Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Praefatio.
S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Operum Mantissa Continens Scripta Supposititia.
Pars Prima.-Epistolae.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola I. Pelagii Ad Demetriadem.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola II. Ad Geruntii Filias. De contemnenda haereditate.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola III. Ad Marcellam. Exhortatur ut adversa toleret.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola IV, Seu Consolatio Ad Virginem In Exsilium Missam.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola V. Ad Amicum Aegrotum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola VI. Ad Amicum Aegrotum. De viro Perfecto.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola VII. Instituit amicum in scientia divinae legis.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola VIII. De tribus virtutibus.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola IX. Ad Paulam Et Eustochium De assumptione beatae Mariae Virginis.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola X. De Assumptione B. Virginis Mariae.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XI. De honorandis parentibus.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XII. Seu Opusculum De Septem Ordinibus Ecclesiae.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XIII. Virginitatis laus.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XIV. De his quae Deo in Scripturis sanctis attribuuntur.
Epistola XV. Seu Damasi Symbolum.
Epistola XVI. Seu Explanatio Symboli Ad Damasum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XVII, Seu Explanatio Fidei Ad Cyrillum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XVIII. Ad Praesidium. De Cereo paschali.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XIX. De vera circumcisione.
Epistola XX, Seu In Susannam Lapsam Objurgatio.
Epistola XXI, Seu Explanatio In Psalmum XLI.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXII, Seu Explanatio In Psalmum CXVII.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXIII. Ad Dardanum. De diversis Generibus Musicorum.
Monitum In Sequentem Epistolam.
Epistola XXIV, Seu Sermo De Resurrectione Domini.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXV, Seu Sermo De Nativitate Domini.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXVI, Seu Sermo De Epiphania Domini.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXVII, Seu Sermo De Quadragesima.
Epistola XXVIII, Seu Sermo In Vigilia Paschae. De Esu Agni.
Monitum In Sequentem Epistolam.
Epistola XXIX, Seu Sermo De Resurrectione Domini.
Monitum In Sequentem Epistolam.
Epistola XXX. Ad Eustochium. De Vinculis beati Petri.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXXI, Seu Tractatus De Observatione Vigiliarum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXXII. Ad Pammachium Et Oceanum Exhortatoria.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXXIII. Ad Quemdam Qui In Saeculo Poenitebat.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXXIV. De diversis generibus leprarum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXXV. Seu Homilia De Duobus Filiis, Frugi Et Luxurioso.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXXVI. Valerius Rufino Ne Ducat Uxorem.
Epistola XXXVII. Seu Dialogus Sub Nomine Hieronymi Et Augustini. De origine animarum.
Monitum In Sequentem Epistolam.
Epistola XXXVIII. Seu Homilia De Corpore Et Sanguine Christi.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XXXIX. Seu Homilia Super Evangelium Matthaei.
Monitum In Sequentem Epistolam.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XLI. Ad Oceanum De Ferendis Opprobriis Hortatoria.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XLII. Ad Oceanum. De Vita Clericorum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XLIII. Ad Damasum. De Oblationibus altaris
Monitum In Epistolas Sequentes.
Epistola XLIV. Beatissimo papae Damaso Hieronymus.
Epistola XLV. Damasi Episc. Urbis Romae Ad Hieronymum Presbyterum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XLVI. Damasi Ad Hieronymum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XLVII. Hieronymi Ad Damasum.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola XLVIII. Chromatii Et Heliodori Episcoporum Ad Hieronymum.
Epistola XLIX. Hieronymi Ad Chromatium Et Heliodorum.
Epistola L. De Nativitate sanctae Mariae.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola LI. Ad Paulam Et Eustochium. De virtute psalmorum.
Epistola LIII. Guigonis De supposititiis B. Hieronymi epistolis.
Pars Secunda, Scripta Varii Generis.
De Formis Hebraicarum Litterarum.
De Formis Hebraicarum Litterarum.
