327. De sancto Willibrordo.

la. Frequentemus hodie
Cantica laetitiae,
Dies festus agitur,

1b. Dies valde celebris,
Qua mundi de tenebris
Vir sanctus eripitur.

2 a. Felix commutatio
Ad viam de invio,
De cursu ad bravium,

2 b. De via ad patriam,
De morte ad gloriam
Et caeleste gaudium!

3 a. Luna matris labiis
Illabens in somniis
Signat hunc puerulum,

3 b. Quod a caelo datur ei
Clara luce verbi Dei
Illustrare saeculum.

4 a. Hic in annis teneris
Informatur literis

Et talentum creditum

4b. Post dispensat populis,
Coruscat miraculis
Viri sancti meritum.

5 a. Respondit ancipiti
De futuris principi,
Habetur propheticus,

5 b. Agnoscit per spiritum
Venientis meritum
Sacer apostolicus.

6 a. Qui manum imponens ei
Remittit ad opus Dei
Traiectensi populo ;

6b. Sacrae rei pium omen:
Willibrordi mutat nomen
Clementis vocabulo.

7 a. Hoc vir sanctus animatus
Nostri maris lustrat latus.
Spargit vitae semina,

7 b. Laxat rete verbi Dei,
In capturam credunt ei
Populorum agmina.

8 a. Congregantur in sagena
Mente tota, fide plena
Traiectum, Walacria.

8 b. Non est tamen ruptum rete
Nec sagena scissa, quae te
His coniungit, Fresia.

9 a. Refulgens eximia
Virtutum potentia
Reddit impotentibus

9 b. Membrorum potentiam,
Sanae mentis gratiam
Dat insanis sensibus.

10 a. Mucro viri perditi
Dignam sancto capiti
Dedit reverentiam ;

10 b. Nam dum ictum intulit,
Omnem Deus sustulit
Dolorum iniuriam.

11a. Dum pro sitientibus
Flet et orat fratribus,
Terra flenti condolet,

11b. Et in fontis lacrimas
Solvuntur uberrimas,
Sitim fratrum abolet.

12 a. Sancte pater Willibrorde,
Nos a mundi munda sorde,
Aufer offendicula,

12 b. Inter hostes via tuta
Nos deducas resoluta
Peccatorum nebula.