207. De sancto Hieronyme.

1 a. Laude lauda, gens Slavorum,
Pium patrem et patronum,
Doctorem Ieronymum.

1b. Assunt laudes angelorum
Atque cives supernorum
Migrante Ieronymo.

2 a. Et Cyrillus Iesum cernens
Ad dexteram Ieronymi
Acta pandit gaudia,

2 b. Salvatore comitatus

Cum e vita fit translatus
Ad aeterna gaudia.

3 a. Rem miratur patriarcha,
"Quis es", inquit, "ita felix,
Qui ad caelum properas" ?

3 b. Ad quem inquit ille laetus:
"Fuit unquam tibi notus
Presbyter Ieronymus" ?

4 a. "Quem nominas, singulari
Diligo affectione;
Esne eius anima" ?

4b. "Sum anima eius vere,

Quae ex procellis huius maris
Vitae portum teneo.

5 a. Vade, o care Cyrille,
Ad dilectos discipulos
Ut mihi congaudeant."

5 b. Mox se confert in Bethleem,
Ibi pandit visionem
Filiis Ieronymi.

6 a. Tres mortuos suscitasti,
Haereticos confutasti,
Ecclesiam irrigasti
Tuo sancto dogmate.

6 b. Caecum natum illuminasti,
Atque prece Theodoneum
Senatorem liberasti
A barathris inferni.

7 a. Tu par es in merito
Iohanni praecursori,
Sicut narrat Augustini
Doctoris epistola.

7 b. Eia, pater, funde preces,
Flecte Deum, ut illustret
Pectus nostrum; in patronum
Te pium eligimus.