317. De sancta Ursula.

1 a. Ad agonem triumphalem,
Christi mortis imitalem
Sed et patientiae,

1b. Mens assurgat torpidorum
Contemplari, supernorum
Quae sint opulentiae.

2 a. Quas supernis dum ex signis
Ursula libat, insignis
Mauri regis filia,

2 b. Domus Dei tacta zelo
Pronubarum gignit caelo
Plus quam decem milia.

3 a. Sponso virgo foederatur,
Virgo sponsum exhortatur
Ad caeli convivia.

3 b. Sponsus sponsae verbis cedit,
Rex et regnum Christo credit,
Casta sunt conubia.

4 a. Quae est ista speciosa,
Cuius nutu stat Pinnosa
Cum un denis milibus?

4 b. Haec sunt castra veri Dei,
Hi victores Macchabaei
Turmis stratis hostilibus.

5 a. Hinc gaude, Germania,
Laudes da, Colonia,
Victimae paschali,

5 b. Cum invicta in invicto
Nescit thorum in delicto
More virginali.

6 a. Sion sancta, iucundare,
In te clamat sub altare
Sanguis fusus virginum

6b. Non vindictam sed tutelam,
Neque poenam sed medelam,
Sordes lavans criminum.

7 a. Iesu bone, nos emunda
Et a morte nos secunda
Liberans in gaudio

7 b. Collocare nos dignare,
Ut possimus te laudare
Cum perenni bravio.