57. De Passione Domini.

1. Iesu, princeps maiestatis,
Fons perennis pietatis,

Angelorum Domine,
Qui de caelis descendisti
Atque nasci voluisti

Ex Maria virgine.
Ad te, pie Iesu clemens,
Clamat hic peccator gemens

Sub peccati pondere,
Pande sinum pietatis,
Ut trementem pro peccatis

Digneris suscipere.

2. Iesu, cuius gloriosa
Faciesque speciosa

Prae cunctis describitur,
Sputis foedis impiorum
Alapisque nefandorum

Hominum exponitur.
Per hanc miram bonitatem,
Quae te tantam pravitatem

Fecit non abnuere,
Mihi faciem beatam,
Civibus supernis gratam,

Digneris ostendere.

3. Iesu, cuius venerandum
Caput, cunctis adorandum

Beatis spiritibus,
Spinis dire coronatur,
Quarum totum cruentatur

Saevis punctionibus,
Ad me vultum bonitatis
Oculosque pietatis

Digneris convertere,
Ut mens intus illustretur,
Et affectus consoletur

Vultus tui sidere.

4. Iesu, dulcis spes reorum,
Qui pro statu salvandorum

Flevisti piissime,
Per hunc fontem pietatis,
Quo ex oculis beatis

Fundebantur lacrimae,
Precor, quidquid vitiorum
Visus traxit oculorum

Digneris absolvere,
Ut reatus ex hoc fiere
Mereamur et cavere

Vana tuo munere.

5. Iesu, cuius aures purae
Patienter gentis durae

Tulere convicia,
Quidquid auditu reatus
Iam contraxi, miseratus

Tu clementer expia;
A nocivis cohiberi
Fac auditum et foveri

Tua semper gratia,
Ut discretus sit et prudens,
Vana iugiter excludens,

Admittat utilia.

6. Iesu, cuius odoratus
Nullo prorsus maculatus

Comprobatur vitio,
Dele, quidquid odorando
Cor commisit et mundando

Pie fove gaudio ;
Vitiosi nil odoris
Poenis exigat foetoris

Gehennalis, Domine,
Sed mens, sensus a peccati
Sorde prorsus expiati

Sint in tuo nomine.

7. Iesu, salus animarum,
Potum fellis qui amarum

Gustans in patibulo
Et potare renuisti,
Dum te patri obtulisti

Hostiam pro populo,
A reatu, quem edendo
Perpetravi seu bibendo,

Me clementer expia,
Gulae culpa sit deleta
Et donante te discreta

Regar abstinentia.

8. Iesu dulcis, qui docendo
Plebem precesque fundendo

Reserasti labia,
A peccatis labiorum
Munda mentem ac verborum

Sorde tua gratias
A nocivis fac silere
Linguam meam, sed docere,

Verba vera promere

Da doctrinae veritatis
Precibusque [tibi] gratis
Iugiter insistere.

9. Iesu bone, qui sacratas
Manus clavis perforatas

Extendens in arbore
Rivos fudisti cruoris,
Quem eduxit vis amoris

Ex sincero corpore,
Per cruorem hunc sacratum
Omnem dilue reatum

Quem contraxi manibus,
Da ut factis vitiosis
Emundatus fiactuosis

Insistam operibus.

10. Iesu pie, qui beatos
Pedes cruci conclavatos

Irrigasti sanguine,
Per dolores, quos tulisti,
Et cruorem, quem fudisti,

Rogo, dulcis Domine,
Omni munda cor excessu,
Quem contraxi pedis gressu

Sive pravis moribus,
Aufer viam pravitatis,
Iter pandens veritatis

Meis semper gressibus.

11. Iesu, veri fons amoris
Et totius mel dulcoris,

Qui ex pio latere
Nostrae pretium salutis
Sacramentumque virtutis

Dignaris educere,
Dum mucrone perforatur,
Amor cordis declaratur

Lateris foramine,
Et ex fonte pietatis
Unda verae sanitatis

Effluit cum sanguine.

12. Iesu, tuam pietatem

Per hanc miram caritatem

Deprecor attentius,
Omnes cordis emundare
Sordes clementer dignare

Intus et exterius:

Vis amoris vehementer
Cor accendat, ut frequenter

Producat suspiria,
In te semper delectetur
Atque tua visitetur

Saepius praesentia.
13. Iesu, dulce medicamen,
Esto cordis consolamen

Pietatis gratia,
Mentis da tranquillitatem
Atque veram puritatem

Cum pia constantia,
Cogitatus, intellectus,
Motus, sensus et affectus

Tua providentia
Incessanter foveantur,
Ad te semper dirigantur

Cordis desideria.
14. Iesu, dulcis mi salvator,
Pius orbis reparator,

Qui mira clementia
Corpus tuum venerandum
Tradidisti cruciandum

Ad crucis supplicia,
Potestatem praebens pravis
Laniandi membra clavis

Durisque verberibus,

Corpus sinens sic artari,
Ut valerent numerari

Ossa cum lateribus.
15. Iesu clemens, ob amorem,
Dirae mortis qui dolorem

Te fecit suscipere,
Tuam quaeso pietatem,
Meam dele pravitatem

Bonitatis munere;
In adversis patientem,
In dolore fac gaudentem

Tua me clementia,
In secundis temperatum,
In maerore non turbatum,

Laetum in iniuria.

16. Iesu, fons dilectionis,

Iugem tuae passionis

Da mihi victoriam
Fideique firmitatem
Et perfectam caritatem

Speique fiduciam,
Fac me vitiis mundatum
Et virtutibus ditatum

Post praesens exsilium
Ad iucundum beatorum
Civiumque supernorum

Venire consortium.