217. De s. Iohanne Evangelista.

1 a. Laus, gloria,
virtus et gratia
salusque aeterna,

1b. Christe, tua

sint atque maneant
bona quaeque cuncta.

2 a. Qui carnem

de virgine assumpseras,
integritatis aulam
matrem quoque servaveras
incontaminatam,

2 b. Iohannem

custodieras virginem
verbi huius arcana
reserare apostolum
et evangelistam.

3 a. Nam nuptiarum
hic sponsalia
spreverat iam coepta,

3 b. Dehinc secundo
navim, retia
et iura paterna,

4 a. Cum transmutatae
faciei tuam ipsis
angelorum
choris reverendam
ostendisti gloriam,

4 b. Et supra pectus

tuam infra cenam pausans,
unde larga,
quae sparsurus erat,
epotavit mystica,

5 a. Et matrem
in cruce tuam
accepit tuendam.

5 b. Felix, quem
sic volueras,
donec advenias,
manere.

6 a. Qui Pathmos insula
exsulaverat,

6 b. Dum ei plurima
revelaveras
inibi mysteria.

7 a. Pollebat diu

multa operans miracula,

7 b. Pro quibus, Christe,
nostra iubilet melodia.

8. Semper sit laus tibi summa.