230. De sancta Katharina.

1 a. Haec est dies salutaris,
gaudeat ecclesia,
In qua virgo Catherina
petiit caelestia;

1b. Iucundemur et laetemur
in eius praeconio
Diem festum celebrantes
speciali gaudio.

2 a. Costi regis filia

virgo carne nascitur,
Inde liberalibus
studiis imbuitur.

2 b. Alto nata sanguine,
fide sed nobilior,
Christo sponso iungitur,
ex quo manet mundior.

3 a. Cuius in amore flagrans
sprevit transitoria,
Ad aeterna per acerba
festinans supplicia.

3 b. Cunctis rebus haec proponens
meruit accipere,
Quod nec lingua loqui potest,
nec visus prospicere.

4 a. In conspectu Caesaris
stetit cum fiducia
Docens Deum unum esse
verum, vana idola.

4 b. Inde mox irascitur

crudelis Maxentius,

Quod non valet superare

puellam sermonibus.

5 a. Sapientes convocari

iubet orbis clericos,

Quinquaginta reppererunt

rhetores clarissimos,

5b. Ut puellam superare

possent in certamine;
Manet illa interrita
spiritus munimine.

6 a. Christum esse venerandum
docet super omnia,
Qui creavit et gubernat
caelum, terram, maria.

6 b. Ad haec commutescunt illi
nec valent resistere,
Salvatorem protestantur
passionis vulnere.

7 a. Hinc novis iam aggreditur
blanditiis Maxentius
Devotam Deo virginem
et miratur immobilem.

7 b. Quam, dum nequit pervertere,
recludi iubet carcere,
Sed inde vis angelica
Obscura fugat omnia.

8 a. Rotae factae cruciandam
ad Christi virgunculam
Repentinam dant ruinam
turbam super perfidam.

8 b. Regis uxor viso tali
tantoque miraculo
Iesum credit et necatur
statim a Maxentio.

9 a. His peractis Catherinam
iugulari praecipit,
Lactis liquor pro cruore
ex eadem profluit.

9 b. Assunt illic cito missi
spiritus angelici,
Animam in caelum ducunt
corpus (in) montem Sinai.

10 a. Membris ex virgineis
rivus manat olei,
Quo liniti sanitatem
consequuntur languidi.

10 b. Ad aeterna nos perducat
rex caelorum gaudia
Grloriosae Catherinae
virginis per merita.