Caput V.

Estote ergo imitatores Dei, sicut filii charissimi. Imitatione enim, non natura filii Dei sumus, sicut ait Salvator: Ut sitis filii Patris mei qui in coelis est, etc.

Et ambulate in dilectione, sicut et Christus dilexit nos. Unde et Joannes apostolus ait: In hoc cognovimus charitatem: quia ille animam suam pro nobis posuit. Debemus ergo et nos pro fratribus animas ponere.

Et tradidit semetipsum. Voluntarie ipse se tradidit, non ab alio invitus traditus est.

0835D Pro nobis. Pro peccatoribus, ut fierent justi.

Oblationem et hostiam Deo in odorem suavitatis. Suavissimus Deo odor est charitas.

Fornicatio autem, et omnis immunditia, aut avaritia. Omnia crimina breviter comprehendit, duorum criminum designando radices.

Nec nominetur in vobis, sicut decet sanctos. Considerandum scilicet non licere fieri, quod non licet nominare.

Aut turpitudo, aut stultiloquium. Hoc etiam in filiis hominum reprehenditur honestorum.

Aut scurrilitas, quae ad rem non pertinet. Risum movens, qui gravitati non convenit Christianae: quia ad rem non pertinet coelestem et divinam.

0836A Sed magis gratiarum actio. Hoc magis semper tractare debetis, quomodo Deo et actu et cogitatione placeatis.

Hoc enim scitote, intelligentes, quod omnis fornicator, aut avarus, quod est idolorum servitus, non habet haereditatem in regno Christi et Dei. Contra illos agit, qui solam fidem dicunt sufficere: quia hujusmodi actus non Deo, sed daemoni exhibentur. Haereditas autem regni coelorum Dei filiis, non diaboli praeparatur.

Nemo vos seducat: Dicendo hoc solummodo opus est, ut fides sit, et homo Christi baptisma consequatur: quamvis peccet, perire non potest.

Inanibus verbis. Quae hominem liberare non possunt.

0836B Propter haec enim venit ira Dei. Ex praeteritis futura cognoscite: si Sodomitis non pepercit, et his qui in diluvio perierunt, parcet vobis?

In filios diffidentiae. Qui non crediderunt iram comminantis se superventuram.

Nolite ergo effici participes eorum. Si in peccatis, judicio desperantium participes fueritis, eritis in poena consortes.

Eratis enim aliquando tenebrae, nunc autem lux in Domino. Ut filii lucis ambulate. Quando nesciebatis Domini voluntatem. Nunc vero omnia cognovistis. Quantum ego inter lucem distat et tenebras, tantum a pristina conversatione discrepare debetis.

Fructus enim lucis est in omni bonitate, et justitia, et veritate. Talem habet scientia fructum.

0836C Probantes quid sit beneplacitum Deo. Ex lege probate quid beneplaceat Deo, non quod homines asserunt.

Et nolite communicare operibus infructuosis tenebrarum. Non prodest quidquid fit sine scientia veritatis: quia nec lux potest communicare cum tenebris.

Magis autem redarguite. Non solum communicare nolite, sed etiam redarguite.

Quae enim in occulto fiunt ab ipsis. In secretis locis domorum, vel templi.

Turpe est et dicere. Nobis dicere turpe est, quae illi, vel in tenebris facere non erubescunt.

Omnia autem, quae arguuntur, a lumine manifestantur. Sicut ad Corinthios ait: Occulta etiam cordis ejus manifesta fiunt. Et tunc cadens in faciem adorabis Deum, pronuntians quod Deus vere est in nobis.

0836D Omne enim quod manifestatur, lumen est. Incipit lumen esse cum crediderit, et vobis adjungitur.

Propter quod dicit: Surge qui dormis. Voce alicujus sapientis, conscientiam increduli pulsare cupientis, de somno ignorantiae excitat.

Et exsurge a mortuis. A peccatis, vel idolis.

Et illuminabit te Christus. Cum ei credideris, efficieris et ipse lux.

Videte itaque, fratres, quomodo caute ambuletis: non quasi insipientes, sed ut sapientes. Quasi filii sapientiae et lucis, ne alicui offendiculum detis, et incipiatis ei causa perditionis existere.

Redimentes tempus. Vestra sapientia, vel cautela.

