136. De sancta Barbara.

1. Psallat cum laetitia
Vocum consonantia
Die hac ecclesia.

2 a. Omnis nostra contio
Psallat cum tripudio
Ad tanta sollemnia;

2 b. Diem festum agimus
Barbarae, recolimus
Sacra natalitia.

3 a. Haec secundum saeculi
Dignitatem nobili
Nascitur prosapia.

3 b. Videns, transitoria
Quod sit mundi gloria,
Haec spernit conubia.

4 a. Mente Deum concipit,
Duas in domo conspicit
Fenestras, sed precipit,
Ut iam fiat tertia ;

4 b. Crucis facit signaculum,
Sed erit ad miraculum
Hoc omne per saeculum
In domo patria.

5 a. Planta pura
Fit figura,
Nova fons iura
Sumit plura

Dans aegris remedia.

5 b. Virgo deos
Spernens eos
Detestatur,
Iam culpatur

De fenestra tertia.

6 a. Trinitatem profitetur,
Dolet pater, commovetur,
Evanescit filia.

6 b Grex pastoris fit locustae,
Capta virgo caesa fuste
Clauditur in cellula.

7 a. Iam praesidi prasentatur,
Verum Deum protestatur,
Verberatur,
Arta damnatur

Iam carceris custodia.

7 b. Carcer resplendet lumine,
Sanat Deus plagas in virgine ;
Absque fine
In certamine

Haec devovet sculptilia.

8 a. Isti latus aperitur,

Ardens lampas adponitur ;
Plus punitur,
Nam tunditur

Caput, truncantur ubera.

8 b. Iam nudata agitatur,
Dei stola iam velatur,
Decollatur,
Deportatur

Ad regna caelestia.

9. Hinc aeterna
sint nobis gaudia.