50. Dialogus de passione Domini.
Christus ad hominem dicens:

1. O vos omnes, qui transitis
Et plangentem me auditis,
Mecum plangere velitis,

Qui pro vobis crucior,
Qui transitis, o vos gentes,
Sitis mihi condolentes,
Graves poenas intuentes,

Quas pro vobis patior.
2. Qui transitis, attendatis,
Me pendentem videatis,
Me plangentem lugeatis

Innocentem Dominum.
Attendatis in me Christo,
Si est dolor maior isto,
In quo pendens nunc exsisto

Plenus cruciaminum.
3. Si est nunquam maior dolor,
Quo contristor et desolor,
Duram mortem, quam prae-
stolor,

Rogo, hanc advertite.
Si est nunquam dolor talis,
Tam crudelis, tam poenalis,
Cunctis sum repletus malis,

Hoc, precor, attendite.

4. Attendatis, cum sim sanctus,
Faciatis in me planctus,
Si est dolor nunquam tantus,

Quantum ego tolero,
Qui cum essem gloriosus,
Ego tamquam vir leprosus,
Pauper, inops, dolorosus

Morte mortem supero.

5. Ego cum sim rex immensus,
Comprehensus et offensus
Et in crucem sum extensus,

Pro peccatis populi,
Exprobratus, vulneratus,
Quinque plagis perforatas,
Crucifixus, morti datus

Iustus iudex saeculi.

6. Qui sedebam super thronum,
Comes factus sum latronum,
Reputate grande donum,

Quod pro vobis morior;
Pro iniquis fero mortem,
Quam necesse est ut portem,
Tam crudelem et tam fortem,
Qua non est acerbior.

7. Solus ego non peccavi,
Stans in cruce laboravi,
Pro indignis, quos amavi,

Perfero supplicia;
Fero mortem pro gravatis,
Qui nascuntur in peccatis,
Sed libenter fero gratis,

Ne priventur gloria.

8. Vos, captivi transitivi,
Sitis mihi compassi vi,
Lacrimarum tamquam rivi

Sint in vestris oculis,
Me videntes huc venite,
Passi mecum haec sentite,
Pertransire me nolite

Passum membris singulis.

9. Insolentes effrenati,
Cordis nimis indurati,
Me pro vobis facit pati

Maxima compassio ;
Porto poenas pro peccatis,
Quas portare debebatis,
Nam pro vobis sic ingratis

Crucifixus sitio.

10. Mihi qui compatiuntur,
Et in cunctis obsequuntur,
Exaltari laetabuntur

Mecum in caelestibus;
Qui non creduntnecattendunt,
Sed ridentes vilipendunt,
Tales ad infernum tendunt,

Stabunt cum daemonibus.

Homo.
11. O fons omnis boni, Deus,
Iesu, dulcis amor meus,
Quare pendes velut reus
In hac crucis arbore?
Esne summi creatoris
Proles, consors et amoris,
Cum his regnans caeli choris
Nondum facto tempore?

Christus.
12. Amor tuus me impellit,
Immo mori me compellit
Propter gustum, qui fefellit

Ligni te scientiae;
Nam cum essem aeternalis,
Nec non patri coaequalis,
Pro te factus sum mortalis
Recordans clementiae.

Homo.
13. O abyssus pietatis,

Quis pro tantae caritatis
Dono te laudabit satis

In isto exsilio?
O amator mi, sincere
Fac me digne tecum fiere,
Ut regnantem te videre
Caeli possim solio.

14. Grates tibi salvatori,

Qui dignaris pro me mori,
Assis tuo laudatori

Illustrans per gratiam;
Iesu, patris O sophia,
Qui es natus de Maria,
Vitae dux sis, qui es via,

Quae ducit ad patriam.

15. Te exoro, Iesu bone,
Fatigatum in agone,
Mores meos sic compone,

Ut securus moriar;
O vitalis medicina,
Aurem mihi nunc inclina
Et me serves a ruina,

Ne mente concutiar.

16. O amator amplectende,
Te in cruce hic ostende
Et ab hoste me defende,

Ab latrante nequiter ;
O benigne, tunc iuvamen
Mihi praesta et solamen,
Quo ad caelum vehar, Amen,

Ad laetandum iugiter.