314. De s. Thoma Cantuariensi.

1 a. Ad honorem summi regis
Fiat festum sacri gregis
Martyris victoria;

1b. Inde sint orationes,
Hymni, versus, lectiones
Atque responsoria.

2 a. Digne quidem celebratur
Et in hominum versatur
Sanctus hic memoria,

2 b. Qui de caelis coronatur
Et aeterna sublimatur
Angelorum gloria.

3 a. Hinc exsultat, hinc laetutur,
Hinc in orbe praedicafur
Felix Cantuaria;

3 b. Felix, inquam et beata,
Cui servanda sunt donata
Patris sanctuaria.

4 a. Pater bonus, pastor verus,
Bonis pius, sed severus
In actores scelerum,

4b. Scelerati passus iram
Passionem subit diram
Novus heres martyrum.

5 a. Thomas martyr, Thomas praesul,
In hac terra factus exsul
A terrena patria,

5 b. Sic terrena liquit ibi,
Ut caelestis regni sibi
Mercaretur atria.

6 a. Exsulavit pastor bonus,
Egens quidem, sed non onus
Sensit indigentiae,

6 b. Quem introrsus dulcorabat
Et abunde satiabat
Fructus conscientiae.

7 a. Tandem sedi restitutus

Et felices assecutus

Exitus exisilii

7 b. Vita vixit eremitae
Sic, ut rigor eius vitae
Palma sit martyrii.

8 a. Ieiunabat, ut ieiunus
Puritatis in se munus
Sine labe regeret,

8 b. Vigilabat, ut orando
Ius divinum a nefando
Principe protegeret.

9 a. Rationi mens parebat,
Menti caro serviebat
Stricta sub cilicio.

9 b. Hoc se martyr instruebat,
Hoc et suum praecurrebat
Exitum supplicio.

10 a. Ad extremum mente bona

Ictum tulit in corona

Gloriosi verticis.

10 b. Corpus terrae commendatur,
Spiritus in caelo datur
Manibus angelicis.

11a. Consummatus est in brevi,
Ne labentis fluxus aevi
Mentis robur solveret,

11b. Ne cum massa perditorum
Novum civem angelorum
Satanas involveret.

12 a. Iam virtutibus et signis
Clarus factus et insignis
Claram reddit Angliam ;

12 b. Claram reddidit ibidem
Alexandri papae fidem
Et papatus gloriam.

13 a. Mens est clarus, clara cinis,
Clari cursus clara finis,
Clara fecit omnia;

13 b. Nos in regnum claritatis
Expiatos a peccatis
Levet ad caelestia.