189. De sancta Fide.

1 a. Alta voce chorus iste

Dulce pangat Alleluia,

1b. Sancta tua, Iesu Christe,
Praeconizans magnalia.

2 a. Hodierna namque luce
Virgo Fides Christo duce
Dacianum superat,

2 b. Cum tyranni rugientis
Poenas, minas in tormentis
Patienter tolerat.

3 a. Praeses ergo Dacianus
Praesentata virgine
Sanctissima

3 b. Nomen suum rogat atque,
Sub quo degat numine
Pulcherrima.

4 a. At illa cum fiducia
Respondet ei talia:

4 b. Numen Fidis est Messias,
Deus natus ex Maria,

5 a. Qui fecit aridam,
sidera, maria,
Qui cuncta condidit
sola prudentia,

5 b. Cuius cuncta regit
omnipotentia ;
Quos autem colitis,
dii, sunt daemonia.

6 a. Dum Fides ista loquitur
Dacianus irascitur;
O impietas !

6 b. Cratem que iubet aeream
Parari atque flammeam ;
O crudelitas !

7 a. In hac ergo craticula
Versatur Dei famula.

7 b. Servorum inclementia
Exasperat incendia.

8 a. Gaudet victrix iuvencula
Inter tanta patibula

8 b. Combustionis . . .
[o] quanta mirabilia!

9 a. Columba nempe candida
Nubesque rore fluida

9 b. Flammas extinguit tenera
Circa virginis latera.

10 a. Ita fides vera Fidis
Fidei constantiam

10 b, Sanam servat et acervat
Magnam sibi gloriam.

11a. Sed post truncata gladio
Cum beato Caprasio
Christi sequens vestigia
Migrat hinc ad caelestia;

11b. Et voce iugi Dominum
Laudat in choro virginum
Martyrum que per agmina
Nova concrepat carmina.

12 a. Ergo laeta contio
Promat cum tripudio
Mellicaque symphonia,
Quanta sunt haec sollemnia.

12 b. Voce cum organica
Nova cantans cantica
Voluptuosa neumata
Solvat mater ecclesia.

13 a. Ave, iam nunc
beata domina,
Te precantum
audi precamina,

13 b. Per te nobis

culparum venia
Tribuatur
divina gratia.

14. Amen dicat haec chorea.