regnabit

in domo Iacob in aeternum,
eiusque regni non erit
finis sempiterni.

6 a. Ad haec verba tam amoena
respondit virgo serena:
Quonam pacto potest id fieri,
quoniam non novi
virilis thori
consortium,
sed castam me Deo vovi?

6 b. Ad Mariam post angelus
ait: pneuma te replebit,
altissimi virtus obumbrabit,
quod nascetur ex te,
id, quia erit sanctum,
vocabitur
filius altissimi.

7 a. Namque et
cognata tua
concepit Elisabeth,

7 b. Prolemque
suo utero
anus sterilis habet.

8 a. Ad haec virgo mitissima
angeli verba respondit
mente promptissima:

8 b. Ecce, sum Dei ancilla,
utinam perficiantur
in me verba illa.

9. Verbum summi patris
incarnatum,
ex virgine
casta matre natum,
ne sinas nos in gehennam ire,
sed fac ad te venire.