143. De Partu Virginis.

1. Mira Dei caritas,
Deus incarnatur,
Mira rei novitas,
Virgo impraegnatur.
2. O novum conubium,
Soli nubit stella,
Novum puerperium,
Protulit puella!
3. Moyses qua iacuit,
Scirpea fiscella,
In qua Deus latuit,
Virgo res novella.
4. Aures et mens pervia
Deo sunt ingressus,
Non patent vestigia,
Quibus est egressus.
5. Sicut vitrum radio
Solis penetratur,
Inde tamen laesio
Vitro nulla datur:

6. Sic, immo subtilius
Matre non corrupta
Deus Dei filius
Sua prodit nupta.
7. Prodit cogitatio

Clausa cordis vena,
Praegnans absque vitio
Parit sine poena.

8. Non perit lux oculi,
Cum lux evagatur,
Nec in ortu flosculi
Mater defloratur.
9. Candens plus quam lilium,
Vernans plus quam rosa,
Tuum ora filium,
Virgo speciosa,
10. Ne post mortem puniat
Nos inferni poena,
Sed tecum reficiat
Angelorum cena.

1 a. Vale, porta eristallina,
Vivi panis officina,
Dirae mortis medicina,
Flos mundi Maria.
2 a. Vale, virgo virtuosa,
Dei mater generosa,
Plena sancto flamine.

1b. Vale, rosa carens spina,
Virga florens vi divina,
De qua nux amygdalina
Crevit vitae via.
2 b. Te laudamus, ut condigne
Nos accendat Deus igne
Caritatis geminae.