186. De sancto Evergislo.

1 a. Adest dies laetitiae,
In quo sidus iustitiae
Fulgidum emicuit:

1b. De profundis tenebrarum
Divinitus lumen clarum
Ortum mundo claruit.

2 a. Evergislus, Deo gratus,
Agrippinae pastor datus,
Inflammatus caelitus,

2 b. Firmans fidem, formansmores,
Legis sacrae perversores
Superavit penitus.

3 a. Hic salutis fit speculum
Morumque spectaculum
Sequens evangelium.

3 b. Salve, gemma confessorum,
Praesul et lux martyrum,
Vas virtutum omnium.

4 a. Dum missus a Domino
Pacem procurando populo,
Iusti sanguis funditur,

4 b. A profanis manibus
Evergislus, vir egregius,
Invasus occiditur.

5 a. Christi factus est hostia,
Caelorum transit ostia
Cum palma martyrii.

5 b. Aegri currunt et curantur,
Caeci, claudi reparantur
Meritis Evergisli.

6 a. Loci illius perfusa
Sacri cruore gramina
Non perdunt viriditatem.

6 b. Qui te patrem venerantur,
Te ductor[e] consequantur
Aeternam felicitatem.

7 a. Felix, per quem gaudia
Militans ecclesia
Sumens exaltatur,

7 b. De cuius praesentia
Sancta nunc Colonia
Tota gratulatur.

8 a. Laudemus ergo mirificum
Pontificem Evergislum
Mente pura,

8 b. Ex cuius ore ut nix alba
Processit ad alta tendens-
que columba.

9 a. Sed tu, Christi martyr pie,
Pastor clemens et patrone,
Prece semper sedula

9 b. Derelicti vires gregis
Pietati summi regis
Commenda per saeoula.