137. Thalamus beatae Mariae V.

1. O quam pulchrum thalamum,

Iesu, construxisti,
In sole tabernaculum

Tuum posuisti,
Quod virtutum floribus

Undique sparsisti,
Quando novem mensibus

Ibi quievisti.

2. O beata viscera,

Quae te portaverunt,
O beata ubera,

Quae te lactaverunt,
O beati oculi,

Qui hoc conspexerunt,
Quod prophetae plurimi

Et reges optaverunt.

3. O Iesu, te carissima

Mater educavit,
Virgo sacratissima

Lacte suo pavit,
Quam virtus altissimi

Sola fecundavit,
Sic ut mater fieret,

Quae virgo duravit.

4. Quae putamus praemia

Parentum fuerunt,
Quae vel quanta gremia

Fore valuerunt,
Quae tantum infantulum

Ferre meruerunt
Quem caeli, terra capere

Nequaquam potuerunt)

5. Quanta sunt praeconia

Matris gloriosae,
Cuius sacri digiti

Manusque formosae
Tractare te gestiunt

Multum curiose,
Prae filiis hominum

Iesu speciose!

6. Humanum imperium

Nunc est dilatatum
Nec sanctis ab angelis

Ultra minoratum,
Cum tantum mysterium

Verbum incarnatum
Iam visum est oculis

Et manibus tractatum.

7. O parens sanctissima

Tui conditoris
Et nostri gratissima

Nutrix salvatoris,
Quantum tibi debemus

Laudis et honoris,
Quod nos ad hanc gloriam

Duxeris amoris!

8. Iesu, qui nos colere

Parentes iussisti,
Qui hanc benignissimam

Matrem elegisti,
Tu nostrae inopiam

Laudis supplevisti,
Dum sic tuum thalamum

Ad aethera sumpsisti.

9. Ubi mille milia

Tibi electorum
Et centena milia

Assistunt angelorum,
Qui in suis citharis,

Organis sanctorum,
Mariam glorificant

In saecula saeculorum.