Catalogus Quorumdam Operum Quae veteres nonnulli vel auctores vel mss. codd. laudant (falso tamen) Tamquam S. Hieronymi.
Admonitio De Subsequente Homilia.
Admonitio De Subsequente Homilia.
Ad Monachos.
Admonitio De Subsequente Regula.
Admonitio De Subsequente Regula.
Regula Monachorum Ex Scriptis Hieronymi Per Lupum De Olmeto Collecta.
Regula Monachorum Ex Scriptis Hieronymi Per Lupum De Olmeto Collecta.
Caput II. De tribus generibus monachorum in Aegypto commorantium.
Caput V. De utilitate Paupertatis.
Caput VI. De Correctione et Doctrina Praesidentis.
Caput VIII. De Laudibus, et Utilitate Eremi.
Caput IX. De periculo Vitae solitariae.
Caput X. De Periculo habitandi in urbibus.
Caput XI. De Abstinentia, et praecipue a carnibus.
Caput XII. De Abstinentia Philosophorum, antiquorum Sacerdotum, aliorumque Sanctorum.
Caput XIII. De temperatis Jejuniis.
Caput XIV. De Contemplatione, Oratione, et Lectione.
Caput XVII. De laboribus manuum.
Caput XVIII. De laude Religionis, et de inductione ad eam.
Caput XIX. De laude et detractione vitanda, et periculis hujus vitae.
Caput XX. De juramento, vindicta, mendacio, stultiloquio prohibendo.
Caput XXI. De patientia, reconciliatione et mortuis non lugendis.
Caput XXII. De tribulationibus et opprobriis perferendis.
Caput XXIII. De timore ultimi judicii, et defectu hujus vitae.
Caput XXIV. De virtute humilitatis et simplicitatis, ac tumenti animo vitando.
Caput XXV. De humilitate Christi, quem imitari debemus.
Caput XXVI. De justitia et vitae rectitudine.
Caput XXVII. De fide, spe, et timore.
Caput XXVIII. De charitate, et pace.
Caput XXIX. De infirmis et pauperibus recreandis.
Caput XXX. De poenitentia et misericordia Dei.
Caput XXXI. Finis concludens regulam.
Appendix Ad Regulam Praecedentem.
Appendix Ad Regulam Praecedentem.
Ejusdem Martini V P. M. Bulla Altera.
Regula Monacharum. Indigna prorsus, quae Hieronymo affigeretur, doctis probisque hominibus visa est. Sane neque est, in quo consarcinatoris diligentia
Caput Primum. De Charitate et Unitate servanda.
Caput II. De non habendo aliquid proprium.
Caput III. De eligendo sorores ad recipiendum et administrandum bona monasterii.
Caput IV. De Communitate et Humanitate servanda.
Caput V. De Simonia vitanda in recipiendo sorores.
Caput VI. De Obedientia exhibenda praelatis.
Caput VII. De regimine Abbatissae.
Caput VIII. De reverentia et subjectione erga abbatissam.
Caput IX. De correctione facienda et generali accusatione criminum in sexta feria.
Caput X. De vita mirifica sanctorum Patrum, quos in eremo reperit.
Caput XI. De vanitate scientiae mundialis.
Caput XII. De promptitudine adimplendi mandata.
Caput XIII. De sororum operibus faciendis.
Caput XIV. De officio et potestate Abbatissae.
Caput XV. De periculo praeeminentiae et dignitatis.
Caput XVI. De ordine in operibus Abbatissae.
Caput XVII. De jurisdictione Episcopi in sorores.
Caput XVIII. De ordine servando inter Episcopum et sorores.
Caput XIX. De praeposito presbytero post Episcopum sororibus adhibendo.
Caput XX. De ordine servando per sorores erga mares, et specialiter in loquendo.
Caput XXI. De fictitiis et nocivis sermonibus evitandis.
Caput XXII. De silentio, et diebus et horis debitis observandis.
