142. De Partu Virginis.

1. Matri dignae non indigne
Praebe laudes tu, qui gaudes

In Mariae laudibus;
Dic de matre sine patre,
Sicut patrem primum fratrem

Fecit multis fratribus.

2. Virgo mater, natus pater,
Modo miro sine viro

Fit homo de homine;
Haec natura nescit iura,
Clausa domo Deus homo

Nascitur de virgine.

3. Nullus quidem istis fidem
Dare posset, nisi nosset

Hoc ex lege veteri;
Per fidelem Gabrielem
Nuntiatur et testatur

Sic debere fieri.
4. Si vis nati incarnati

Scire modum, istum nodum

Denodare nescio;
Sed hoc scito, quod audito
Salutatu fecundatu

Virgo gaudet regio.
5. Virgo credit et oboedit,
Et tu credas, ne te laedas

Animali vulnere;
In hoc sane, christiane,
Fidem puram, non naturam

Opus est consulere.

6. Prima parens spina carens
Fit spinosa et nodosa,

Dum a spina pungitur,
Qua radice illa vice
Vitiata, spineata

Virga quaevis oritur.

7. Hoc frutecto spina tecto
Sine spina vi divina

Iesse prodit virgula,
Rorans flore quae cruore
Sanans unctum spina punctum

Tersa spinae macula.
8. Ergo nati qui peccati

Spinae sumus, spinae dumus,

Hanc precemur virgulam,
Ut nos portet et confortet
Et puncturae spinae durae

Omnem tergat maculam.