297. De sancto Sebastiano.

1 a. Pange, dulcis Francia,
Martyris praeconia
Mediolanensium ;

1b. Gaudeat Snessio
In regali gremio

Tantum claudens pretium.

2 a. Cuius ad praesentiam
Exuit miseriam
Vallis abundantiae,

2 b. Sodomae periculum
Evadens in saeculum
Basi fulta gratiae.

3 a. Miles clarus genere
De magnatum latere,
Dulcis amor civium,

3b. Verax in eloquio,
Iustus in iudicio,
Consolator omnium.

4 a. Christianam provide

Fidem celans habitu

Sub pomposa chlamide

Pauper erat spiritu.

4 b. Martyrum certamina
Roborans consilio
Tot coronans agmina
Non fraudatur bravio.

5 a. Probans foris
Vim amoris
Ore Dei
Datur ei

Dulce pacis osculum.

5 b. Fidem serens.
Signa gerens,
Hinc errores,
Hinc languores

Fugat, lucrans populum.

6 a. Prodit laetus ut ad ludum
Dare telis corpus nudum
Regis iussu pessimi.

6 b. Tela volant infinita
Sed caelestis a sagitta
Fides nequit perimi.

7 a. Ut triumphi duplet sortem,
Pilis hirtus differt mortem,
Donec resumptis viribus
Christo mactatur fustibus.

7 b. Unco pendens in cloaca
Scrobe sursum ab opaca
Fertur herilis victima,
Quo sancta iussit anima.

8 a. Sic accinctus in agone
Militavit spe coronae,
Iam in pacis regione
Discinctus post proelia.

8 b. Sancti ducis interventu,
Cuius risit in adventu,
Victrix vivat cum obtentu
Regni Dei Gallia,

9. Iugi fruens gloria.