90. De Resurrectione D. N.

1. Caput honorabile,

tremendum creaturis,

Quod est laudabile
prae omnibus naturis,

Diadema spineum

portavit cum punctaris.

2. Exaltatur hodie

corona laureatum,
Gestat sertum regium

gemmis adornatum,
Ut caras regis unicus

excepit principatum
Et pro laboris munere

regium potentatum.
3. O inclita iucunditas

paschalis dignitatis,
Merito diligeris,

o decus deitatis,

Per te rex agnoscitur

universitatis,
Qui olim visus est

homo paupertatis.
4. Magna luminaria

hic claustra oculorum,
Quae sunt caeli specula

et splendor angelorum,
Pro nobis caligaverant

prae fletibus dolorum,
In morte obdormiverant

de fructibus laborum.
5. Nox ista pretiosa,

dum spargit suavitatem,
Homines potenter excitat

dans illis claritatem,
Ut iucunde videant

verbi maiestatem,
Cum ornatum recipit

in proprietatem.

1. Corpus innocentiae

datur monumento,
Sepulturae traditur

debito lamento
Humiliatum nimium

mortis in tormento,
Sed haec cuncta tristia

vertuntur in momento.

2. Cum diva sapientia

emisit nova mella,
Effundens nobis dulcia

de cordis sui cella,
Dum post peracta proelia

et virtutis bella,
Virago ista meruit

praeconia novella.

3. Centuplicavit gaudia
in forma deitatis,

Oblitus est praeterita
carnis infirmitatis,

Vestivit se honoribus
totius dignitatis.

4. Iam non in memoria
erunt [nunc] priora,

Ecce, nova omnia
et iucundiora,

Dum meliora suscipit,
et quam meliora!

5. Vulnerum diversitas
duplicia suscepit,

Dum hic honorificatus
(quo) paululum defecit.

Salutis nostrae mystica
dum strenue perfecit.