157. De ss. Bova et Doda.

1. Amatorem virginum
Collaudemus Dominum
Celebri laetitia,

2 a. Qui vernante solio
Ditat eas bravio
Mira pro victoria;

2 b. Quas ex dono gratiae
Flore pudicitiae
Coronat et gloria.

3 a. Hae regali semine

Splendent Dei munere,
Felici praesagio.

3 b. Earum humilitas

Praecellit et sanctitas
Virtutum fastigio.

4 a. Nam ut almus arbiter
Docet eas pariter;
Mundi spretis opibus
Iunguntur caelestibus.

4 b. Prudenti consilio

Lumen parant Domino,
Sacra nitent gratia
Teste conscientia.

5 a. Optant sponsum tota mente,
Personatque clamor nocte :
" Sponsus venit, exite !"

5 b. Venit Iesus, adest sponsus;
Intrant aulam nuptialem,
Sponsi vident faciem.

6 a. Virgo, Bova, tu regalis,
Quae cunctorum es adiutrix,
Tua nos potentia

6 b. Fac transire callem viae,
Nobis redde fontem vitae,
Sitientes satia.

7 a. Virgo Doda, bona datrix,
Nostra clemcns interventrix
Sponsum placa, pro quo regna
Praeoptasti caelestia.

7 b. Sponsi flagrans in amorem,
Hunc exorans fer dulcorem.
Absit nobis damnatio,
Prosit dulcis oratio.

8 a. O praeclarae et beatae
Castitatis templum factae,
Per vos detur victoria,
Elidentur vitia.

8 b. Summi regis mater digna,
Stella maris, dux benigna,
Harum prece nobis praebe
Sempiterna gaudia.

9. Amen dicant omnia.