Caput XXIII. De refrenatione linguae in loquendo.
Caput XXIV. De consortio marium fugiendo.
Caput XXV. De obsequiis servitricum quaerentium victum et necessaria sororibus.
Caput XXVI. De dulcedine contemplationis erga divina.
Caput XXVII. De clausura domus
Caput XXVIII. De detestatione pretiosarum vestium.
Caput XXIX. De periculo ambitionis vestium.
Caput XXX. De consideratione extremi diei judicii.
Caput XXXI. De abjectione exquirenda in vestibus.
Caput XXXII. De austeritate exquirenda in stratu.
Caput XXXIII. De matutino et modo dicendi divinum officium.
Caput XXXIV. De ordine dicendarum horarum primae, tertiae, extae et nonae.
Caput XXXV. De cibis et ordine comedendi.
Caput XXXVI. De sobrietate et jejunio.
Caput XXXVII. De lectionibus ad mensam.
Caput XXXVIII. De operibus sororum post prandium.
Caput XXXIX. De horis vespertinis, et Completorio.
Caput XL. De charitate servanda erga infirmas sorores.
Caput XLI. De auctoritate Episcopi et praepositi, circa observationes ordinis.
Admonitio De Sequenti Opusculo.
Admonitio De Sequenti Opusculo.
Canones Poenitentiales.
Admonitio De Subsequente Martyrologio.
Admonitio De Subsequente Martyrologio.
Epistola Chromatii Et Heliodori Episcoporum Ad Beatum Hieronymum, De Opere Martyrologii Colligendo.
Epistola Chromatii Et Heliodori Episcoporum Ad Beatum Hieronymum, De Opere Martyrologii Colligendo.
Beati Hieronymi Super Eo Ipso Ad Eosdem Responsio.
Beati Hieronymi Super Eo Ipso Ad Eosdem Responsio.
Martyrologium Vetustissimum S. Hieronymi Presbyteri Nomine Insignitum.
Martyrologium Vetustissimum S. Hieronymi Presbyteri Nomine Insignitum.
Festa Apostolorum. In vicem Prooemii.
Mensis Januarius: Habet dies triginta. Littera Indictionis.
Mensis Februarius. Habet dies XXVIII.
Mensis Martius. Habet dies XXXI.
Mensis Aprilis. Habet dies XXX. Litania indicenda.
Mensis Maius. Habet dies XXXI.
Mensis Junius. Habet dies XXX.
Mensis Julius Habet dies XXXI.
Mensis Augustus Habet dies XXXI.
Mensis September. Habet dies XXX.
Mensis Octobris. Habet Dies XXXI.
Mensis November. Habet dies XXX.
Mensis December. Habet dies XXXI.
Admonitio De Subsequente Libro.
Admonitio De Subsequente Libro.
Incipit Liber Comitis, Sive Lectionarius Per Circulum Anni.
Incipit Liber Comitis, Sive Lectionarius Per Circulum Anni.
Pars Tertia, Commentarii In Novum Testamentum.
Pars Tertia, Commentarii In Novum Testamentum.
Admonitio In Expositionem Sequentem.
Admonitio In Expositionem Sequentem.
Expositio Quatuor Evangeliorum De brevi Proverbio edita.
Expositio Quatuor Evangeliorum De brevi Proverbio edita.
In Evangelium Secundum Matthaeum.
In Evangelium Secundum Matthaeum.
In Evangelium Secundum Marcum.
In Evangelium Secundum Marcum.
In Evangelium Secundum Lucam.
In Evangelium Secundum Joannem.
In Evangelium Secundum Joannem.
Commentarius In Evangelium Secundum Marcum.
Commentarius In Evangelium Secundum Marcum.
Praefatio Falso ascripta beato Hieronymo presbytero in Evangelium secundum Lucam.
Praefatio Falso ascripta beato Hieronymo presbytero in Evangelium secundum Lucam.
Admonitio In Subsequentes Commentarios.
