172. De sancto Dionysio.

1 a. Animemur ad agonem
Celebrantes passionem
Magni Dionysii ;

1b. Qui de mundo Iactabundus
Caelos scandit coronandus
Cum palma martyrii.

2 a. Nam Athenis educatus
Vir in fide reformatus
Est Paulo praedicante.

2 b. Hic est doctor ille clarus
Et prophetiis praeclarus
Christo Iesu donante.

3 a. Qui tres sacros principatus
Angelorum est rimatus
Novem ponens agmina,

3 b. Et ad ima non deflexus
Miro modo est complexus
Sacra Dei nomina.

4 a. Sacra [scripta] hic compegit,
Ministrorum hic collegit
Ordines ecclesiae,

4 b. Conscripserit quod apice,
Cum nobis dedit mysticae
Sensus theologiae.

5 a. Praesul ergo consecratu
Atheniensi est datus
In pastorem populo,

5 b. Quem scientia supina
Mos convertit ad divina
Relicto diabolo.

6 a. Inde Romam sic profectus
Est a Clemente directas
Ad Gallorum patriam.

6 b. Venit ergo Parisius,

Quam possedebat subdolus
Hostis velut propriam.

7 a. Ubi structo Christo templo
Verto docet et exemplo.
Coruscat miraculis.

7 b. Tarba credit. error cedit,
Fides crescit et clarescit
Tanti nomen praesulis.

8 a. His auditis fit insanus
Saevus res Domitianus
Mittitqup Fescennium,

8 b. Qui pastorem animarum,

Vita, fide, signis clarum.

Trahat ad supplicium.

9 a. Prodit martyr eonflictums.
Ferit lictor. sicque purus
Consummatur gladio.

9 b. Se cadaver mos erexit,
Truncus truncum caput vexit
Caelesti tripudio.

10 a. Tu ergo, martyr inclite,
Animae sordes oblitae
Terge tuis precibus.

l0b. Quem hic doctoremsensimus,
Te defensorem petimus
Stantem cum caelestibus.