102. De sancto Adalberto.

1 a. Consurgat in praeconia
Universa Polonia

Reboans prece sedula;

1b. Festiventur praegrandia
Adalberti sollemnia,

Laudes tonet vox credula.

2 a. Hic suorum facinore
Martyr praeditus honore
Exsulavit de patria;

2 b. Boleslai cum favore

In praesulem sueto more
Sumitur in Polonia.

3 a. Per quem dempta metropolis
Slavae gentis ab idolis
Est gratiae restaurata:

3 b. Docta fidei symbolis
Curatur Satanae dolis,
Spe salutis roborata.

4 a. Qui cum vellet vitae viam
Subduxisse in Prussiam,
Gens trux scelere privatur ;

4b. Nam hostis ob invidiam
Fert in Prussos zizaniam,
Sanctus mucrone necatur.

5 a. Gens perfida, gens delira,
Cernens factorum tot mira,
Cur perimis sanctum Dei ?

5b. Cur tibi tam cervix dira?
Te spectat perennis pyra,
Ni velis labe revehi.

6 a. Hinc halitus almi donis
Fertur corpus a Polonis
Et in Gnezna tumulatu;

6b. Ubi signa, prodigia:
Claudi sumunt vestigia,
Caecis visus reformatur.

7 a. Varia pestis sedatur,
Vis daemonis vacuatur
Summi regis potentia,

7 b. Poscimus, quatenus per te,
O beate Adalberte,
Defensetur Polonia.