120. De Nativitate BMV.

1. Vale, virgo stirpis piae,
Porta clausa, laus sophiae,
Quae es sibilus Eliae,

Ibi nempe Dominus ;
Mons a Daniele visus,
De quo lapis est excisus,
Emmanuel indivisus,

Per quem mortis terminus.
2. Ave, nebula festinans,
Universa medicinans,
Vitae praemia propinans

In partu puerperae,
Fons aquarum viventium,
Fons hortorum fertilium,
Nutriens regem omnium

Virginali ubere.

3. Vale, nardus pretiosa,
Quae es mater generosa,
Quae es Rachel speciosa
Verum Ioseph pariens,
Qui nos vini cibo pavit,
Se in potum propinavit,
Vita mortem morte stravit
Pro iniustis moriens.

4. O Noemi, si novisses,
Si perfecte didicisses,
Quod ex tua debuisses

Ruth talem accipere
Progeniem, siluisses
Nec reditum suasisses
Totiens nec intulisses:

Filia, revertere.

5. Ruth meruit mater esse
Obed, qui genuit Iesse,
Qui David, qui penes se

Dei semen habuit,
Cum in utero Mariae
Iuxta voces prophetiae
Isaiae, Ieremiae

Verbum carnem induit.
6. Virgo summum creatorem
Hominumque redemptorem
Suum traxit in amorem

Casta pulchritudine ;
Quem capere nequiverunt
Caeli claustra, concluserunt
Virginis et conceperunt

Sine viri semine.

7. Norma morum, o Maria,
Spes lapsorum, vitae via,
Placa Deum prece pia

Nobis peccatoribus;
Per nativitatem tuam
Dona nobis continuam
Caritatem et mutuam

Pacem te laudantibus.