132. De Annuntiatione BMV.

1, Laetare, virgo virginum,
Trinitatis triclinium,
Quae genuisti Dominum,
Aeterni patris filium.

2. Salve, virgo speciosa,
Quam salutavit angelus,
Dicens: Ave, gratiosa,
Quia tecum est Dominus.

3. Tecum inquit est Dominus,
Caelorum rex, non alius,
Pater et Deus filius
Atque amborum spiritus.

4. Pater est tecum confortans,
Spiritus sanctus impraegnans,
Filius sibi humana
Ex te aedificans membra.

5. Ecce, virgo, concipies
Sine aliquo pudore
Et lesum Christum paries
Absque aliquo dolore.

6. Hic erit Dei filius,
Caelorum rex, non alius,
Et dabit ei Dominus
Sedem David, patris eius.

7. In domo Iacob regnabit
Et plebem suam salvabit,
Regnum eius quippe stabit
Et in aeternum durabit.

8. Cumque Maria audisset,
Quae Gabriel promisisset,
Quomodo, inquit, fecunda
Mater ero et iucunda?

9. Quia virum nunquam novi,
Ex quo a Deo sum facta,
Sed virginitatem vovi
Manensque virgo intacta.

10. O virgo, inquit Gabriel,
Tibi dico mysterium,
Concipies Emmanuel,
Redemptorem fidelium.

11. Spiritus superveniet,
Purificator cordium,
Qui te concipere faciet
Patris aeterni filium.

12. Sertum tuae castitatis
Erit Deus maiestatis,
Dum eris filii mater,
Cuius rex caeli est pater.

13. Mox ut Maria audivit
Gabrielis eloquium,
Mater esse concupivit
Redemptoris fidelium.

14. Ecce, Domini ancilla,
Respondit virgo credula,
Fiat mihi illud verbum
Secundum sermonem tuum.

15. Verbum, quod pater genuit,
Statim de caelo prodiit,
Carnis pallium induit
De virgine, quam condidit.

16. Castae parentis viscera
Caelestis intrat gratia,
Venter Mariae baiulat
Secreta, quae non noverat.

17. Virgo mater salvatoris
Fit sine tactu pudoris,
Fitque templum creatoris
Domus pudici pectoris.

18. O res valde mirabilis
Et excellens mysterium,
Quando ancilla humilis
Generat Dei filium.

19. Nos de tali mysterio
Inter laudes angelicas
Benedicamus Domino
Dicentes Deo gratias.