34. Ad Christum Oratio.

1. Dulcis Iesu, qui es natus

De Maria virgine,
Verus homo, qui es datus

In cruce pro homine,
Sordes meas et reatus

Terge tuo sanguine.

2. Memento, quod carnis iura
Nostrae quondam sumpseris,
Quod creator creatura
Pro nobis efficeris,
Et quod factor pro factura
Mortem crucis tuleris.

3. Deus unus tu et pater

Cum sitis essentia,
Et te mihi parit mater

Viri quoque nescia,
Deus meus es et frater

In carnis substantia.

4. Si me mei creatoris
Abhorret divinitas,
Fratris mei salvatoris

Non odit humanitas,
Nec me mei redemptoris
Negabit benignitas.

5. Memor esto, quod creando

Me fecisti filium
Et te mihi hoc iuvando

Fratrem facis proprium,
Non me perdas condemnando

Mortis tuae pretium.

6. Quia fiere, quae peccavi,
Per me non sufficio,

Indulgebit, quod erravi,
Patris miseratio,

Et quas poenas comparavi,
Solvet fratris passio.

7. Apud patrem plus meretur

Innocens iustitia,
Apud te nam, ut videtur,

Plus potest paenitentia,
Nam quod a te plus ametur,

Probant subsequentia.

8. Nunquam merita iustorum
Sanctitatis opere
Et non amor miserorum
Lugentum in carcere
Te coegit, rex caelorum,
Ad terram descendere.

9. Potest insons te factorem

Altius inspicere,
Sed te reus redemptorem

Plus potest diligere,
Cum sis amor, amatorem

Non potes repellere.

10. Nam te teste tu dixisti,
Non iustos ad veniam

Ut vocares, advenisti,
Sed ad paenitentiam

Peccatores, quos traxisti
Per amoris gratiam.

11. Plus amare comprobatur,
Cui plus dimittitur

Et plus amans plus amatur ;
Cur? quia redimitur,

Nam, quod care comparatur,
Carius diligitur.