Admonitio In Subsequentes Commentarios.
Commentarii In Epistolas Sancti Pauli. Praefatio.
Commentarii In Epistolas Sancti Pauli. Praefatio.
In Epistolam Ad Romanos.
In Primam Epistolam Ad Corinthios.
In Primam Epistolam Ad Corinthios.
In Secundam Epistolam Ad Corinthios.
In Secundam Epistolam Ad Corinthios.
In Epistolam Ad Galatas.
In Epistolam Ad Ephesios.
In Epistolam Ad Philippenses.
In Epistolam Ad Colossenses.
In Primam Epistolam Ad Thessalonicenses.
In Primam Epistolam Ad Thessalonicenses.
In Secundam Epistolam Ad Thessalonicenses.
In Secundam Epistolam Ad Thessalonicenses.
In Primam Epistolam Ad Timotheum.
In Primam Epistolam Ad Timotheum.
In Secundam Epistolam Ad Timotheum.
In Secundam Epistolam Ad Timotheum.
In Epistolam Ad Titum.
In Epistolam Ad Philemonem.
Omnium Operum S. Hieronymi Distributio In Decem Tomos Comparata Cum Distributione Editionum Antiquarum Et Benedictina.
Index Generalis In Omnia Opera S. Hieronymi Illis, qui singulis tomis subjuncti sunt, Multo Locupletior.
Ordo Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Caput V.
Scimus enim quoniam si terrestris domus nostra hujus habitationis dissolvatur: quod aedificationem ex Deo habemus. Quasi aliquis ei dixisset, quando istud erit, cum sciam me esse mortalem: ideo resurrectionem gloriae induxit. Domus nostra, inquit, terrenum corpus, in quo in hoc saeculo adhuc corporaliter habitamus: si ante adventum Domini, vel passionibus, vel conditione naturae fuerit dissolutum, coelestem incorruptionem ex Deo, corpore reviviscente, 0783C sumemus.
Domum non manufactam, sed aeternam in coelis. Quia animale corpus, quod Dei quodammodo manu dicitur esse plasmatum: hoc ipsum spirituale fiet, per spiritum.
Nam et in hoc, ingemiscimus, habitationem nostram, quae de coelo est, superindui cupientes. Gemitus hic pro labore accipitur: quia cum gemitu laboratur, sicut et partus pro labore ponitur. Ad hoc ergo laboramus, ut illa superindui mereamur.
Si tamen vestiti, et non nudi inveniamur. A fide vel opere pietatis.
Nam et qui sumus in hoc tabernaculo, ingemiscimus gravati: eo quod nolumus exspoliari, sed supervestiri. Nam qui vivi invenientur, hoc laborabunt, ut non 0783D exspolientur ab igne cum peccatoribus, cum omnia coeperint elementa consumi: sed ut cum justis immortalitate superindui mereantur.
Ut absorbeatur, quod mortale est a vita. Quod absorbetur, non apparet cum sit, sicut ferrum si mittatur in ignem, manente ejus materia totum fit ignis: nam et splendorem, et calorem ipsius ignis: assumit.
Qui autem efficit nos in hoc ipsum Deus. Dum hoc dicit facere, ne cui impossibile videretur.
Qui dedit nobis pignus spiritus. Qui nobis dedit pignus spiritus, ut sciamus, quia templum sui spiritus perire non patitur.
Audentes igitur semper, et scientes. Ideo hoc audemus 0784A petere: quia quamdiu in corpore sumus in hac vita, incertis jactamur eventibus, finem nostri exitus nescientes. Cum autem excesserimus e corpore, tunc scimus nos Domino propinquare, quoniam adversis et incertis sumus saeculi molestiis liberati.
