QUAESTIO I. De fine libri Ecclesiastes.

Primo de fine. Dicitur enim, quod finis libri est contemptus mundi. Quod autem sic sit determinatus,

I. probatur per Illud quod dicitur Iacobi quarto : Amicitia huius mundi inimica est Deo: sed omne, quod Deo est inimicum, bonum est contemnere.

2. Item, primae Ioannis secundo : Nolite diligere mundum, neque ea quae III mundo sunt.

Sed contra : 1. Laus operis redundat III artificem , ergo et contemptus operis redundat III eundem, ergo qui contemnit mundum contemnit Deum: aut Igitur iste mundus non est factus a Deo, aut non est contemnendus.

2. Item, Proverbiorum decimo sexto : Universa propter semetipsum operatus est Dominus, ergo omnia ordinantur ad Deum ; sed quod ordinatur III finem non est contemnendum, sed accipiendum et amandum: ergo mundus Iste, et ea quae sunt III eo, sunt amanda.

Respondeo: dicendum, quod, sicut vult Augustinus et Hugo , mundus Iste est quasi quidam anulus datus a sponso Ipsi animae: sponsa autem dupliciter potest diligere anulum a sponso sibi collatum, amore scilicet casto et adulterino. Amor castus est, quo diligit anulum III memoriam sponsi et propter amorem sponsi: adulterinus, quo diligit anulum plus quam sponsum: et hoc non potest sponsus non habere pro malo. Sicut enim duplex est amor, Ita duplex odium vel contemptus, quia "quoties dicitur unum oppositorum , et reliquum ". Contemptus anuli, quasi sit parvum et vile donum, redundat III sponsum: sed contemptus anuli, quasi nihil reputetur comparatione amoris sponsi, Iste est ad gloriam sponsi: et de hoc contemptu dicitur Cantici ultimo : Si dederit homo omnem substantiam domus suae pro dilectione, quasi nihil despiciet eam. De hoc contemptu est hic sermo: et sic patent obiecta.