250. De s. Maria Magdalena.

la. Magdalenam planctu plenam
Simul et laetitia

1b. Dempto planctu dulci cantu
Collaudet ecclesia.

2 a. Fines horrens Babylonis,
Vultum quaerens Salomonis
Accessit ab ultimis,

2b. Austro fugans Aquilonem,
Fletu mersit Pharaonem
Pedes lavans lacrimis.

3 a. Quaerens Dei filium
Intrat in convivium
Dolore cogente,

3 b. Ad pedum obsequium
Pium praebet studium
Amore trahente.

4 a. O felices Magdalenae

Fletus, crines, vultus, genae
Sponso blandientes

4b. Et unguentis manus plenae,
Saevientis plagas poenae
Sponsae subtrahentes.

5 a. Innixa super dilectum
Eius fulta flosculis,
Suum dedit intellectum
Caritatis regulis.

5 b. Condolendo morienti
Votis astat sedulis,
Congaudendo resurgenti
Nuntiat discipulis.

6 a. Vitam solitariam

Amans in caverna
Mundi sprevit gloriam
Spirans ad superna.

6 b. Signis et prodigiis

Fulgens ut lucerna
Demum plena gratiis
Migrat ad aeterna.

7 a. Christe salus paenitentis
Et fons aquae salientis,
Nostrae lava sordes mentis
Magdalenae precibus,

7 b. Ut virtutum incrementis
Mundi spretis blandimentis
Lucrum detur de talentis
Cum servis fidelibus.