315. De s. Thoma Cantuariensi.

1 a. Laudis odas consonemus,
Christo nato iubilemus,
Concrepantes dignam demus
Salvatori gloriam,

1 b. Per quem Thomas triumphavit,
Dum per mortem superavit
Hostes suos atque stravit
Et tulit victoriam.

2 a. Hic ab aevo infantili
Mente pia et virili
Deo vixit et hostili
Restitit nequitiae.

2 b. Dum terreno famulatur
Regi, Deo copulatur
Et mente consociatur
Caelesti familiae.

3 a. Praesul Deo consecratus,
Mox pro eo relegatus
Est cum suis effugatus
A finibus Angliae.

3 b. Curam agens Dei gregis
Non veretur minas regis,
Sed tuetur iura legis
Et causam ecclesiae.

4 a. Hinc ad sua revocatus,
Primas factus et legatus,
Sedem sui praesulatus
Consecravit sanguine.

4 b. Cuius fama propalata,
Multis nota, multis rata,
Quae signis est commendata
Et virtutum opere.

5 a. Cuius prece mors fugatur,
Surdus audit, mutus fatur,
Lepra sordens emundatur,
Pelluntur daemonia.

5 b. Caecus videt, hydrops cedit,
Febris fugat, sensus redit,
Imber pendet nec accedit
Ad votiva opera.

6 a. Salus cunctis ministratur,
Multis quoque duplicatur,
Corpus valet, mens sanatur
Thomae per suffragia.

6 b. Pater pie, pastor vere,
Tui gregis curam gere,
Ut possimus congaudere
In superna patria.