320. De sancto Vincentio.

1. Vincenti,

verbo Dei vincis
vires serpentis,

2 a. Qui statum
numinis divini

2 b. Incestis

actibus impingit.

3 a. Cum te satellites
eius affeeissent
tormentis iniqui,

3 b. Suadentes tibimet
verbis toxicatis
specie sub mellis,

4 a. Quatenus diis
gentium litare
spurcissimus
profitereris

4b. Maximi regis

cunctorum contemptor

mandatorum

ac exstitisses,

5 a. At contra dimicans
auctorem
lucis patrem
eiusque natum,

5 b. Qui solus ac verus
est Deus,
instantius
tu es confessus.

6 a. Ob hoc carceres,
ungulae, testa,
. lectus ferreus
artarunt te gaudentem.

6 b. In his positus
obteris fessas
manus lictorum
minasque tyrannorum.

7 a. Hic te sumptum
saeculi tenebris
reddit Christo
dies sollennis.

7 b. Huc collectis,
petimus, populis
facias hunc
esse placatum,

8. Victor constans,
Vincenti.

3 a. Qui divino igne
succensus
vincis tormenta,

3 b. Amore spiritus
possidens
arma fortia.

4 a. Tua prece
assidua

4 b. Nostra dele
facinora.

5 a. Et tecum socia

5 b. In arce supera

6. Nos, martyr probeque
levita.