Quoniam dies mali sunt. Non dies mali sunt per se, 0837A sed per homines: sicut locus malus dicitur, in quo aliquid committitur mali.

Propterea nolite fieri imprudentes, sed intelligentes quae sit voluntas Dei. Scrutamini legem, in qua voluntas agnoscitur.

Et nolite inebriari vino, in quo est luxuria: sed impleamini Spiritu sancto. Exponit continentiae utilitatem. Quia luxuriae materiam expetere non convenit crucifixis, sed Spiritu sancto repleri.

Loquentes vobismetipsis in psalmis, et hymnis, et canticis spiritualibus. Non in actibus saeculi, sicut ait Propheta: Ut non loquatur os meum opera hominum.

Cantantes et psallentes in cordibus vestris. Ne ore tantum verba Dei resonemus.

Domino gratias agentes semper pro omnibus in nomine 0837B Domini nostri Jesu Christi. Sive bonis, sive malis, sicut ait Job: Sit nomen Domini benedictum.

Deo et Patri. Subjecti invicem in timore Christi. Non humano timore, vel avaritiae studio: sicut quidam suis patronis adulari consueverunt.

Mulieres viris suis subditae sint. Non eos sicut Corinthios lacte alebat, sed perfecto cibo continentiae nutriebat. Timet enim ne cessante in plerisque carnis officio, aut mulieribus subjectio, aut in viris cessaret charitatis affectus: et ne tamquam divortium docuisse crederetur. Caeterum tale est, ut novae vitae praedicator, nulla existente causa, hoc doceret, quod naturaliter possidebant.

Sicut Domino. Quomodo Sara subdita erat Abrahae, dominum eum vocans.

0837C Quoniam vir caput est mulieris, sicut Christus caput est Ecclesiae, ipse Salvator corporis ejus. Sed sicut Ecclesia subjecta est Christo: ita et mulieres viris suis in omnibus. Reddit justam causam subjectionis: quia et prior est vir, et utriusque corporis debet esse Salvator.

Viri, diligite uxores vestras, sicut et Christus dilexit Ecclesiam. Tam sancta et venerabili charitate.

Et seipsum tradidit pro ea. Ita et vos pro sanctitate uxorum, nec mori si necesse fuerit, recusetis.

Ut illam sanctificaret, mundans eam lavacro aquae in verbo vitae. Aqua lavit corpus, animam doctrina mundavit, sicut ait ad Hebraeos: Aspersi corda a conscientia mala, et abluti corpus aqua munda: ita et vos corpora uxorum, conscientiae animas, mundate 0837D doctrinis.

Ut exhiberet ipse sibi gloriosam Ecclesiam, non habentem maculam aut rugam, aut aliquid hujusmodi. Ita sibi Christus mundavit Ecclesiam, ut antiqua crimina ablueret: et novas maculas quomodo incurrimus, et verbo ostenderet et exemplo.

Sed ut sit sancta et immaculata. Si omnibus immaculata est, maculati ab ea alieni esse censentur, nisi rursum per poenitentiam fuerint expurgati.

Ita et viri debent diligere uxores suas ut corpora sua. Item quales uxores cupiunt invenire, tales exhibeant se uxoribus.

Qui suam uxorem diligit, seipsum diligit. Quia duo sunt in carne una.

0838A Nemo enim umquam carnem suam odio habuit, sed nutrit et fovet eam. Non ut ei labores et dolores infligat, sed ut securam faciat et quietam. Non nuptias damnat, sed ad continentiam cohortatur.

Sicut et Christus Ecclesiam: quia membra sumus corporis ejus. Membra ejus eum debent in omnibus imitari.

De carne ejus et de ossibus ejus. Propter hoc relinquet homo patrem et matrem suam. Amore, si non bono.

Et adhaerebit uxori suae, et erunt duo in carne una. Objectio ex persona carnalium, volentium se amare carnaliter, ut quibusdam videtur.

Sacramentum hoc magnum est. Ego autem dico in Christo et in Ecclesia. Ego hoc, inquit, in Christo intelligendum dico, et in Ecclesia: unde vos majore 0838B affectu debetis uxores vestras sanctas diligere spirituales, qui ante dilexistis peccatrices, et in gentilitate carnales.

Verumtamen et vos singuli unusquisque uxorem suam sicut seipsum diligat: uxor autem timeat virum suum. Subjecta sit ei tamquam infirmior, ut regnetur.