Quoniam, dum sumus in hoc corpore, peregrinamur a Domino. Per fidem enim ambulamus, et non per speciem. Audemus autem, et bonam voluntatem habemus. Peregrinamur: quia adhuc non sumus in haereditate paterna. Ut peregrini ergo non debemus de hujus saeculi rebus magnopere curare: sed necessariis contenti, desiderium omne, et studium perveniendi ad patriam habeamus: quia fide adhuc speramus, et nondum specie possidemus. Audemus autem et consentimus, et prorsus hoc audenter legimus, 0784B sicut alibi ait: Dissolvi, et cum Christo esse, multo magis melius.
Magis peregrinari a corpore. Bene ait, peregrinari a corpore: quia ad id sumus iterum regressuri.
Et praesentes esse ad Dominum. Quamquam creatori suo nulla creatura sit absens: sed nos quodammodo tunc illi magis praesentes erimus, ut etiam perfecti, cum a carnis fuerimus fragilitate sejuncti. Sive quod secundum nos Deo praesentes erimus: quia secundum illum absentes esse numquam possumus.
Et ideo contendimus, sive absentes, sive praesentes, placere illi. Jam modo tales esse actu conamur, quales futuri sumus in regno, natura incorruptibili sine dubio et perfecti. Hoc dicit: quamdiu in mundo 0784C positi peregrinamur a Domino, conversatione bona id agamus: ut ei in futuro placere possimus: non ut quidam putant, quia postea quam excesserimus e corpore, ibi aliquid operantes Deum promereamur.
Omnes enim nos manifestari oportet ante tribunal Christi. Pro magnitudine potentiae sedentis, magnitudo tribunalis, et terror judicii aestimanda sunt.
Ut referat unusquisque propria corporis prout gessit, sive bonum, sive malum. Quia de resurrectionis tempore fecerat mentionem, vult ostendere animam omnia per corpus operatam, sive bonum, sive malum. Venite ad me, benedicti. Et, Discedite a me, maledicti.
Scientes ergo timorem Domini, hominibus suademus: Deo autem manifesti sumus. Scientes quantus metus sit divini judicii, hominibus suademus ut caveant: 0784D Deo autem manifesti sumus, si non et nos formidamus.
Spero autem et in conscientiis vestris manifestos nos esse. Quamvis male vobis suggestum sit de nobis: puto tamen quod non recipiat conscientia vestra de nobis aliud suspicari, quam novit: nec possit aliis magis fidem accommodare, quam sibi.
Non iterum commendamus nos vobis. Quia superius dixerat: Incipimus nosmetipsos commendare.
Sed occasionem damus vobis gloriandi pro nobis. Contra pseudoapostolos, qui primum per detractionem odium eis volebant inserere: ut eis fides facilius haberetur.
Ut habeatis ad eos, qui in facie gloriantur, et non 0785A in corde. Ut habeatis ad eos, qui in carnalibus, et in visibilibus, et non in conscientiis gloriantur. Quid respondere potestis contra ea, quae de nostra obtrectatione confingunt, ut etiam sui cordis testimonio revincatur.
Sive enim mente excedimus Deo. Si, inquit, sensu proprio recta pervertimus in vitia, ipsi a Deo excidimus, atque alienamur ab eo. Si autem integre sentimus et sobrii, vobis sufficit nostra praedicatio. Dicebat enim de illis, si eorum esset memoria coram Deo, numquam talia paterentur. Quidam aliter dicunt. Sive in exstasi sumus, Deo: sive nostro sensu loquimur, vobis.
Sive sobrii sumus, vobis. Sive abstinentes, propter vos.
0785B Charitas enim Christi urget nos. Necesse est nobis, vel aliquatenus vicem ejus rependere charitati, id est, ut pro ejus corpore patiamur, qui mori pro nobis morte dignatus est.
Aestimantes hoc, quoniam si unus pro omnibus mortuus est: ergo omnes mortui sunt. Et pro omnibus mortuus est Christus. Solus inventus est, qui ut immaculata hostia pro omnibus, qui erant in peccatis mortui, offerretur.
