Caput II.

Volo enim vos scire qualem sollicitudinem habeam pro vobis, et pro his qui sunt Laodiceae: et quicumque non viderunt faciem meam in carne: ut consolentur corda ipsorum, instructi in charitate, et in omnes divitias plenitudinis intellectus in agnitione mysterii Dei 0855D Patris et Christi Jesu. Qui si me vidissent, et charitatem meam erga se, et divitias mysterii plenius cognovissent, majorem praestitissent affectum, et abundantiam rationis a me, quam ab ipso Christo didici, docerentur: et per haec consolationem fuissent consecuti.

In quo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae. Qui latebant in litteris Legis, sicut Isaias ait: In thesauris salus nostra venit.

Absconditi. Qui Moysi erant velamine contecti.

Hoc autem dico, ut nemo vos decipiat in sublimitate sermonum. Idcirco melius fuisset, ut ego praesens instruerem: sed tamen breviter omnem sapientiam in ipso esse complexam, ut sensum vel sermonem 0856A philosophiae, quae contra illum est, non solum non timeatis, sed etiam stultitiae deputetis.

Nam et si corpore absens sum, sed spiritu vobiscum sum gaudens et videns ordinem vestrum, et firmamentum ejus, quae in Christo est, fidei vestrae. Habebant hanc gratiam apostoli, ut alibi positi, quid alibi ageretur, agnoscerent: sicut Elisaei spiritus cum Giezi fuit in via. Supplens id quod est de utilitate vestrae fidei: vel impleo, quod praesentia implere non possum.

Sicut ergo accepistis Jesum Christum Dominum nostrum, in ipso ambulate. Exemplum Christi in vobis sufficit ad vitam, etiamsi aliquid interim minus scientiae habetis.

Radicati et superaedificati in ipso. Secundum robur 0856B fundamenti, validum supercrescit aedificium.

Et confirmati in fide: sicut et didicistis, abundantes in illo in gratiarum actione. Semper crescentes in illo: et pro omnibus beneficiis ejus gratias referentes.

Videte ne quis vos decipiat per philosophiam, et inanem fallaciam secundum traditionem hominum: secundum elementa mundi, et non secundum Christum. Contra philosophos ait, quorum omnis pene disputatio de elementis est, et de visibilibus creaturis, et ex rebus naturalibus virtutem existimant Dei: dicentes, ex nihilo fieri nihil posse: et animam, aut initium non habere, aut esse mortalem; et virginem parere omnino non posse, sed et Deum ex homine nasci, mori, atque resurgere, stultum esse.

Quia in ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis 0856C corporaliter. Omnis plenitudo divinae naturae in corpore ejus inhabitat.

Et estis in illo repleti, qui est caput omnis principatus et potestatis. Si illius scientia docemini, qui prodidit initium invisibili creaturae: quid vobis conferent, qui nihil plus intelligunt, quam quod vident?

In quo et circumcisi estis circumcisione non manufacta in exspoliatione corporis carnis. Hic jam pseudoapostolos taxat, ne ab ipsis quidam seducantur.

Sed in circumcisione Jesu Christi, consepulti ei in baptismo. Per quam totum hominem exspoliastis.

In quo et resurrexistis per fidem operationis Dei, qui suscitavit illum a mortuis. Surrexistis in novam vitam, credentes eum etiam propter hoc surrexisse.

Et vos cum mortui essetis in delictis, et praeputio 0856D carnis vestrae. Quia non solum peccantes, sed etiam non circumcisi in Lege pariter damnabuntur. Cum ergo dupliciter indigni essetis, filiorum consortes effecti estis.

Convivificavit cum illo, donans vobis omnia delicta. Auferendo causas mortis, id est, peccata.

Delens quod adversus nos erat chirographum decreti, quod erat contrarium nobis. Et ipsum tulit de medio, affigens illud cruci. Chirographum, maledictum Legis est. Unde alibi ait: Christus nos redemit de maledicto Legis, quia in eo continetur: Maledictus omnis qui non permanserit in libro Legis, ut faciat ea. Quidam vero chirographum dicunt esse, quasi scriptam quamdam apud Deum memoriam 0857A pecatorum. Unde ipse in canticis dicit: Nonne haec congregata sunt apud me, et signata in thesauris meis? Et Jeremias ait: Peccatum Judae in ungue adamantino. Etiam haec deleta est in cruce, dum dimissis peccatis, etiam memoria oblita est delictorum.

Et exspolians principatus et potestates. Ut per mortem destrueret eum, qui habebat mortis imperium, se offerendo pro eis.

Traduxit confidenter palam triumphans illos in seipso. Devicit palam crucifixus, confusione contempta, triumphavit: non occidendo, sed moriendo: ut nobis, confracta omni superbia, monstraret exemplum.

Nemo ergo vos judicet in cibo, aut in potu, aut in 0857B parte diei festi, aut neomeniae, aut sabbatorum. Nullum ergo in hoc judicium est, quod est umbra, et cessavit, corpore veniente: quia imagine opus non est, veritate praesente.

Quae sunt umbra futurorum, corpus autem Christi. Tunc enim futura erant, quae modo sunt.

Nemo vos seducat, volens, in humilitate et religione angelorum, quae non vidit, ambulans frustra, inflatus sensu suae carnis. Nemo ficta humilitate superbus, et angelos se videre mentiens, frustra se super homines jactet, qui visiones a suo corde loquitur: sive nemo tam humilis sibi et religiosus videatur, ut angelos, qui Deum vident, se videre mentiatur.

Et non tenens caput. Christo non credens, qui omnium sanctorum caput est.

0857C Ex quo totum corpus per nexus et conjunctiones subministratum et constructum crescit. Quia membris per totum corpus membra junguntur. Quicumque igitur extra hoc corpus est, quantumlibet se jactet, ille caput non habet, quod est Christus qui est vita.

In augmentum Dei. Augmentum illius corporis, quod unitum est Deo.

Si ergo mortui estis cum Christo ab elementis hujus mundi. Possunt intelligi etiam avaritia, luxuria, et caetera his similia.

Quid adhuc tamquam viventes mundo decernitis? Ne similitudinem quidem ullam viventium in mundo voluit nos habere: hoc est, illorum, qui futura non credunt.

Ne tetigeritis, neque gustaveritis, neque contrectaveritis. 0857D Illo tactu, et gustu, et contrectatione, quo hi, qui concupiscentiis abutuntur, et terrena diligunt pro aeternis.

Quae sunt omnia in interitu ipso usu. Ex partibus mundi, conditionem ipsius advertimus: cui enim membra componuntur atque solvuntur, necesse est ut totus aliquando compositus fuerit, et quandoque solvatur: non ergo mortalia pro immortalibus debent diligi et aeternis.

Secundum praecepta et doctrinas hominum, quae sunt rationem quidem habentia sapientiae, in superstitione et humilitate: et non ad parcendum corpori, non in honore aliquo ad saturitatem carnis. Secundum quod multi homines, natura docente, tradiderunt, 0858A quod mundus esset aliquando solvendus: et ideo Deum, quem solum aeternum intellexerunt, licet superstitiose, tamen humiliter venerati sunt: et non parcendum duxerunt corpori: nec carnem in saturitate honorandam, utpote morituram. Aliter: Non vos seducat philosophia ad humanam doctrinam, quae sapientiae et abstinentiae specie subornatur. In qua tam vana est corporis afflictio, tam stulta meditationis intentio: cujus bonum ad capiendas et infirmandas mentes quasi quidam laqueus diabolo aucupante, praetenditur: quo facilius malum suum sequens inducat.