Ut et qui vivunt, jam non sibi vivant. Ei debemus vitam nostram, qui illam in omnibus sua morte servavit. Si quis ergo suam potius quam Dei voluntatem facit: sibi vivit, non illi. Unde ipse Dominus ait: Si quis vult post me venire, abneget semetipsum sibi, etc.
0785C Sed ei qui pro ipsis mortuus est, et resurrexit. Propter calumniam, semper mortis resurrectionem adjungit. De abolitione veterum, et renovatione creaturae, et reconciliatione nostra ad Deum per Dominum nostrum Jesum Christum.
Itaque nos ex hoc neminem novimus secundum carnem. Id est, carnaliter circumcisum, et carnales coeremonias servantem, et nullius veterum imitamur exemplum.
Et si cognovimus secundum carnem Christum, sed nunc jam non novimus. Cognovimus, inquit, secundum carnem Christum: quando maledictum factus, patibulum crucis pro nostra salute suscepit. Nunc autem non ita cognoscimus: non enim est jam passurus pro nobis, qui semel pro omnibus et mortuus 0785D est, et resurrexit. Aliter: Et si cognovimus Christum, cum adhuc essemus secundum carnem: sed nunc jam non novimus. Quia eis exempla veterum proponebat: ait Christum carnaliter circumcisum, cum Judaeis omnia celebrasse. Sed nunc jam ista non novimus: quia post resurrectionem ejus, novum est Testamentum. Aliter: Qui infirmi sunt, carnaliter credunt Christo: perfecti vero intelligunt, jam post resurrectionem nihil imbecillitatis in eo esse carnalis.
Si qua ergo in Christo nova creatura, vetera transierunt: ecce facta sunt omnia nova. Si quis credit in Christo, nova est creatura: intelligens vetera suo tempore fuisse disjuncta, et amodo novo more vivendum.
0786A Omnia autem ex Deo. Quia etiam praecepta innovata sunt: tamen et nova et vetera ab uno Deo pro diversitate temporum sunt dispensata.
Qui nos reconciliavit sibi. Quia peccando fueramus ab eo aversi.
Per Christum. Per Christi doctrinam pariter, et exemplum.
Et dedit nobis ministerium reconciliationis. Ut et nos alios reconciliare possimus.
Quoniam quidem Deus erat in Christo, mundum reconcilians sibi. Tribus modis inesse Deum legimus: Secundum infinitatem omni creaturae, sicut ipse dicit per Prophetam. Nonne coelum et terram ego impleo? Secundum sanctificationem, et peculiarem inhabitationem in sanctis: juxta illud: Et 0786B inhabitabo in illis. Secundum plenitudinem divinitatis in Christo, dicente alibi Apostolo: Quia in ipso habitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter: mundum reconcilians sibi.
Non reputans illis delicta ipsorum. Hoc est, per solam fidem cognoscens.
Et posuit in nobis verbum reconciliationis. Pro Christo ergo legatione fungimur. Ut pro Christo nos reconciliemus homines Deo, cujus Christi vice, legati sumus Dei.
Tamquam Deo exhortante per nos. Id est, non ex nobis loquimur, sed ex Deo.
Obsecramus pro Christo, reconciliamini Deo. Quod dicit, hoc est: non, inquit, nos pro Christo deprecamur, sed propter id quod pro nobis passus est: 0786C ut credentes in ipsum, reconciliemini Deo, hoc est, vice Christi.
Eum qui non noverat peccatum, pro nobis peccatum fecit. Secundum illud: Christus qui absque peccato erat, pro nobis dicitur factus peccatum, quia pro peccatis nostris mortuus est: Pater pro nobis Christum, qui peccatum nesciebat, peccatum fecit: hoc est, sicut hostia pro peccato oblata, peccatum vocabatur in Lege (ut in Levitico scriptum est: Et imponet manum super caput peccati sui), ita et Christus pro peccatis nostris oblatus, peccati nomen accepit.
Ut nos efficeremur justitia Dei in ipso. Non nostra, nec nobis.